Orphic Love

Prologue

Prologue
      
    
At first, all I wanted was to fit in.

Sitting alone in our classroom, the voices of the other students echoed on the almost empty corridors, na siyang naghahari sa aking pandinig.

The humid afternoon air made its way inside the classroom, making the white curtains sway weakly. Pumapasok ang sikat ng papalubog nang araw sa loob, at halos maabutan na ang kinauupuan ko. I watched a few students as they ran with huge smiles painted on their lips.

Bumuntong hininga ako bago nguling ibagsak ang tingin sa aking mga kamay na kanina ko pa pinagmamasdan simula nang matapos ang klase at maiwan ditong mag-isa. Maganda ang pagkakagawa ng mga kaibigan ko, my nails do look like strawberries now. It glimmers when I move my hands a bit.

I must say, it does look cute and pleasing to the eyes. Though, I'm not really into things like this. Cute things aren't my cup of tea. I prefer my nails cut short unlike how long it is now. Pero ang sabi ng mga kaibigan ko, hindi magandang lagyan ng design kung maikli kaya pinahaba ko.

I sighed once more. Kahit ano talagang pilit kong sabihin na cute siya, hindi ko pa rin talaga gustong ganito ang mga kuko ko.

A few moments have passed before I decided to just let it be. Sayang din naman kung aalisan ko agad, pinaghirapan itong gawin ng mga kaibigan ko. I should just let it be until it fades on its own.

Tumayo ako at nagsimula nang iligpit ang aking mga gamit na nakakalat pa sa desk ko. I was almost done with what I was doing when I heard some footsteps coming towards me. Lumingon ako at agad ngumiti nang makita ang mga kaibigan na nakatayo sa may pintuan ng classroom namin.

"Yuri! Kanina ka pa namin hinahanap, nandito ka pa rin pala," si Rebecca na agad lumapit sa akin. Behind her was Mary and Erza, our other friends.

Luminga-linga si Mary bago ituon ang tingin sa 'kin. "Mukhang malinis naman na ang room, iwan mo na 'to,"

"Hmm, I was just getting my things," I smiled.

"Gano'n ba?" si Rebecca na nakalapit na sa 'kin.

She looked down at my desk where my things are. Mabilis niyang pinulot ang mga 'yon at agad pinasok sa bag ko. Umuwang ang aking labi, bahagyang natigilan sa ginawa niya. I was trying to pack my things properly. She grinned at me.

"Bilisan na natin at baka wala na tayong maabutan sa game!" aniya.

"Huh?"

Nagkatinginan si Erza at Mary bago sabay na natawa. Siguro'y dahil sa naging reaksyon ko. Erza slapped my arm playfully. Medyo napalakas siya sa ginawa kaya bahagya akong napaatras, nasaktan ng kaunti.

"May laro sila ngayon, ano ka ba!"

Marahan akong tumango. But when I saw the malicious smirk on their lips, kumurap-kurap ako at sinadyang palakihin ang mga mata. They chuckled because of what I did.

"Ayan, okay na!" Rebecca declared, nang matapos ipasok sa bag lahat ng gamit ko. "Tara na!"

Sabay-sabay silang tatlo na tumakbo palabas, leaving me. My eyes widened, for real this time. Nagmamadali kong sinukbit ang bag sa aking balikat bago sila sinundan. They laughed as they looked back at me.

I stared at them as I followed. Rebecca is very pretty with her straight long black hair. Magaling din siya manamit kaya marami sa school ang hinahangaan siya, she's even the role model of some. Erza's the tallest of the four of us, maganda ang tindig at maganda din ang kurba ng kaniyang katawan. Palagi siyang sumasali sa mga beauty contests at palagi din namang nananalo, so she's also very popular, sa loob o labas man ng eskuwelahan. Meanwhile, Mary is the most conservative and girly, kaya marami ang nagkakagusto sa kaniya. She has suitors even from other schools.