🎬■Öpücük■/24.Bölüm

636 33 125
                                    

Hellö💫

_________________

Gözlerim aralandı. Yanıma baktım. Sandalyede telefonuyla ilgilenen Eriz'i gördüm.

-Ne işimiz var burada?

Dedim. Bana döndü. Telefonunu kapatıp cebine atarken sırıttı.

-Uyuyan güzel uyandı demek. Prensi öpmedi ama olsun.

Dedi ve yanına eğilip bir buket papatya çıkardı.

Bana uzattı. Yatakta doğrulup, yaslandım.

-Al bakalım. Geçmiş olsun hediyen.

-İstemez.

Dedim çiçeği iterken.

Arkasına yaslandı.

-Ne demek 'istemez' hediye geri çevrilmez.

-Ben çeviririm. Hemde hediyeyi veren Eriz'se.

-O Eriz ben oluyorum galiba?

-Yok ben.

-Şilan hadi ama. Papatya sevmez misin?

-Severim. Niye sevmemeyim? Alan sen olduğun için kabul etmiyorum bir kere.

Gülümsedi ve yandaki küçük dolabın üzerine koydu.

-Doğruymuş.

Kaşımı kaldırdım.

-Ne?

-Gülüşü güzel olan kadınlar papatya severmiş.

Dedi. Göz devirdim.

Beni ümitlendirmesine izin vermeyecektim.

-İltifat için teşekkürler kardeşim.

Dedim. Bana soğuk soğuk baktıktan sonra sahte bir gülücük attı.

-Rica ederim kardeşim. Birazdan bizimkiler gelecek. Annende gelir birazdan. İstersen çıkayım ben?

Gülümsedim.

-Çık.

Dudaklarını birbirine bastırdı. Dizlerine vurarak kalktı.

-Bir şey ister misin?

-Su alabilirim.

Dedim. Başını olumlu anlamda salladı ve odadan çıktı.

Seruma baktım. Yarısı kalmıştı.

Saçlarıma götürdüm elimi. Biraz düzenledim.

Kapı çalındı.

-Evet?

Dedim. Kapı hızla açıldı.

Zıplayarak Uygar girdi içeri güldüm.

-Buralarda, Uygar'ı olmadığı için hastalanan Şilansu varmış. Nerede o?

Elimi kaldırdım.

-Burada.

Yanıma geldi ve elinde olan iki tane kırmızı gülü uzattı.

-Buyurun efendim, bu gülün biri sizsiniz biri de ben.

Güldüm.

-Teşekkür ederim bebeğim.

-Rica ederim güzelim.

Yüzüme eğilip yanağımı öptüğünde kızdım.

-Sana da bulaşır.

-Best friendimden bulaşsın bulaşacaksa.

Bana Öyle Bakma■Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin