you and me got a whole lot of history n.h.

Hoofdstuk 11

-POV Niall-

Norah en ik hebben net bij een restaurantje in Amsterdam wat pizza gegeten, ik steek mijn hand op naar de ober 'zou ik de rekening mogen alstublieft' de ober knikt en komt even later terug met de rekening 'dankuwel' 'Niall ik betaal' zegt Norah meteen. Ik schud mijn hoofd 'Norah ik betaal, ik heb jou meegevraagd en je bent sowieso nog minderjarig, ik kan het geld missen jij zal het nog nodig hebben' 'maar-' 'geen gemaar Norah, ik betaal einde discussie' ik zie haar zuchten 'dankjewel Niall' ik glimlach naar haar en betaal de rekening.

Als we weer in de auto zitten geeft Norah mij haar adres waar ze woont en waar ik haar heen moet brengen. 'Niall?' Ik hoor Norah even slikken met als teken dat ze ergens mee zit 'wat is er Norah?' 'Wat doen we nu?' Ik kijk haar verbaasd aan 'met wat bedoel je?' Ze slikt even 'nou nu ik weet dat jij mijn broer bent, ik heb ouders in Nederland maar jij woont in Londen.' Ik slik ook even een brok in mijn keel weg, ze heeft wel een punt ja. Ik kan haar niet nogmaals achter laten 'uhm ik denk dat dat jouw keuze is, ik wil jou niet nog een keer laten gaan, maar ik snap het wel als je hier wilt blijven. Bij de mensen die je eigenlijk hebben opgevoed.' Ik voel dat mijn ogen weer nat worden 'stel he Niall?' Ik kijk weer haar kant op 'stel wat?' Vraag ik aan haar 'stel dat ik bij jou zal willen blijven, wat gebeurt er dan?' Ik krijg een hele grote glimlach op mijn mond 'nou dan mag je met mij mee naar Londen, dan kom je bij mij en de andere jongens te wonen en zal ik er alles aan doen dat je mee kan op tour en laat ik je nooit meer gaan, maar dan moet je wel school volgen in Londen en moeten we kijken of dat allemaal haalbaar is.'

Ze knikt 'oké dankjewel, maar ik moet nu wel echt gaan' ze drukt een kus op mijn wang maar net wanneer ze het portier wilt openen hou ik haar pols vast 'wacht' ik pak twee ingepakte cadeautjes en geef ze aan haar 'nog happy birthday' ik was op het vliegveld nog even opzoek gegaan naar een cadeautje voor haar en ik vond deze twee dingen. Ze opent eerst het kleinste cadeautje en haar mond valt open 'vind je het mooi?' 'Niall dit is prachtig maar ik kan het niet van je aannemen, weet je hoe duur dit is?' Ze kijkt naar het gouden armbandje die ze in haar handen heeft. 'Je kan dit zeker wel aannemen, ik ben je broer en ik kan het geld echt kwijt Norah, ik heb je 16e verjaardag gemist en ik moest wat voor je halen dus neem hem alsjeblieft aan.' Ze knikt voorzichtig 'mag ik hem omdoen?' Ze knikt en ik pak haar arm vast en doe het armbandje om. Norah is nog steeds sprakeloos aan het kijken naar het armbandje 'je moet maar tempo maken met het volgende cadeautje want anders ben ja alsnog te laat thuis.

-POV Norah-

Ik kijk nog steeds vol verbazing naar het gouden armbandje om mijn pols, heeft Niall dit echt voor mij gekocht? Ik word uit mijn gedachten gehaald door Niall die aandringt dat ik het tweede cadeautje nog open moet maken. Aarzelend pak ik de doos en haal ik er een MacBook uit. 'NIALL DOE NORMAAL' ik zie Niall grinniken ik duw het terug op zijn schoot 'Niall ik kan dit niet aannemen' Niall duwt hem terug 'dat kan je wel Norah' ik schud mijn hoofd en tranen komen in mijn ogen, tranen van dankbaarheid. 'Ik wil het niet aannemen Niall, ik kan het niet' Niall slaat zijn arm om mij heen 'dat kan je echt wel zussie' ik krijg een glimlach op mijn gezicht terwijl mijn ogen nog steeds vol staan met tranen, Niall geeft mij een stevige knuffel 'we houden contact en je laat maar weten wat je wilt' fluistert hij in mijn oor. Ik knik 'dankjewel voor alles Niall.' Ik geef hem een kus en stap dan echt de auto uit.

Nog voordat ik mijn voordeur zelf kan openen wordt hij al opengegooid door mijn vader die boos in de deuropening staat een ongemakkelijke 'hey' verlaat mijn mond. 'Waar was jij en wie is die gast met wie je voor de deur stond? Je zei tegen mij dat je naar Lotta ging en dan kom je zo thuis.' Ik weet heel eerlijk gezegd niet wat ik moet zeggen, kan ik wel eerlijk zijn nu? 'Mag ik het uitleggen als ik binnen ben?' 'Nee je gaat nu naar binnen, pakt je spullen en vertrekt ik hoef je hier niet meer te hebben.' 'Maar-' 'niks te maaren jongedame, je weet wat liegen voor consequenties heeft.' Ik heb tranen in mijn ogen en ren de trap op naar mijn kamer. Daar gooi ik al mijn spullen in een tas en ren naar beneden 'pap alsjeblieft' probeer ik nog een keer 'VERDWIJN' schreeuwt hij naar me en ik loop huilend naar buiten.

Na een halfuurtje gerend te hebben kom ik in een steegje terecht, ik weet heel eerlijk gezegd niet waar ik ben maar het maakt me ook even helemaal niet uit. Ik weet niet naar wie ik kan, tot ik me ineens iemand bedenk. Met trillende vingers pak ik mijn telefoon en druk ik Lotta haar naam in. Ik hoor de telefoon overgaan en dan wordt er opgenomen 'HEE NORAAHHH' ik hoor aan Lotta dat ze dronken is dus heeft dat niet heel veel zin. 'Hey en doei laat maar' zeg ik en ik hang snel op. Ik twijfel maar druk dan toch op Niall zijn naam, de telefoon gaat over maar al snel wordt er opgenomen 'Norah?' Zegt Niall snel enthousiast, die had niet verwacht dat ik hem al zo snel zou bellen 'Niall' zeg ik half snikkend 'Norah? Wat is er gebeurd waar ben je ik kom je halen'

___________________________________________________________________________
Heyy nou dit was hoofdstuk 11 alweer
Heb eigenlijk niks te vertellen
Luv ya guyss x