ocean eyes-eremin

☘︎4☘︎

~Aime-moi jusqu'à ce que les roses fanent~

...

sarışın yine adımlarını sevdiği gencin peşine takmış bir şekilde yürürken esen rüzgar ile kolunu yüzüne siper etmiş, derin bir iç çekerek yürümeye devam etmişti. kahve saçlı genç ise önüne odaklanmış, elini ise sarışının parmaklarına dolamış bir şekilde yürüyordu. aralarında süren uzun sessizlik ardından armin hızla erenin hızına yetişmiş, elini daha sıkı kavrayarak yüzüne bakmıştı. "hey eren. daha dün benimle geldiğini biliyorum ama bugün de bir yere gitmek istiyorum. sorun olmazsa gelmek ister misin?"

"tabi, sorun olmaz. ama bu gece için benim de istediğim bir şey var."

"neymiş?"

"sonra söylerim. ama şimdi kısa bir işim var. akşama doğru buluşsak olur mu?"

"olur. teşekkür ederim."

"sana buluşmak için konum atarım. bugün bu yoldan gideceğim."

...

saat dokuza yaklaşırken kahve saçlı genç yarım saattir sarışını bekliyordu. hava iyice kararmış, sokak lambalarının aydınlattığı parkın sadece az ilerisini görebiliyordu. o sırada duyduğu adım sesleri ile arkasını dönmüş, ona yaklaşan armini görmüştü. gencin üstünde kendininkinin en az beş beden büyüğü bir kazak ve dizine kadar uzanan şortu vardı. parmak uçlarının bile görünmeyeceği kazağın koluyla ağzını kapatarak kıkırdadı. "kusura bakma biraz geciktim sanırım."

"yarım saatti biraz sayacaksan sanırım evet."

"özür özür." yavaş adımlarını hızlandırmış, hemen ardından elini kahve saçının parmaklarına dolamıştı. "gidelim mi?"

"bana uyar." yavaş adımlarla yürümeye başladıklarında sarışın gülümseyerek onun omzuna kafasını yavaşça koluna yaslamış, merakla sormuştu. "bugün nereye gittin?"

"bir yeri ziyaret etmem gerekiyordu."

"kimi?" eren derin bir nefes aldığını huzursuz bir ifadeyle etrafı izlemeye başladığını fark eden armin hızla konuşmaya devam etmişti. "özel bir şeyse boşver. fazla şey istedim."

"sorun değil. sadece ailemi ziyarete gitmiştim."

"eren. aileni ne zaman kaybettin?"

"yaklaşık üç dört yıl önce."

"o zamandan beri tek başına mı yaşıyorsun?"