Yine güzel bir kış ayında soğuk odada bulunan sıcak yorgan altından kalkmak zor gelmişti Efsun'a..
Oflayarak hemen yanında duran telefonundan çıkan alarm sesini kapatıp yataktan oflaya oflaya kalktı..
Size biraz Efsun dan yani benden bahsedeyim hiç mutlu olmayan olmayı da bir türlü beceremeyen yinede ayakta kalabilmek için her türlü sıkıntıya göğüs geren 165 boylarında uzun saçlı sarışın ve mavi gözlü ailesini hiç tanımayan bir kızım.
Ben doğduktan 2 gün sonra annem beni yetimhanenin önüne bırakmış ve gitmiş. Şu anda mezun olmuş ama iş bulamamış ucube bir yerde bulaşık yıkayıp patronumun her hareketimde ağzının içerisinde homurdanan suratını çekmekle meşgul olan biriyim...
Sabah oflaya oflaya yataktan kalkıp banyoya ayna önüne geçip yüzümü yıkadım, saclarimi taradım ve tepeden at kuyrugu yaptım, ufak bir göz kalemi çektim .
Banyodan odaya girip üzerime boğazlı kazak ve dar siyah pantolon giydim zaten dolabımda çok bir çeşidim olmadığından kombinde sıkıntı yaşamıyorum mutfakta bir şeyler yerim umuduyla dolabı açıp icerisine baktım yarım domates kasede 5 zeytin olduğunu gördüm kahvaltılıkları alıp mutfakta bulunan masama koyarken kapı çaldı.. Ufak bir şaşkınlık yaşayıp kapıya yöneldim kapıya dogru giderken telefonumun saatine baktığımda saatin 7:30 olduğunu gördüm, kapıyı açtım karşımda Cemre ellerinde sıcak poğaça poşetiyle yüzünde bir gülümseme duruyordu.
-sabah sabah
dediğimde Cemre'de derin bir nefes aldı ve konuşalım mı dedi. Bende kenara çekilip geç bende kendime kahve yapacaktım dedim.
Cemre içeri girip direk mutfağa yöneldi bende arkasından mutfaga geldim..
-Eee anlat bakalım,sabah sabah seni buraya getirecek kadar önemli olan sorunun nedir? dedim.
Cemre kahvaltımızı yapalım konuşuruz dedi hiç seslenmeyip tezgaha yöneldim iki bardak çıkartıp kahveleri yaptım masaya oturduk, Cemre sabredememiş olmalı ki anlatmaya başladı.
İşten ayrılmış kirasını ödeyemediği için ev sahibi evi boşaltmasını söylemiş öyle dertli anlatiyorduki bi an kendi sıkıntılarımı unutmuş kendimi ona üzülürken bulmuştum.
Konuşmasını bitirince peki ne yapmayı düşünüyorsun dedim.
-Bilmiyorum ama evi boşaltmak zorundayım kafam çok karışık bende sana geldim belki senin bir fikrin vardır diye dedi. İşaret parmagimi kendime yönlendirip benmi dedim ufak bir şaşkınlıkla ve gülümsedim
Cemre bu sefer gozlerini merakla açmış peki sen olsan ne yapardın dedi bir kaç saniye düşünüp omuz silktim gayet sakin bir tavırla önce iş bulur sonrada senin yanına gelip iyi günde kötü günde yanımdasın şimdide ev arkadaşım olmalısın diyerek yan odanda yaşardım dedim ufak bir gülümseme gönderdim tepkisini beklemeye başladım..
