Müphem

Tanıtım

Yürüdüğüm yolda oldukça aceleciydim. Sanki bir yere yetişecekmiş gibi. Ayağımda ki yüksek topuklu ayakkabılar yüzünden devamlı olarak sendeliyordum. Ayağımdan çıkararak fırlattım nereye fırlattığıma bakmadan ilerlemeye devam ettim. Zamanında seni de böyle fırlatmışlardı. Belki de en çok bu gerçeğe alışamıyacağım.

Omuzlarımı dikleştirerek yürüme devam ettim. Yağmur oldukça hızlı yağıyordu bu yağmur da kimse ağladığımın farkına varamazdı. Biraz önce gördüklerim çok acıydı. Makinaya bağlanmış bir kalbin durması kadar acıydı. Duran kalp çocukluğuma aitti ve ben onun kalbinin duruşunu izliyordum. Biliyorum o öylesine güçlü ki tekrar hayata dönecek. Ve o tekrar hayata dönene kadar benim canımdan can gidecek. O tekrar hayata dönsün ben canımdan can gitmesine alışığım.

Yürüyecek gücüm kalmadığında üzerimde ki abiyeyi umursamadan yere çöktüm. Bu ilk yere çöküşüm değildi. Ama bu sefer her defasından daha güçlü ayağa kalkacaktım. Bunu kalbi duran çocukluğuma borçluydum. Yağmur göğü delecek gibi yağmaya devam ederken göz yaşlarım da ona eşlik ediyordu . Yine bunun kimse farkında değildi. Her zaman ki gibi..

Kafamı kaldırarak bulunduğum sokağa baktım. Saat geç olduğundan dolayı evlerin ışıkları yanmıyordu. Sokak lambası ise bu karanlık sokak için oldukça yetersizdi. Karanlık için hiçbir ışık yeterli değil..  Biraz önce ki görüntüler tekrar gözümün önüne geldiğinde geçmiş boğazıma tıkandı. Bu yaşanmışlıkları öylece yutmama izin vermedi. Nefes dahi almama gücümün kalmadığının farkında değildi oysa ki. Sürünerek yanımdaki duvara sırtımı dayadım. Sürünürken çıkan sesten elbisemin yırtıldığını anladım fakat umursamaya mecalim dahi yoktu.

Kolumda ki zarif saati kaldırarak baktığımda gecenin üçüne yaklaştığını anladım. Aklıma gelen şarkı ile yüzümde acıyla harmanlanmış bir gülümseme belirdi. " Kalktım baktım gecenin üçündeymişim " fısıltım kulaklarıma zor ulaşıyordu. "Ben nasıl bir kadınım hiç sevilmemişim." Sesimin titremesi canımı yaktı. Gözlerimi sıkıca kapatırken akan yaşlara mani olamamıştım. Kafamı gökyüzüne kaldırarak yutkunmaya çalıştım ama her seferinde başka bir anı boğazıma battı.

Öne doğru sallanırken bu nakaratı tekrar ediyordum sürekli. Kalktım baktım gecenin üçündeymişim,ben nasıl bir kadınım hiç sevilmemişim.. Gözyaşlarım daha da artarken ben hala şarkıyı mırıldandıyordum. Taki yanımda ki nefes sesini hissedene kadar . Aceleyle gözlerimi açtım. Ağladığımdan dolayı bulanık görmeme rağmen o gayet netti . Ne işi vardı ki burda hem ben onun geldiğinin nasıl farkına varmadım. Bunu Agâh duymasın. Bla bla bla.

Sadece gözlerime bakıyordu. Ahh kesinlikle makyajım aktı ve berbat durumdayım. Bunu yine de umursamadım berbat göründüğüm için utanacak değildim eğer ki rahatsız olduysa gözlerini çekebilirdi. Baktı sadece baktı dakikalarca birşey bulmak istercesine baktı. Bakıyordu fakat görmek istiyordu istediği kadar bakabilir yalnızca ben izin verirsem beni görebilir. Ben ise şarkıya hala devam ediyordum ama fısıltım çok güçsüzdü duyabildiğinden emin değildim.

Suratında ufacık ama öyle içten bir gülümseme oluştu. Buna anlam veremezken belimden sıkıca tutup göğsüne yasladı beni. Hiç karşı gelmedim öylece bekledim. Saçlarımın üzerinde sıcak nefesini hissediyordum. " Sen öylesine bir kadınsın ki delisicesine sevilen ama asla bunun farkında olmayan." Dedi kulağıma doğru. Siktir. Siktir. Siktir.

Keyifli okumalar.💃