Yb geldi.gecikti özür dilerim...
"Neşe saçmalama gitmene izin vermiyorum. Beni burda tek mi bırakıcaksın hem! Beni!"
"Ecem onu görürsem daha fena olurum."dedim. Evet onu görürsem ağlar ve koşup boynuna sımsıkı sarılırdım. Ama onun nişanlısı vardı.
Bana bakmazdı zannetmiyorum. Nişanlısı manken gibi neden baksın ki?
"Ya off! Aslında belki onu dinleyebilirsin belki gerçekten de onu sevmiyordur? Benim hatrım için lütfen!"dedi.
Ona bir şans vermeli miydim.?
İç ses: tabi ki de kurban olurum ben ona,gülüşünü kıskanırım meleklerden, kıskanırım ona sevgilim diyen sürtüklerden...
Dış ses: aman amcasını yesinler, pabucumun cool amcası sen kimle kim oluyon olmm uzaaa....
Tabi ben narin ben iç sesimi dinlediğmm ve ona bir şans vermek istedim.
Koşup telefondan onun ismini buldum.
"Alo kimsin?"
Bu Alper değil o kızın sesiydi. Kalbim çok acıdı.
"Nerde Alper?"dedim ağlamaya meilli sesimle.
"Yanımda yatakta"dedi. Gözyaşlarım süzülüyor konuşamıyordum.
"Beraber olmanıza sevindim. Ona hayatta başarılar dilediğimi ve ilk uçakla burdan gideceğimi söyler misin?'dedim hıçkırıklarım arasında.
"İsmin ne ki?"dedi cırtlak sesiyle.
"Eski bir dost de anlar. Eski bir dost..."
Dıt dıt dıt dııııttttt.
#####
-Alper-
Sabah koltukta uyanmamıştım. Gözlerimi açıp etrafa göz gezdirdim. Kafam acıyordu. İçmiş miydim?
İçerdim...
Benim Neşem gitmişti. Hayatım. İlk aşkım...
Asia bir anda odaya girdi. Ustünde yok denilecek kadar az kıyafet vardı. Hızla kafamı döndürdüm.
"Benim ne işim var burda? İçkili birinden faydalanıcak hale mi düştün?"dedim.
"Ha ha farkettiiysen karınım.yani nişanlın şu anlık. Yani bunu yapmamız normal az bile yapıyoruz! 'Dediğinde beynim durdu. Az mı? Biz sadece öylesine nişanlıydık. Annemler bilmiyordu bile.
"Haa burada biri aradı. Bizim için mutlu olduğunu söyledi. Çok şeker. Bi de sabah hemen ilk uçakla burdan gideceğini söyledi."dediğinde yaşıyır muyum merak ediyordum. Hemen yerde duran pantolonumu bacaklarımdan geçirip kapıya uçtum. Onu bulmam gerekti. Biliyorum o Neşeydi.
Ve her bokluk üst üste gelmişti. Tam da o saatte arasın zaten!
Homurdanıp telefonumla Neşeyi aradım. Hep meşgüle atıyordu. Of Neşe off...
Havaalanına gittim. Burda grev yapıcam. Aslında iyi fikir lan!
Yoldaki kırtasiyeye girip karton kalem aldım.
"Afettsen bir kere dinlesen yeter sevgilim. Yeter ki dinle o da yeter....
Sen gelene kadar hayat ,hayat değil bana sadece parmaksız bir hapisane."
Grev grev grev grev!!!!!
Havaalının girişine oturdum ve medya duysun diye bağıra bağıra okudum.
Yoldan geçen kızlar"ay ne kadar romantik."derken erkekler "salak lan bu bu tip bende olcak ohhhooo" kafasındaydı.
Bir süre sonra bir gurup yanıma gelip oturdu." Senin grevine destek veriyoruz abi. Yenge gelene kadar bizde burdayıZ"
"Adamsınız ulen!"dedim ve hepsine sarıldım.
Şimdi bekle beni Sevgili Yeğenim....
Yb yakında gelir. Tskr ederim. Hepinize....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeğenim ¤Askıya Alıncak¤
Novela JuvenilAblamın minik bir bebeği olduğunda daha 4 yaşındaydım. Bebeğin minik elleri, kırmızı ısırmalık yanakları vardı. Ve minik mavi gözleri çok güzeldi. Saçları güneş kadar parlaktı. Annemin dediğine göre ben küçükken ona prensesim diyip sürekli öpüyormuş...