I Got Pregnant By Unknown (Duavis Series #1)

Chapter 62

Chapter 62

(Zein: Pov)

Nagising ako dahil may pumatak na tubig sa mata ko.

"Mommyy" niyakap ko Ang dalawa Kong anak.

"Shhh s-top cryi-ng" nahihirapan ko na Sabi.

"Mom I'm scared I don't want to lost you" umiiyak na Sabi ni Zymon.

"Mommy are you okay?"umiling ako.

Pinahid ko Ang luha sa mata nila.

"Hey Don't cry again ayaw ni mommy na umiiyak kayo magagalit si mommy" I said.
Tumango Naman sila.

"I'm sorry Hindi ko Lang kaya harapin Ang grandpa nyo, Hindi ko tanggap na Wala na siya nahihirapan akong tanggapin" pinilit Kong Hindi umiyak sa harap ng mga anak ko.

"Mommy he said he loves you so much" zymon said.

"I love him too" I said.

"Iwan niyo muna ako gusto ko mapag Isa"niyakap nila ako.

"Huwag kana po umiyak mommy ha?" Tumango ako..

"Sa baba lang po kami"zyrine said.

"Take care my dear twins" pinilit Kong ngumiti.

Lumabas sila sa kwarto ko naiwan si doc hanzel kasama ko.

"Doc Hanz pwede iwan mo nalang ako" I said.

"Zein may I remind you take care of yourself" tumango ako.

"Hindi maganda Ang kalagayan mo"yumuko ako alam ko.

Tsaka naramdaman ko Ang Sara ng pinto.

Sa kabilang side ng Kama ko kita ko Ang picture namin ni papa na magkasama.

"Pa-pa..." Doon tumulo ang luha ako.

"Papa..hin-di.. ko.. po.. Alam.. ang gaga-win.." sumasakit Ang dibdib ko pero binlewala ko iyon.

Masakit ang pagkawala ni papa Hindi ko Alam bat ganito feeling pinagkakait ng Mundo sakin Ang lahat.

Humagulhol ako tanging boses ng pag iyak ko Ang bumabalot sa kwarto ko.

Sana mamamatay nalang din ako, para magkasama kami ni papa..

Ni Hindi ko man Lang nakasama si Papa ng matagal kahit sa huling hininga niya.

Dahil Kay Karl napapabayaan ko ang pamilya ko! Dahil sa kanya Hindi ko Nakita Ang Papa ko! Pero Hindi ko mapigilang maisip na ng dahil sakin in coma siya ngayon.

Double ang sakit na tanging pag iyak Ang aking magawa...

Nabigla ako ng Makita si ash kahit luha ko Hindi maiwasan na tumulo.

"Pwede ba iwan mo muna ako gusto ko mapagisa" I said.

Umiling lang siya. Pilit ko mang itago Ang sakit pero diko magawa ang sakit sakit.

"Gusto ko mapag Isa" sigaw ko sa kanya.

"Nandito lang ako zein" he said.

Lumapit siya sakin hindi ko Alam pero mas lalong bumubuhos ang luha sa mata ko.

"Zein you need to be strong"he said. Yumuko Lang ako Wala akong mukha para iharap sa kanya.

Hindi ako makagalaw dahil sa sakit ng nararamdaman ko.

Nabigla ako ng niyakap niya ako.

"Calm down everything has a reason" he said.

Umiiyak ako sa balikat niya.
Hindi ko Alam bat nagpapagaan ng pakiramdam ang mga sinasabi niya.

"Ibuhos mo lahat ng luha para gumaan Ang nararamdaman mo" Hindi ako umiiyak. Luha Ang nag uunahan sa mata ko.

"Ang sakit..." I said.

"Kailangan Moto harapin, maraming naiwan Ang Papa na gagampanan mo, maraming naiwan si Karl na kailangan ka kaya magpakatatag ka maraming nangangailangan sayo"he said.

Nakayakap pa din siya sakin. Sana si Karl nalang Ang kayakap ko. Sana siya nalang.

"Zein may saysay pa ang buhay mo nandyan pa ang mga anak mo" Don ko na realize ang mga ank ko.

"They need you as there mommy" humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya.

Tiningnan ko Ang mga mata Niya. Naalala ko si Karl sa kanya.

"Balik kana sa dating Zein maybe pagsubok Lang to sayo"umiling ako.

Pinahid niya ang luha sa pisngi ko.

"No matter what I'm here for you" ngiting Sabi niya.

"Pagpahinga ka Muna baka bukas Kaya muna harapin Ang lahat" he said.

Tumango ako tsaka humiga. Kahit Hindi pa ako matutulog ipinikit ko Ang mata ko.

Naramdaman ko nalang Ang halik siya sa noo ko.

"Matapang ka kaya mo to" he said.

Narinig ko ang pagsara ng pinto.

Tumulo.muli Ang luha ko.
It was good advice from him.

A/N: Happ reading..