Ah gariplik!
Merak, şüphe her şey birbirine girdi bende, kimdi o çok merak ediyorum. Düşünüyorum ama bulamıyorum. Biliyorum direksiyon başında düşüncelere dalıp gitmek kötü neredeyse kırmızı ışıkta önümde duran araca çarpacaktım. Düşüncelerimi dağıtması için radyoyu açtım. Şans bu ya radyoda hareketli bir şarkı çalmaya başladığında sözlerini bildiğim kadarıyla eşlik ederek yolu tamamladım. En sonunda sinemanın önünde durdum, Cemre yi aradım. İki çalmada telefonu açıp içeri girmemi söyleyip benim kibar Cemre'm suratıma kapattı. Gülümseyerek telefonu çantama attım, arabayı park edip içeri girdim. Gözlerimle Cemre'yi ararken biriyle çarpışıp yerimde sendeledim, sanki birine değil de duvara toslamış gibi omuzumu tuttum. Mahçup şekilde başımı kaldırıp çarptığım kişiye baktım. Sarışın gözlüklü bir gençle göz göze gelince "Özür dilerim afedersin" dedim. Beni dikkatlice izleyip dudağının bir tarafını kıvırdı
- benimle bir kahve içersen neden olmasın diyince işaret parmağımı ona doğru kaldırıp yaklaş dedim, gözlerinde şekerine kavuşan çocuk misali sevinçle bana dogru yaklaştı.
Gayet sakinlikle sen kendini çok mu zeki sanıyorsun fındık kurdu şimdi seni arkadaşlarının yanında iki büklüm etmemi istemiyorsan akıllı olup önüne bak diyerek onu donakalmış haliyle yanından geçip Cemre'nin yanına yetiştim. Arkadaşım iki tane romantik komedi film bileti almış beni görünce salona yöneldi. Bende arkasından onu takip ettim, salonda bir kaç kişi vardı genel olarak sakin olan salonda orta koltuklara oturan Cemre'nin yanına oturdum. Arkamıza bir grup genç oturmuş okadar çok ses yapıyorlardı ki bir türlü filme adapte olamadığım gibi sesleri başımı da ağrıtmaya başlamıştı, film arasında arkamı döndüm bir çift gözle göz göze gelince kaşlarımı çatıp "senin burada ne işin var" diyerek onu azarladım, umursamaz bir tavır takınıp "neden burası sana mı özel" dedi. Cemre de ayağa kalkıp ona dönerek "hayır sersem sayenizde film zevkimiz mahvoldu,bence siz birşey izlemek istiyorsanız sirke gitmelisiniz" diyip benide kolumdan tutup çekiştirdi. Ufak bir kahkaha atıp renkten renge giren oğlana göz kırpıp salondan çıktık. Arabaya binince Cemre'yle birbirimize bakıp gülmeye başladık.
Sakin bir yerde durup yemek yedikten sonra eve geçtik.
Ertesi gün
Toplantılar, dosyalar derken öyle yoğun bir gün geçirmiştim ki başımı kaldıracak halim kalmamıştı. Evrak çantamı ve kol çantamı alıp odamdan çıkıp koridorda ilerlemeye başladım asansör önünde Mutlu arkası bana dönük bir adama dosyadan bir şeyler göstererek çekingen tavırla sanki adamın ağzından çıkacak kelimeleri bekliyordu. Ben onlara doğru yaklaşırken Mutlu beni farkedince ufak bir gülümseme gönderip karşısındaki adama "peki efendim" diyerek tekrar bana dönüp iyi akşamlar "Efsun Hanım" dedi ve topuklusunun üzerinde geriye dönüp koridorda ilerlemeye başladı. Arkası bana dönük olan kişi ismimi duyunca bana dönerek gülümsedi, bu sima bana tanıdık geliyor hafızamı zorluyordum bu arada asansöre binmiş yüzü tanıdık gelen adamın gözlerini üzerimde hissediyordum. Beynim o kadar doluydu ki hatırlayamadığımı ama daha önce bir yerde gördüğümü düşünerek otopark katında inmiştim arabama dogru yöneldiğimde arkamdan "iyi akşamlar" dedi. Kim olduğunu bilmesemde cümlesine kibarca karşılık verme gereği hissettim. Sizede iyi akşamlar beyefendi diyerek tekrardan arabama ilerledim. Eve geldiğimde Cemre'nin erkek arkadaşı Ali bizdeydi, ona kapıdan ufak bir selam verip, odama geçtim üzerime rahat bir şeyler giyerek Cemre lerin yanına geçtim. İkisine baktığımda gülümseyerek televizyon ünitesinin yanında minderin üzerinde bulunan yavru köpeğe baktıklarını farkettigimde ufak bir çığlık atıp iki adımda köpeğin yanına gelmiştim. Ama sen çok tatlısın! Derken tüylerini okşayarak bana şaşkın şaşkın bakan yavruyu kucağıma almış senin adın ne bakalım küçük misafir dedim. Cemre sözümün bittiğini anlayınca konuya dahil olup akşam Ali beni işten alıp eve gelirken bir anda arabanın önüne atladı bir görseydin halini öyle korkmuştu ki bende dayanamayıp aldım eve getirdim. Onu dikkatle dinledikten sonra kucağımda olan yavruya dönüp hoş geldin ufaklık artık bizimlesin dedim bakışlarımı bizi izleyenlere yöneltip evet gençler adı ne olsun bu afacanın dedim ikiside birbirine bakıp omuz silktiler onlardan bir fikir gelmeyeceğini anlayarak başımı sallayıp yavru köpeğe dönerek senin adın Çakıl olsun dedim ismini sevmiş olmalı ki havlayarak yüzümü yalamaya başladı. Onu yerine bırakıp Ali ye hitaben sen ne yapıyorsun Ali nasıl gidiyor işler. Babasının kendisine bıraktığı galerisi vardı Ali'nin ayrıca kendisi bir araba tutkunu olan işini de severek yapan bir iş adamı. İyi ne olsun işlerde, bende iyiyim ama Cemre'yi evliliğe ikna edemiyorum diyince şaşkınlıkla Cemre'ye baktım. Cemre de kendisini koruma pozisyonu alıp hayır daha çok erken yanlış yada hızlı karar almak istemiyorum dedi. Ikisi tartışma konusu bulunca kibarca yorgun olduğumu söyleyip odama geçtim, yorgun ama huzurlu bir uykuya daldım. Sabah yatağımın alt ucunda uyuyan Çakıl'ı görünce gülümseyip ayıp ama senin burada ne işin var diyerek kafasını okşadım, bana gözlerini açıp ne diyo bu dercesine bakarken yataktan kalkıp onu salona götürdüm. Odama gelip üzerime spor kıyafet giydim mutfağa geçip çay koydum. Bugün izinli günüm, normalde olsa yataktan kalkmam ama Çakıl'ı veterine götürüp onun icin alışveriş yapmam lazımdı kahvaltıyı hazırlarken mutfağa Cemre girdi günaydın fıstığım diyerek gülümsedim. Cemre de gülümseyerek Çakıl nerede diye sordu. Salona bıraktım alıp geleyim dedim. O sandalyesine yerleşirken Çakıl diyerek salona geçtim. Çakıl'ı kucağıma alıp kahvaltı masasina giderken zil çaldı kapıya yönelip kapıyı açtım kimse yoktu kapıyı kapatacakken gözüme paket ilişti eğilip paketi aldım mutfaktaki masaya oturup paketide masanın üzerine koydum. Cemre gizli hayrandan bir paket mi yine diyince omuz silktim paketi açıp içinden çıkan kupayı dikkatle inceledim üzerinde karakalem çalışmasıyla benim resmim vardı gülümsedim kimdi bu yüzünü neden göstermiyordu.
