Be Free

4.Bölüm

"Her suçun bir cezası var Gret.Nasıl seni burdan çıkarmamı istersin?Şu etrafına bir bak herkes cezasını çekerken sen neden kolayca sıyrılasın ki?"
Sesi sinirliydi bu arada etraftaki tüm insanları izliyordu.Ne yani kız kardeşi bu insanların arasında mı kalıyordu?
"Hadi ama abi sence de fazla duygusallık yapmıyor musun?Aptal bi yanlış anlaşılma diyorum sadece kullanmaya gitmiştim nerden bilebilirim ki orda büyük satış yapıldığını?"
Kayıtsızca karşısında oturan kız kardeşine iğrenerek baktı cidden böyle mi düşünüyordu?
"Aptal düşüncelerinden beni uzak tut.Ben belki pişman olursun da özür falan dilersin diye gelmiştim ama sen buraya fazla alışmış gibi duruyorsun sevgili kardeşim."dedi.Sinirlenmişti ama bunu pek belli etmiyordu.Hayat acımasızdı ama şu anda o kardeşine daha fazla acımasızdı.Birden ayağa kalktı kalkmasıyla oturması bir oldu.Amacı gitmekti ama o şu anda hiç burdan gitmek istemiyordu.
"Ee buranın yemekleri falan nasıl?"dedi.Gözleri kapıdan giren kızda kilitli kalmıştı.Saçma sapan sorular soruyordu sırf biraz daha burda kalabilmek için ama farkında değildi ki çok az bir zamanı kalmıştı.
"Nereye bakıyorsun abi sen ya?"dedi genç kız arkaya bakarak.Hemen kız kardeşini önüne çevirip "Bir yere bakmıyorum gözüm dalmış sadece "dedi.Ama kurnaz kardeşi bunun da farkına varmıştı.Bir erkek neye böyle durup dururken dalardı ki?Sonuçta burada o kadar çok güzel kız yoktu.Sadece burada güzelliğiyle ün yapmış Buz Prenses Kaitlyn vardı.Kız gerçekten güzeldi ama sinirli olması da güzelliğini kapatıyordu.
Bir kere onu kendine yakın hissedip yaklaşmıştı ama o bakışlar geri gitmesine neden olmuştu."Ziyaret saati bitti."diyen kadının sesiyle ayağa kalktı Gretchen."Neyse abicim görüşürüz"dedi.Biraz neşesi yerine gelmiş gibiydi.
Genç adamsa bir büyünün etkisindeydi sanki.İlk defa böyle hissediyordu.Bu farklı bir şeydi adını koymak imkânsızdı.Hayranlık duymaktı belki , yada sadece basit bir hoşlanma.Ama şöyle bir gerçek vardı ki bu kızın yeri burası değildi.Onun dünyası böyle karanlık bir yer olamaz heralde.Tamam çatık kaşları somutkan yüzü kirli kıyafetleriyle buranın insanı gibi duruyordu ama gizleyemediği güzelliği baharı andırıyordu adeta.O baharın neler getireceğini bilmeden bir rüyaya düşmüştü artık , belki çıkması imkansız bir rüya belki de çıkmak istemeyeceği...

#***#

Uyuyamıyordu genç adam biliyordu artık uykular haramdı ona.Aklına mutfaktaki anları getirip öyle uykuya dalmayı planladı bir an.Sonra da aklına aptal bir egoist gibi davrandığı geldi.Aslında yapmak istediği Kaitlyn'i yeni hayatına alıştırmak biraz da sorularından kaçmaktı.Tabi bu sorulardan kaçayım derken kıza da biraz eziyet etmiş olmuştu.Aslına bakılırsa garip hareketleri hoşuna gitmişti ama en sonunda patlaması sanırım kötü olmuştu.Hem de baya bi.

Sürekli bir şeylerin peşinde koşan Kaitlyn tam soru soracakken yine bi işin peşine gidiyordu.Sıkılmıştı fazlasıyla.Resmi konuşmalardan hoşlanmadığı için sürekli David deyip azarlanması da cabası.O böyle şeylere gelemezdi rahat biriydi.Buna bir çözüm bulmalıydı.

"Tuzu getir "diyen adama"Sizin işlerinizi değil de daha farklı bir şey yapsam nasıl olur?"dedi.Artık sinirden dişlerinin arasından konuşuyordu."Kara biberi de getir"diye isteklerini söylemekte ısrar eden adama sinirle baktı.Ama David aksine önündeki yemeğiyle ilgileniyordu tabi.Eline ilk geçen şeyi alıp verdi.

"Senden tuz istedim sense karbonat verdin bu iki etti.Bi daha olmasın"dedi.

Fazla sinir bozucu olduğunu biliyordu ama bu kızın hallerini görmeye değerdi doğrusu.Kırılma sesiyle arkasına döndüğünde David gülmemek için kendini zor tuttu.Sinirle kendine bakan kıza "Tamam neyse bu seferlik biraz erken dinlen.İzin veriyorum."dedi.

Hâlâ kendine bakan kızdan ufaktan ufaktan korkmuştu sanki.Baya kötü bakıyordu çünkü.Elindeki diğer şişeyi de yere atan Kaitlyn sinirle homurdanmaya başladı."Neymiş gidebilirmişim.Lan sen kimsin kimsin de bana emir veriyorsun?Beymiş sen bana hanım efendi diyor musun da ben sana bey diyorum be!"homurdanması bağırmayla devam ederken odasına doğru gidiyordu.