Sabah uyandığımda evde çok büyük bir bağırış vardı ablam ve babamın sesini duyuyordum. Ablamın odasına gitmek için kalktım annem de ordaydı hiç bir ifade yoktu yüzünde öylece oturmuş bakıyordu.
"Abla ne oluyo?"
"Odana git Özde" dedi ablam
"Aaaaaaa yeter artık asıl ben gördüm her şeyi sana da ben gösterdim zaten abla"
"Neyi" dedi annem
"Ya siz konuşuyosunuz ya babamın selen ablayla olan şeyini işte"
"Ah Özde ah odana git dedim sana ne diye karışırsın ki biz onu konuşmuyorduk aferin sana"
"Harun ne diyo bu kızlar ne selen'i selen ve sen birlikte misiniz???!!!"
"Anne"
"Sussss Özde susss Sude al kardeşini inin aşağı" dedi annem çok kızgın bir ses tonuyla. Ooooof ben ne yaptım ya ne söyledim nasıl yaparım?????!!! Ağlamaya başladım.
"Tamam ablacım ağlama senin suçun değil eninde sonunda ortaya çıkacaktı zaten, ha ben söylemişim ha sen ki ben de uzun bi süre tutmayı düşünmüyordum ya bugün ya yağrın anlatacaktım anneme."
"Ne olacak abla? annem ve babam ayrılack kesin benim yüzümden" derken kapı çaldı ablam açmak için kalktı sesler çok yüksek değil di annem çok sakin konuşuyordu. Kapıda polisler vardı.
"Haruun beyin evi değil mi?"
"Evet??"
"Kendisine haber veri rmisiniz emineytten geliyoruz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
550 GÜN
ChickLitVirüsssssssssss!! Benimde hayatımın tam ortasına düştü. ÇÖKTÜM. Ama hala hayattayız yaşıyoruz. Bunun yasını daha ne kadar tutacağız. Ben daha tutmamaya karar verdim, hayatımın orasını çökerten bu virüsün çökerttiği yeri tamir etmeye karar verdim.
