Engelli.

0.4

Öncelikle bir konu hakkında konuşmak istiyorum. Hikayeyi 10 kişiden fazlası okuyor. Ama her bölüme 3 oy geliyor, bu durum birazcık canımı sıkıyor. Görüntüleme, oy ve yorumlar artarsa o kadar çabuk bölüm atmayı düşünüyorum. Ve bunu sizin için haftada 3 ve ya 4 bölüm e çıkara bilirim. Mucklandınız🙌🏿💗

⚛️ ⚛️ ⚛️

Hikaye

Okula geldiğimde gözüm Jungkook'u aramıştı. Ama yoktu. Neden gelmemişti ki? Yerime oturduğumda önümde ki sıra boştu.

Yüzüm asıldığında Jimin omzuma dokundu. "İyi misin?" dediğinde ona bakıp gülümsedim "Hayır" dediğimde bana yaklaşıp, "Unut onu Tae. Ona bağlanma" dediğinde önüme döndüm.
Neredeydi bu çocuk ?!

⚛️ ⚛️ ⚛️

Okul bitti ama Jungkook hala ortalıkta yoktu. Endişeli bir şekilde okuldan çıkmıştım. Yoongi'nin yanına gidip. "Hyung ben bugün biraz geç geleceğim" dediğimde yüzüme endişe ile bakıp "Bir sorun mu var?" dediğinde başımı olmsuz anlamda salladım. "Hayır yok hyung ben geç gelicem. Neyse siz gidin görüşürüz" diyerek oradan ayrılıp bir taksiye bindim.
Yurdun önüne geldiğimde hemen taksiden indim. İçeri nasıl girecektim? Buldum!

Hızla güvenliğin oraya gittim. "Şey merahaba ben bu yurdun müdürünün bir tanıdığıyım" dediğimde gözlerini kısıp bana bakıp

"Kimsin sen?" dediğinde derin nefes alıp "Ben onun yeğeniyim" dediğimde "Yeojin hanımın yeğenisin demek" dediğinde sevinçle başımı salladım.

"Tamam geç bakalım" diyerek beni içeri aldığında hızla içeri girdim ama şüphelendirmemek için yavaşladım.

Temizlik yapan kadının yanına ilerledim. Sırtına dokunduğumda bana döndü ilk şaşırmıştı "Yavrum senin burada ne işin var" dediğinde derin nefes alıp

"Size bir şey soracaktım" dediğimde bana tamamiyle dönüp "Ne soracaksın" dediğinde derin nefes alıp "Jungkook ? onu tanıyor musunuz?" dediğimde bana şüpheli bakış atıp

"Ne yapacaksın onu?" dediğinde ise "Sadece merak ettim bugün okula gelmedi de" dediğimde gülümseyip omzuma dokundu.

"O bugün rahatsızlandığı için gitmedi" dediğinde endişelenmiştim. "Ne oldu ona?" dediğimde gülüp "Sen onun neyi oluyorsun bakalım" dediğinde ise "Arkadaşıyım" dediğimde ise "Tamam seni onun odasına götürücem ama sakın kimseye gözükme"

dediğinde gülümseyerek başımı salladım. Beni bir odanın önüne getirdiğinde konuştu "Uyuyor olabilir, ha birde odada tek kalıyor korkma kimse girmez onun odasına" dediğinde ise

"Neden ki?" diye sorduğumda ise "Durumunu biliyorsundur. Kimse onunla arkadaş olmak istemez... neyse hadi benim işim var" deyip gitmişti.

Yavaşça odaya girip kapıyı kapattım. Uyuyordu ve yanında bir serum vardı. Aslında üzülmüştüm. Çok halsiz gözüküyordu.

Yavaşça yanına ilerleyip yatağının kenarına oturdum. Odaya bir göz attığımda koskoca odada tek olması... yalnızlık çok kötü bir şey olmalı.

Hiç yaşamamıştım hep hyunglarım vardı ama onun kimsesi yoktu. Bir ailesi bile. Derin nefes alıp ona döndüm. Aynı bir melek gibiydi. Saçı okşadım.

Yumuşacıktı. Yanına uzanıp onu izlemeye başladım. O kadar kusursuzdu ki... Bütün gün yanında durup, onu izleye bilirdim.

Yüzümde gülümseme oluşurken gözlerimi huzurla kapatmıştım. Bana ne oluyordu? Ona aşık mı oluyordum? Engelli bir aşk. engelsiz olabilir miydi?

⚛️ ⚛️ ⚛️

Eğer yetiştire bilirsem bu gün 1 tane bölüm daha atarım. Yorumlarınızı bekliyorum. Bayss💕