you and me got a whole lot of history n.h.

Hoofdstuk 10

-POV Niall-

'Niall ik wil de waarheid' ik knik, ik snap het wel maar het is moeilijk 'we beginnen met onze ouders Maura en Bobby, aangezien je nog al een fan bent weet je vast wel dat onze vader zes jaar geleden overleden is.' Ik slik de brok in mijn keel weg, Norah knikt 'Onze ouders waren niet heel rijk en gewoon eerlijk gezegd waren ze best arm, toen werd onze broer Greg geboren.' Norah knikt weer naar me 'het opvoeden van Greg was al moeilijk door geldproblemen maar ze konden er nog net mee leven. Vervolgens werd ik geboren en was het een heel gedoe, we konden gelukkig hulp krijgen met geld problemen en voedselbank en dat soort gebeuren' voor de zekerheid kijk ik Norah aan 'weet je zeker dat je het wilt weten?' 'Ja Niall ik wil de waarheid' 'Oke nou toen werd jij geboren en' ik kan mijn zin niet eens afmaken door gillende meisjes en flitsen van de papz.

-POV Norah-

Niall trekt zijn trui uit en zegt dat ik hem aan moet doen. 'Capuchon op en je hoofd naar beneden houden.' Ik knik snel en doe wat hij zegt, Niall loopt zelf nog in een T-shirt en slaat zijn arm om mij heen, ik verberg mijn hoofd en loop samen met hem terug naar de auto. Niall is snel naar zijn hotel gereden waar we geen last meer hebben van gillende meiden en de paparazzi. 'Sorry' mompelt Niall 'Niall het is niet jouw fout, ik snap dat dit gebeurd, je bent bekend. Als ik hier niet met jou was zou ik ook tussen die meiden hebben gestaan.' Een grinnik verlaat zijn mond.

Niall is snel wat anders aan gaan doen en is nu aan de telefoon, ik merk dat het niet zo'n prettig telefoontje is. Ik hoor Niall vloeken en nogal boos reageren. 'Sorry Norah' 'Niall, maakt niet uit maar waarom was je zo boos?' Een zucht verlaat zijn mond 'Management, ze wisten niet dat ik naar Amsterdam zou gaan' 'maar jullie hebben toch twee weken pauze?' Vraag ik hem 'ja dat klopt maar het management wilt wel graag op de hoogte zijn van waar je bent.' Ik knik naar hem 'Niall?' 'Ja?' Ik denk heel even na maar stel dan nog wel mijn vraag 'wil je de rest van het verhaal waar we gebleven zijn ook vertellen?' Ik zie dat het onderwerp nog wel gevoelig ligt bij hem. Hij gaat op zijn bed zitten en klopt naast hem neer als teken dat ik naast hem moet zitten. Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten.

'Dus toen jij geboren werd, konden mijn ouders het niet meer zo goed aan met het geld. Ze zaten er al snel over na te denken om jou naar een pleeggezin te sturen zodat je nog een beetje een goede opvoeding kon krijgen.' Ik kijk hem aan en merk dat er tranen in zijn ogen staan, ik sla mijn arm om hem heen. 'Ik vond dat niet kunnen dus ging ik meer dingen proberen om aan geld te komen, na vijf jaar gaven mijn ouders het op, ze stuurden jou weg.' De tranen rollen over zijn wangen 'i-ik kon het ze niet vergeven, ik was zo boos dat ze hun dochter weg stuurden, je was mijn alles, door jou bleef ik vechten proberen aan geld te komen. Ik heb het mijn ouders nooit kunnen vergeven. Ik weet dat Greg er ook wel mee zat maar toch minder dan ik, hij begreep dat er geen andere opties waren maar had ook een minder goede band met jou.' Hij loopt naar zijn tas en haalt er een foto uit 'hier' ik kijk naar de foto en zie een klein meisje staan in de armen van Niall 'dit ben jij, ik heb deze foto altijd bij me gehouden, tot mijn 16e heb ik je geprobeerd te zoeken maar toen kwam ik erachter dat je achternaam veranderd was en heb ik de hoop opgegeven totdat ik je laatst zag in de Arena.' Ik voel dat ik nu ook tranen in mijn ogen heb en voel twee sterke armen om mij heen. Ik laat mijn hoofd rusten op Niall zijn borst terwijl hij mij stevig tegen zich aan trekt 'ik laat je nu echt nooit meer gaan Noortje' ik krijg een klein lachje op mijn gezicht.

Na nog een tijdje gepraat te hebben en nadat we meer over elkaar te weten zijn gekomen vraagt Niall mij of ik met hem wil eten. 'Ik wil wel alleen ik heb mijn vader belooft dat ik thuis zal zijn maar ik bel hem wel' Ik toets zijn nummer in en wacht tot de telefoons wordt opgenomen 'hey pap' 'hey Norah is er iets?' 'Nou eigenlijk wou ik vragen of ik hier mag blijven eten?' 'Bij Lotta bedoel je?' Ik weet dat liegen nu heel slecht is maar het is het beste wat ik kan doen 'ja bij Lotta' ik hoor mijn vader even twijfelen 'ja oke dat mag wel als je het niet te laat maakt' 'topp dankjewel pap' ik hang op en kijk Niall aan die weer niks van het gesprek begrepen heeft. 'Ik moet naar huis' 'oh' zie ik Niall teleurgesteld zeggen, ik moet heel hard lachen door zijn gezicht en hij kijkt me onbegrijpelijk aan 'wat is er grappig?' 'Ik ga vanavond met jou eten' Niall kijkt mij niet begrijpend aan 'wacht echt?' 'Ja' Niall krijgt een grote glimlach op zijn gezicht en geeft me een grote knuffel 'grappig hoor' ik moet lachen om Niall zijn reactie. Hij geeft mij een klein duwtje waardoor ik achterover val op het bed en dan begint hij mij te kietelen 'N-niall s-st-op' probeer ik lachend te zeggen. 'Als je belooft nooit meer mij zo voor de gek te houden' 'i-ik beloof het' zeg ik nog lachend. Niall laat mij los 'grapje' zeg ik maar ren snel weg voordat Niall mij nog een keer begint te kietelen. 'Hmpff jij wint, maar Norah wat wil je eten?'

___________________________________________________________________________
Haii nou dit was hoofdstuk 10, we hopen dat jullie het beetje leuk vinden
Lovee you guyss