Chapter 55

1.8K 80 2
                                    

Chapter 55

(Zein: Pov)

"Karl huwag naman ganito" hawak ko ang kamay niya.

"ANO BA! DALHIN NA NATIN SA HOSPITAL ANG ASAWA KO!" Sigaw ko.

"Ma'am excuse kami na bahala sa kanya" gago Kung Hindi ako sisigaw Hindi aasikasohin si karl.

Mas inuna pa ang criminal na yon.

"Sasama ako" I said.

Sumama ako sa ambulance.
Walang Malay at duguan si Karl.

"Bat mo pa ako niligtas, ede sana Hindi nangyare sayo to" I said.

Inaasikaso ng nurse ang katawan ni Karl.

"Nurse sabihin niyo buhay pa sya diba?" Umiiyak na sabi ko.

"Malala ang lagay niya inaagapan lang namin Yong hininga niya bigla pong nawawala tapos babalik naman" mas lalo akong naluha sa narinig ko.

"Dhie luma-ban ka huhuhu kailangan kapa namin" pilit kumawala ang luha saking mata.

"Ma'am nandito na po tayo sa hospital lumabas na po kayo" lumabas ako sa ambulance.

Dali Dali nilang dinala sa Operating Room si Karl.

Suot ko pa ang jacket niya.
Hindi tumigil ang pag agos ng luha sa aking mata.

Hindi nalamayan Kung ilang oras naba akong naupo dahil Wala ako sasarili ko.

Bumabalik balik sa alaala ko Ang duguan na katawan ni Karl.

Palagi siyang ganito, na guilty ako sa point na siya nalang ang laging nagliligtas sakin.

"Mommyyy" inangat ko Ang ulo ko.

I see my son and daughter.
Pano ako haharap?
Anong sasabihin ko?
Wala akong ibang nagawa kondi ang yakapan sila ng mahigpit.

"Mom you're safe? Daddy's save you?" Kumawala ako sa tanong ni zymon.

Tumango ako bilang sagot at yinakap silang muli.

"Mommy how's daddy? Is he okay?"zyrine asked.

"Mom don't cry daddy's not like that"pinahid ko ang luha sa mata ko.

"Zein inom ka muna tubig" nagpasalamat ako ng inabutan ako ng tubig.

Hindi ako makahinga at Hindi makapaniwala sa nangyare.

Ininom ko ang tubig at huminga ng maluwag.

"Okay lang kayo? Zyrine? Zymon?" I said.

"Okay lang po mommy" pinilit Kong ngumiti.

"Don't worry magiging okay si Daddy"iyan nalang ang masasabi ko.

"Zeinnnn!"I cried again when I see my parents.

"Mama? Papa?" I hug them.

"I'm sorry zein Wala kaming nagawa para mailigtas ka" papa said.

Pinahid ni papa ang luha sa mata ko.

"Grandmaaaa! Grandpaaaa" niyakap nila mama at Papa ang kambal.

"Mabuti at ligtas ang kambal"mama said.

"Pero si daddy po nandon pa" turo ni zyrine sa OR.

"Magiging safe ang daddy niyo"papa said.

"Zein? Nasan ang anak ko?" Si mommy kariane.

Niyakap niya ako at humiwalay.

"Nasa OR pa po. I'm sorry mommy! Sorry" umiiyak na sabi ko.

"Okay na si Ash kailangan niya lang paghinga ang kaibigan mo zein malala ata ang lagay" ito yong masakit sa lahat ng pangyayare sa buhay ko.

"Ano pong nangyare Kay ash at Raine?" I asked

"Si ash ay nabaril kanina don sa bodega, sad to say Raine got Car accident pinilit niyang iligtas tayo"pinahid ko luha sa mata ni mommy.

"I'm sorry Kariane Wala kaming nagawa" papa said.

Hindi kumibo si mommy ngumiti siya.

"Mga apo miss kayo ni granny" niyakap niya Ang kambal namin na ank ni Karl.

"Miss you po granny" they both said.

"Anong nangyare sa anak ko zein? Diba kasama mo siya sa ambulance?"yumuko ako bago magsalita

"May sugat na po siya sa kaliwang braso na Hindi ko alam , ta-pos Yong kaliwa naman nabaril nong lalaki may du-go! Du-go" nanginginig ang kamay ko.

Naramdaman ko nalang ang yakap ni mommy.

"Shhh enough na"she said.

"It's my fault! My fault!"nagwawala kong sabi.

"Kasa-la-nan k-o a-n-g la-ha-t" nauutal kong Sabi.

Linamon ng Luha ang mata ko. Hanggang sa nawalan ako ng ulirat.

______

A/N: sino naiyak dyan? Kaya paba magbasa? Kahit masakit na?

I Got Pregnant By Unknown  (Duavis Series #1)Where stories live. Discover now