Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kitapta bitti... ne düşünüyorsunuz? ben çok duygusalım şu anda.
─────❁⭒'◦⭑─────☾───☆⋆⭑─────
Clint kapıyı açtığında beklemediği biri ile karşılaşmıştı. Başta kaşlarını çatmış, gözlerini kısıp karşısındaki sakalları çıkmış gri saçlı genci izledi. Kim olduğunu tanımaya çalıştığında gözleri tanıdık maviliklere odaklanmıştı.
Onu tanıdığındıysa da ağzı aralanmış titreyen dudakları ile adını söylemeye uğraşmıştı ama yine de düzgün şekilde söyleyememişti ismini. Nasıl söyleyebilirdi ki ismini? Gelmesini beklediği son kişiydi karşısındaki kişi.
Bir süre birbirleriyle bakıştılar gecenin bir vakti gelmesi onu daha da şoke ederken hiç bir şey diyememişti. "Yürüyelim mi? İleride Ay'ı izleyebileceğimiz bir yer gördüm." dedi Pietro zar zor gülümserken.
Yutkundu ve ceketini alıp anahtarı da cebine yerleştirdikten sonra Pietro önde Clint arkada yürüdüler. Clint bakışlarını arada ona çeviriyor pek değişmemiş yüzünü inceliyordu, yıllar onu daha da yakışıklı yapmıştı.
Yüzünde acı bir gülümseme oluşurken onunla ilerledi, ağzını açıp tek kelime dahi etmedi her zaman için ona güvenmişti zaten. Bir tepenin üstüne geldiklerinde koyu geceyi süsleyen Ay'a baktı ikisi de.
Büyüleyici bir şekilde etrafına ışık saçıyordu, gri bulutlara düşen ışıklar geceyi süsleyen yıldızlar gibiydi. İkisi de derin bir iç çektiklerinde yeşil çimenlerin üstüne oturmuşlardı. Clint'in bakışları gök yüzündeydi gümüş çocuk ise söylemek istediği bir şey varmış gibi kumral çocuğu izliyordu.
"Çıkar ağızındaki baklayı artık Pietro." bakışlarını maviliklere dikti. "buraya sadece benimle gök yüzünü izlemek için geldiğini sanmıyorum.. yanılıyor muyum yoksa?" dedi tek kaşını kaldırırken.
Pietro gülümsemelerinden birini ona yollamıştı. "Hayır sadece onun için gelmedim zaten gök yüzünü her zaman izleme fırsatımız olacak." yüzündeki gülümseme ile karşısındaki kumralı süzmüştü. "Açık konuş Pietro ne istiyorsun anlayamadım."
"O engeli sana yedirmeye geldim Clinton." dedi muzip bir sırıtmayla. Clint ise tebessüm ederken gözlerini devirmişti ister istemez. "Aa, pardon göz devirdim. sen sevmezdin dimi sana göz devrilmesini." kıkırdadı.
"Derin sularda yüzüyorsun Clint." kısık gözleriyle ona baktığında. Gülerken teslim olurcasına kaldırdı ellerini havaya. "Tamam tamam kusuruma bakmayın sayın kralım." gülerken çimenlerin üstüne yatmıştı.
"Clint?" az önce kapattığı gözlerini yüzüne üflenen sıcak havayla aralamıştı.
"Hm?"
"Çok güzel görünüyorsun. Seni yiyebilir miyim?"
Clint gözlerini kocaman açıp yanaklarına hücum eden sıcaklıkla kızarmaya başladığını hissetmişti. "Pietro!" gümüş çocuk yüzünü ondan çekmeden gülmüştü. "Tanrım... utanma huyun hala aynı." Clint trip bakışlarını (-,-) atarken sadece kızgın yüz ıfadesiyle bakmıştı.
"Hey, tamam öyle bakma. Aslında dediğimde ciddiydim. Hem senin de hayır diyeceğini sanm-"
"Pietro! Şunu yapmaktan vaz geç"
"Tamam tamam.."
Pietro derin bir nefes alıp gözlerini kapatmış uzanan kumral çocuğun yüzüne baktı. Kalbi kulaklarında atarken ellerinin hafif hafif terlediğini hissetmeye başlamıştı. Derin bir nefes alıp kendi kendine şans diledikten sonra kumralın dudaklarına bastırmıştı dudaklarını.
Clint'in gözleri kocaman açılmıştı, kesinlikle bu hayatında beklemediği ikinci şey olabilirdi belki. Pietro onu öperken bir süre sonra ona karşılık vermişti, nefes almak için ayrıldıklarında birbirlerine baktılar.
"Bunu hep hayal etmiştim.."
"Bende.. ama bu kadar güzel hissettireceğini bilmiyordum."
Clint yüzünde tatlı bir gülümsemeyle ona bakarken yanaklarının yanmasını umursamıyordu. Şu anda önemli olan birbirlerine olan delici bakışlardı. Nefeslerini düzeltmek için bir süre bekledikten sonra Pietro dudaklarını tekrar buluşturmuştu.
Birbirlerine ayak uydurarak öpmeye devam ettiklerinde gece sanki daha parlak bir hal almıştı. Sanki Ay daha bir canlı ışıldamaya başlamıştı. Her ne kadar ayrılmak istemeseler de ayrılmışlardı. Gülümsediler.
Pietro bacağını birini kendine çekerken diğerini de uzatmıştı, Clint kafasını onun bacağına koydu. Gülümseyerek ona bakıyordu. Pietro ise ipek saçlarıyla oynuyordu tek kelime etmelerine bile gerek kalmamıştı. Onlar zaten anlaşmışlardı.
"Ne dersin Clint bizden olur mu?"
"Bence olur. Ay ve gecenin uyumu her zaman güzeldir her ne kadar küçük bir yıldız bile olsam."
Kıkırdama sesleri geceyi süslediğinde iki genç uzun bir aradan sonra tekrar bir araya gelmiş yarım olan birbirlerini tamamlamışlardı. Bir bütün olmuşlar.. her zaman için.
─────❁⭒'◦⭑─────☾───☆⋆⭑─────
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tamam kabul ediyorum pek son yazmayı başarabilen bir insan değilim.
Her neyse bu hikayede burada mutlu bir sonla bitti. Başka kitaplarda görüşebilmek dileği ile Ay gibi parlak kalın!
