"iki"

135 58 102
                                    

İyi okumalar ✨

"Sikiyim böyle hayatı" dedim hıncımı basketbol topundan çıkarırken . Çok boktan bir hayatım vardı. Gerçi bir hayatım var mıydı bilmiyordum .

beni ben olduğum için seven ne arkadaşlarım nede bir ailem vardı .

Sanki bir nefretten ibarettim içimde sadece nefretim , yaşayamadığım bir çocukluğum vardı ve etrafa sadece nefret saçıyordum.

Bu yüzden hayata karşı nefret doluydum daha önce ne gercekten sevildiğimi hissetmiştim nede birisini sevmiştim .

Bazen gitmek istiyordum. her şeyden herkesden uzak durmak istiyordum. Çünkü çok sıkılmıştım artık herkesin o yuzundeki yapmacık gülümsemelerden içinde çıkar olan samimiyetlerinden Bana göre herşey ve herkes boştu sözde ailem olan ailem bile .

Hani derler ya bu hayatta tek gercek olan anne sevgisidir diye . Anne sevgisi ne? , Nasıl bir şey ben bilmiyordum bile.
gece saçımı okşayıp bana masallar anlatan bir annem olmadı ki benim .

Gök gürüldediğinde yorganı kafama kadar çekip uyuduğum da büyüdüm aslında ben.

Beni annem bile sevmemişken bir başkası benim gibi kırık dökük birisini nasıl sevebilirdi ki?.

Sevemezdi işte.

kafamı ellerimin arasına alıp gözlerimi kapattım daha sonrada elimdeki topu alıp geriye doğru sertçe ittirmiştim ki bir çığlık sesi duymamla kendimi toparlayıp geriye doğru döndüm .

Tişörtümün bir kenariyla anlimdan akan teri silip kendime gelmeye çalıştım görünüş alanım bulanıktı .

"Lan sen ne yaptığını sanıyorsun"

görünüş alanım biraz daha net olduğunda karşımda sinirden soluyan ve elini kafasına koymuş bir kız gördüm .

Sanırım attığım top kızın kafasına gelmişti.

"İsteyerek olmadı."

"Ha birde isteyerek olsaydı bu kafa bana sene sonunda lazım sen gelmişsin kafama top fırlatıyorsun birde  ostoyorok olmodo diyorsun."

takliti Gülümsememe sebep olmuştu,  ne deli bir kızdı bu.

"Lan bak birde gülüyorsun " deyip anlamadığım bir anda yerdeki topa yöneldi.

"Hayır hayır sakın bak o topu fırlatm- "

Sözümü bitirmeden kafama topu yemiştim .

"Bu benden özür dilemediğin için " bu da benim kıymetli kafamı acıttığın için ve sırıttığın için" deyip zıplayarak kafama topları geçiriyordu .

Sanırım beynimi hissetmiyordum ve başım dönmeye başlamıştı .

Elimle kafamı tutup bir kenara yaslanıp gözlerimi kapatmıştım kız tam çıkışa doğru yönelmişti ki yerinde durup tekrar yanıma geldi.

"Çok acıdı mı" diye sordu normalde olsa hayır derdim ama biraz vicdan yapsa fena olmazdı.

"Evet sayende beynimi hissetmiyorum".

Biraz daha yanıma yaklaşıp"oh daha beter ol" deyip yanımdan çekip gitmişti ne olmuştu bir anda böyle?

Uyuşuk olan kafamı elimle tutup arkasindan baka kalmıştım gercekten normal değildi bu kız . Dua etsin ki kızdı.
Yoksa bilirdim ben yapacağımı .

Kendimi sarhoş olmuş gibi hissediyordum . Dudaklarımda sinirden bir gülümseme oluştu . "Ulan kızdan da dayak yedin ya emir " dedim kendi kendime . daha sonra uyuşuk adımlarla yerdeki çeketimi alıp çıkışa doğru ilerledim .

------------------------------------------------------------------
Bölüm sonu🎬

Nasıldı bölüm?

•GECE MAVİSİ•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin