Woman to Womanizer (Completed)

Chapter 42

XLII

Kathleen's POV

We're walking, naglalakad kami sa tagalog. Disente naman suot ko, isang dress na above the knee. Alam kong ang cute kong tingnan. Ahahaha!

Lakad kami ng lakad kanina pa, walkathon ayooooos! Grabeee, kala ko naman dadalhin niya ako sa magandang lugar eh still nasa beach pa rin kami.

Hindi na ako nagsalita at sumunod na lang sa kanya, badtrip na naman siya alam ko. Dapat diba ngayon yung launch ng bagong branch? Ahaha! Ano kayo? Magkarhyme yun! XD

Eh yun lang, hindi natuloy. Ewan ko ba kung bakit sayang tuloy ang pagstay namin dito.

"We're here."

Andito na kami? Ano ba 'to? May buhangin pa rin kasi dito and obvious may tubig pa rin dito. May mga batang naglalaro sa dalampasigan at mga naglalaro sa buhangin.

"Orphanage?" tanong ko.

Tumango lang siya. May sumalubong samin na isang babae na parang kaedad lang namin. Siguro siya ang namamahala dito or kung pwede naman katulong siya dito.

"Sir, totoo ba 'to? First time niyong pumunta dito ah?"

Ngumiti lang si Clarence dun sa babae, tumingin naman sakin yung babae. Feeling naman 'tong babaeng 'to. Hambalusin kaya kita ng matauhan ka? HUH?

"Girlfriend ka ni sir?"

"No."

Matipid kong sagot at sinundan ko kung saan pumunta ang bruhong si Clarence. May kinakausap siyang matanda at hindi ko alam ang pinag-uusapan nila.

"You know, si sir ang tumutulong dito. Nagdo-donate siya lagi ng malaking pera dito sa bahay-ampunan, napakaraming bata niyang natutulungan sobra."

Nagulat ako bigla kasing sumulpot yung babae.

Wala akong alam dito, bakit kailangan kong malaman sino ba ako sa buhay niya wala naman diba?!

"Mam, si sir. Ngayon lang siya nagpunta dito, pero nagulat ako nung Makita kong kasama ka siya kaya kala ko girlfriend ka niya. He's always mean, pero mabait si sir. Alam naming lahat yun, kahit anong kumakalat na chismis kay sir pa rin kami!"

Kitang-kita sa mata niyang walang halong kasinungalingan ang mga pinagsasasabi niya.

"Ahh. Ano ka ba ni Clarence?"

"Dati nagtra-trabaho ako sa kompanya niya pero naassign ako dito kaya okay lang Masaya naman eh."

Bigla nang lumabas si Clarence, ngumiti sakin yung babae at pumasok na sa loob.

"Pwede ko ba silang kausapin?"

Tumango lang si Clarence.

Lumapit ako sa mga bata, hindi sila katulad ng mga batang nasa lansangan, mukha silang malilinis at harmless kaya naengganyo akong kausapin sila.

"Hi, I'm ate Kathleen." Ngumiti ako sa mga bata.

May mga bata na lumapit sakin at yumakap, nakakatuwa ansarap sa pakiramdam sobraaaaa.

"Ate Tatlin ato si, Nikol." Ahaha! Ang cute niya.

Medyo singkit ang mga mata niya at maputi siya infairness!

"Ilang taon ka naman Nikol ha?"

"I'm grade 5!"

Anong grade five? Ano bang sinasabi nitong bata na'to. May pagkanersing.

"She means five years old ganun talaga mga bata."

Lumapit din si Clarence samin at binuhat niya si Nikol.