Anlamakta hala zorluk çekiyorum. Nasıl böyle bir şey olabilir ki. Peki şimdi ne olacak? İpek öğrenirse bir daha benimle konuşmaz ki. Bu çocukla da şimdi konuşmak lazım. Yoksa mesajların ardı arkası gelmez. Of ya neden hep benim başıma gelir bunlar. Allahtan Ömer varda az da olsa bir fikir danışabilirim.
" Aslıcan şimdi ne yapmayı planlıyorsun?" dedi Ömer merakla." Ne yapacağım belli. Gidip Burak ile konuşup böyle bir şey asla olamayacağını ve benden vazgeçip beni rahat bırakmasını söyleceğim." dedim kararlı bir ses tonuyla. Ömer bana dönerek yüzünü buruşturdu ve dedi ki " Yalnız o dediğin şeyleri söyleyince ters etki yapar çocuk sana daha da bağlanır." Aslında bir bakıma haklı. Çünkü insan ulaşamadığı hedeflere daha bir tutku ile bağlanır. Ömer bir an hızlıca " Aslında bir çözüm yolu var." dedi. Nedir der gibi kafamı salladım. " Şimdi Aslı bu çocuk seni başka biri ile görürse biraz gururu incinir ve artık ne yaşayacaksa içinde yaşar. Şimdi Burak' ın sana karşı olan hislerini yok edemeyiz ama dışa vurmasını sağlayabiliriz." dedi. " Ne? Nasıl? Kiminle? Ben ve başka biri çocuk? Hayatta mümkün olamaz. İyi misin sen ya!" dedim sinirli sinirli. " Olacak olan şu ki gidip çocukla medeni bir şekilde konuşup onu vazgeçirmek bu kadar bitmiştir nokta." Ömer gülerek " Virgül. Emin ol bu işleri daha da karmaşık bir hale getirecektir." dedi. Bir yarım saat daha oturup Ömer kendi evine gitti.
Ertesi sabah kendimden o kadar emindim ki. Hiçbir şey bu konuşmayı engelleyemezdi. Zaten önemli olan da bu değildi. İPEK asıl önemli olan şey bu. Şimdi İpek' e söylesem bir türlü söylemesem ne türlü bilmiyorum. Yok yok en iyisi söylememek. Evet İpek'e söylemeden biter bu iş.
Okula gitmek için hazırlandım . Ve İpek' in katına çıktım. Kapıyı Ahmet açtı. "Hiç bana bulaşma İpek rahatsız bugün okula gitmeyecek. Annem hastaneye götürdü. Hadi görüşürüz Askılık." dedi gıcık bir ses tonuyla. Ben tam cevap verecekken asansörün sesiyle ikimizde irkildik. Galiba İpek gelmişti. Çok iyi oldu diye düşünürken içeri hafif uzun boylu, sarışın yeşil gözlü güzel bir kız geldi. Ve yüzünde bir gülümseme ve yumuşak ses tonuyla
" Ahmet sonunda buldum seni. Aslında evin gözümün önündeymiş ama ben fark etmemişim hatta evin arka tarafında konuşmuştuk değil mi? Kabul edelim iyi sakladın evini ama artık saklı değil?" Dedi. " O siz miydiniz?" dedim salakça. Bana ne ya of . Bazen düşünmeden konuşuyorum. Ahmet o kadar sinirliydi ki " Bir daha buraya gelme." Diye resmen köpürdü. Kız Ahmet'e karşılık vereceğine bana bakıp " Bu kim?" dedi . "Bu" ne ya? Kız falan de bari obje miyim ben? " Sana ne Hülya sana ne!" dedi Ahmet.
" Ne demek sana ne bu kızla aranda bir şey mi var ?" dedi sarışın pırasa.
" İnşaallah" dedi Ahmet.
" İnşaallah mı?" dedik aynı anda sarışınla. Ne nasıl ne zaman Ahmet ile mi ben mi asla! Aramızda 1,5 yaş var olmaz yani. " Bu burda bitmedi Ahmet." diyerek ağladı ve apartmandan çıktı Hülya. Ben de elime bir sopa alarak Ahmet'e doğru yürüdüm. " Bana bak deli benden bundan sonra 9 metre 12 santim uzak duracaksın. BENİ BÖYLE İŞLERİNE ALET ETME SAKIN!" dedim. " Benim de sen de gözüm yok. Bak bu kız bana musallat oldu. Sadece lafı olucak ortada. Bak lütfen Aslı inan bana bundan zarar görmeyeceksin lütfen" dedi yalvararak. " Asla şimdi kızı bulup ona her şeyi izah edeceğim." Dedim ve merdivenlerden hızlıca inmeye başladım. Dış kapıya ulaştığımda aklıma bir fikri geldi. "Ömer belki haklıdır belki konuşmak fayda etmez zaten mantıken de çocuk bildiğinden şaşmayacak. Ya of hayır ya" diyerek merdivenlere tekrar yöneldim ve İpekgilin kapısını çaldım.
Kapıyı Ahmet tekrar açtı. Ve ona dönüp
" Tamam anlaştık ama tek bir şartım olacak."
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Bayadır bölüm atamıyordum. Umarım beğenirsiniz. Oy kullanmayı ve yorum atmayı unutmayın. 💕💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk ne demek?
Teen FictionVe döndü bana dedi ki " Şey yani çok güzel olmuşsun"........
