SAVAŞÇI

5. BÖLÜM

Medyada radyoda çalan şarkı var.İyi okumalar.
_______________________________________
Kalbim göğüs kafesimi delmek ister gibi atıyordu, kanımın hızlı bi şekilde vücudumda gezindiğini hissedebiliyordum, adrenalin ve korku tüm vücudumu ele geçirmişti. Hayır dedim, hayır bunu yapmış olamam. Hemen kapıya doğru ilerlemeye başladım ama ayağım kaydı ve dengemi  kaybederken hemen yanımdaki lavaboya tutundum biraz sakinleşmem gerekiyor yoksa yeni bi kriz başlıcak, evet Bertilda sakin ol nefes al ve ver nefes al ve ver, azda olsa kendime gelip tekrar kapıya adımlamaya başladım o sırada gözüme çantam takıldı onu almadan gidecektim az kalsın, elime anlıma vurup hızla çantamı aldım ve sonunda çıktım. Etrafta bi karmaşa hakimdi ve ben bu lanet karışıklıkta Barın ve Alçin'i göremiyordum, ki görmek bi kenara zar zor adım atabiliyordum. İnsanları iterek sahnenin yanına varmıştım, sahneye çıksam görüş açımın artacağını düşünüyorum, tam sahnenin merdivenlerine doğru giderken arkamdan tanıdık bi ses ismimi seslendi. Barın'ın sesini duymam ile hemen arkamı döndüm ona doğru ilerlerken o da bana doğru geliyordu, daha konuşmama izin vermeden beni kolları arasına aldı çok sıkı sarılıyordu ve bu endişelenmeme sebep oluyordu ama bende sarılışana karşılık verdim. 3 dk yı geçmişti ama hala beni bırakmıyordu ve biraz daha sıkarsa iç organlarım dışarı çıkıcak o yüzden kıpırdanmaya başladım ama beyfendinin götünde bile değil hatta daha çok sıkmaya başladı, nefes alamıyorum lan.

"Barın beni ar.... tık bıra....kır mısın, ne... fes ala.....mıyorumm!?" zar zor nefes alarak konuşmaya çalıştım Barın ciddi olduğumu fark edip sonunda beni bıraktı, bıraktığı an derin derin nefes almaya başladım görende sanki maraton koştum sanır. Barın da tepemde Azrail gibi dikilip hasar tespiti yapıyordu.

" Nefes almama izin verdiğin için 'teşekkür ederim', Alçin nerde ve burda noldu?" dedim ama içimde bi korku vardı, ya benim suçumsa, neden yaptıysam zaten yok neymiş iç sesmiş falan gerizekalı Bertilda yani eve gidince yap burda niye yapıyon ki, ben kendi kendime kızarken Barın konuşmaya başladı.

" Alçin de seni arıyordu tekrar kriz geçirmenden korktuğu için kızlar tuvaletine gitti ama orda seni bulamamış bizde ayrılıp buluşma yeri olarak burayı belirledik çok şükür hala aynı uyuzluğun ile sapasağlamsın" dedi ukala bi şekilde sırıtarak, ona baygınca bakıp ofladım sonra konuşmaya başladım.

"2. soruma geçer misin? Noldu burda da herkes Gratis indirimi olmuş gibi davranıyor." bu sefer ciddileşmişti, Barın ciddileşmişse gerçekten önemli bi şey oldu.

"Sana çarpan kızı ve arkadaşını hatırlıyonmu?" hatırlıyorum ama onların ne gibi ilgisi var? Anlamaz şekil ona bakıp başımla onayladım.

"İşte o sarhoş olan DJ'in yanına gitti ama garip bi şekilde sarhoş gibi durmuyordu, sonra DJ'le konuşurken arkadaşı da geldi elinde içecek vardı, o 'sarhoş' olan arkadaşının elindeki içeceğe 'yanlışlıkla' eli çarptı içecekte hemen yan taraftaki prizlerin oraya döküldü öyle yangın çıktı, ama kızlar bi anda kayboldu. Biri hemen yangın söndürücü ile yangını söndürmeye çalıştı bazı insanlarda yardım edip yangın söndü, tabi yangın çıkınca herkes panik halinde çıkışa ya da arkadaşlarını aramaya çalışınca sonuç bu. " dedi. Kaşlarım çatık onu dinlemiştim kızlar bunu neden yapmıştı? Bilerek yapıldığı belliydi o zaman benim üstüme bilerek içeceğini dökmüştü ve sarhoşta değildi. Bu işte kesinlikle bi şey vardı ve benimle ilgiliydi. Nedeni bilerek benim ordan uzaklaşmam için içecek döküp ve sonra bunu yapmaları bi tesadüf olamaz, ki tesadüflere inanmayan biriyim. Amaçları ne acaba? Bunu sonra düşünmeye karar verip bir an önce Alçin'i bulup burdan gitmek istiyorum. Barın da dikkatle hareketlerimi izliyordu bir şeylerden şüphelendiğimi anlamış olmalı nasıl bilmiyorum ama Barın'dan duygularımı hiç bir zaman saklayamıyorum o yüzden ona yalan söylemek çok zor ama bu özelliğini seviyorum. O sırada Alçin'i gördüm, yüzü endişeli ve telaşlı gözüküyordu muhtemelen beni bulamadı diye, Barın ona sırtı dönük olduğu için görmemeşti, bakışlarımı takip edip Alçin'i gördü ve elini havaya kaldırıp ona seslendi. Alçin, Barın'ı görüp yanına gelirken yanındaki beni fark edip bu sefer daha hızlı gelmeye başladı bana, sonunda yavrusunu bulmuş anne geyik gibi bakıyordu, hızla yanıma gelip bana sarıldı sonra vurmaya başladı, o geyiği unutun bu sefer pazarda kaybolan çocuğunu bulmuş sonra onu döven bi anne düşünün çünkü şu an tamda o. Hemen onun gazabından kurtulmak için Barın'ın arkasına geçtim,Barın da beni korumak için Alçin'i tutup sakinleşmesini sağlamaya çalışıyordu tabi bu sıra Alçin bana söyleniyordu.

"Nerdesin sen, seni bulamayınca çok korktum yine kriz geçirdin sandım, dedim işte bende geliyim senle ne reddediyon ki, iyisin değilmi bi şeyin yok?"taramalı tüfek gibi konuşmaya başladı. Barın'ın arkasından çıkıp bu sefer ben Alçin'e sarıldım hemen sarılışıma karşılık verip sakinleşmeye başladı. Alçin'le kardeş gibiydik birimize bi şey olursa diğerimiz çılgına dönerdi aynı şey Barın içinde geçerli, sarılmayı sonlandırıp konuşmaya başladım.

"Artık eve gidebilirmiyiz burası zaten yeterince karıştı, hepimizde yorulduk" ona yavru köpek bakışları atıyordum o da zaten yorulduğu için derin bi nefes alıp tamam dedi.
Otaparka gidip Barın'ın siyah Jeep Wrangler'na bindik ve benim  doğru yola çıktık radyoda sakin bi şarkı çalmaya başladı başladı melodisi ve sözleri çok hoştu yolu izlerken daha da güzel oluyordu.

Sonunda evime varıp Alçin ile indik bu gece bizde kalıcak tı yolda ailesine haber vermişti. Barın da kapıya kadar gelip bizi bıraktıktan sonra gitme huyu olduğu için o da bizle geldi. Önden gidip anahtarı çantamdan çıkarıp kapıyı açıcakken kapıya asılı bi not gördüm. Nota kaşlarım çatıp bakıp sesli bi şekilde okumaya başladım, notta;SENCEDE ARTIK BAŞLAMANIN ZAMANI GELMEDİ Mİ? yazıyordu. Ne olduğunu anladığım an donmuştum...
_______________________________________Herkese merhaba bu bölüm diğer bölüme göre kısa oldu diğer bölümlerde böyle olucak. Beğendiyseniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn.
835 kelime