Ano ba talaga ang tama?
Ang sinasabi ng ating nararamdaman o ang sinasabi ng mga taong nakapaligid sa'tin?
Sa mundong ating kinagisnan, dapat ba tayong sumunod?
Hindi ba dapat ay ang susundin lang natin ay ang sinasabi ng ating puso, hindi kung ano...
This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Huwag niyo po sana akong husgahan kung man may mabasakayong hindi kaaya-aya para sa inyo. It's my first time writing a bl story. Sobrang kinikilig lang talaga ako sa mga bl hehe. I hope you'll like and love it. Thank you! Enjoy reading💙
+++
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
+++
"Markus."
"Markus!" I shouted.
"Markus!" bat ba kasi siya tumatakbo.. Hingal na hingal na ako.
"Markus!" naabutan ko rin siya. Hinawakan ko ang braso niya tsaka ko siya pinaharap sakin.
"What's your problem? Why did you leave?" mahinahong tanong ko.
"Problema? Ako. Ako yung problema. Di ko alam bakit ko nararamdaman 'tong tanginang pakiramdam na'to eh." teka umiiyak ba siya?
"I.. Ahmm.. I don't understand you."
"Talagang di mo ako maiintindihan. Nate ayoko na. Gusto ko na lang puntahan sina Kuya sa Spain. Baka naguguluhan lang ako. Baka.. baka wala lang 'tong nararamdaman ko." nakita ko ang mga luhang kumawala sa mga mata niya.
"What do you mean? Alam mo Markus ang labo mo! Bat 'di mo ako diretsuhin? Bat ka nagkakaganyan? Okay naman tayo kanina! May nagawa ba akong mali? Bakit 'di mo sabihin?! Hindi yung para akong tanga dito na pilit iniisip kung ?may nagawa ba akong mali!!!" galit na tugon ko sa kanya.
"Gusto mong malaman ano? Ha?! Gusto mong malaman?! Ito oh!" then he kissed me.
HE FUCKING KISSED ME.
HE KISSED ME.
MARKUS KISSED ME.
I didn't respond, but I can feel his lips moving. No. This is not right. Nathan please stop him. You're a man, and he's a man too. This can't be happening!
"Ano ba?!!" I punched him really hard. Napaupo siya sa lakas ng pagkakasuntok ko sa kaniya.
Dalidali akong umalis. Gusto kong mapag-isa. Gusto kong makapag-isip.
