Night We Kiss/{yizhan}

♤sen sabahları bok mu yiyon?

Olanlardan sonra Jiyang yu bin ve Haoxuan dâhil herkes zhani aramış mesaj atmıştı fakat hiç kimse geri dönüş alamamıştı. Yibo tüm derslerde sadece ölü gibi dolaşıp durmuş ve soru soran herkesi başından savmış durmadan zhana mesaj atmıştı. Zhan görmesine rağmen ne aramalarını açmış nede cevap vermişti.

Yibo dahada delirirken ne yapacağını düşünüyordu. Kesinlikle evine gidecekti onu durduracaktı. Fakat ne diyecekti ne demeliydi bilmiyordu.

Yibo onu düşünürken zhanda onu düşünerek hareket etmişti. Yibo ağır tepkiler verdiğini biliyordu fakat zhanın onu düşündüğünü bilmiyordu ki. Bilse söyler mıydı bütün o kelimeleri?

Yibo sıkıntıyla iç çekmiş ve kafasını koyarak uyumaya çalışmıştı. Uyuma denemelerinin yeni bi tanesiyle uğraşırken sonunda zil çalmış ve öğlen arası olmuştu. Yibonun içini heyecan kaplarken bir yandanda korku endişe kaplamıştı.

Yibo hemen okul dışına koşarken digerleride onu destekliyordu

Jiyang:hadi yibo git bak

Haoxuan:bencede düzelt şu durumu bremin

Yuyu:salaklar bruh:q benim tek derdim nurseli

Herkes bir şey söylerken yibo hiçbirini dinleyemez olduğu için direk motoruna atlayıp zhanın evine sürmeye başlamıştı. zhan onun dolabından anahtarı alacağını bildiği için dolabında yiboya not bırakarak eve boşuna gelme demişti. Yibo tabiki dinlememiş ve şuan elinde anahtarla oraya gitmişti. Geride kalanlar herkes bir şey söylerken cheng hiçbir şey söylememiş sadece onları izliyordu...

Yibo hızla vardığı evin kapısına bir kaç defa vurmuş ses gelmeyince anahtarla kapıyı açmış ve içeriye girmişti. Ses çıkmayan evde içinden bir umutla sırayla her yere bakmış ve en son tek umudu olan zhanın odasına girmişti.

Içeri girdiginde eşyalarını toplayan zhani görünce bir kaç saniye ona bakmış ve sonra hemen gidip sinirle onun yakasına yapışmıştı

Yibo:çocuk musun sen? Neden cevap vermedin bize? Amacın ne senin?

Zhan göz devirerek kendini onun ellerinden kurtarmış ve ona bakmadan işine geri dönmüştü. Yibo onun bu umursamazlıgıyla dahada sinirlenerek kendi kendine deliriyordu

Yibo:konuşsana lan. Konuş benimle. Cevap ver artık bana. NİYE BÖYLE YAPIYORSUN?

Yibo sinirle bağırırken Zhan sadece bir kez ona bakmış ve işine devam etmişti

Zhan:sana açık açık gelme notunu bıraktım.

Yibo:sen benimle taşak mı geçiyorsun? Sikeyim bırak şu saçmalığı da cevap ver

Yibo zhanın elini tutmuş ve fırlatmıştı. Zhan seslice nefes vermiş ve ona dönmüştü

Zhan:ne istiyorsun yibo? Seninle uğraşacak durumda değilim.

Yibo dahada sinirlenirken bir yandan da içini istemsizce hüzün kaplıyordu. Zhan ona soğukluk bile barındırmayan duygusuzlukla bakıyor ve açıkça yiboyu siklemiyordu

Yibo:neden gidiyorsun çocuk musun sen?

Zhan:sence en çocuk hangimiz?

Yibo sadece ona bakarak bir şey bulmaya çalışıyordu. Zhan umursamadan işine geri devam etmiş ve konuşmaya devam etmişti

Zhan:yerinde olsam sevinirdim. Kavga edecek seni sinir edecek biri olmayacak sonuçta

Yibo onun sadece kavga bahsini açtığını biliyordu. Zhan diğer şeyleri çoktan unutmuş yaşamamış gibi davranıyordu