Engelli.

0.9

"Hyung Jungkook nerde?" dediğimde yaptığı işi bırakıp bana dönmüştü Jin Hyung. "Not bırakmış erkenden çıkmış evden" dediğinde kaşlarımı çattım.

"Niye ki?" dediğimde derin bir nefes verip "Bilmiyorum Taehyung... Hem sen niye bu kadar ona ilgi duymaya başladın?" dediğinde yutkunup konuştum.

"Hiç bir şey yok hyung. Yeter artık lütfen sürekli onu sevdiğimi ima edip durmayın" dediğimde kahvaltıyı hazırlamaya geri dönüp konuşmuştu.

"Niye aşık değil misin?" dediğinde bıkkınca nefes verip "Ben dışarda yiycem bugün. Sizde artık saçma düşüncelerinizi  silin" diyerek odama çıkıp okul kıyafetlerimi giyip çantamı aldım.

Evden dışarı çıktığımda Jungkook'a mesaj attım.

Taehyung :Kook okula birlikte gidelim mi?

Jungkook: Daha erken değil mi Tae?

Taehyung: Birlikte kahvaltı ederiz diye düşünmüştüm.

Jungkook: peki hazırlanıp gelirim nerede buluşucaz?

Taehyung: Ben seni yurdun önünde bekleyeceğim.

Jungkook: tamam Taetae

Onun bana Taetae demesi o kadar hoşuma gidiyordu ki. Yüzümde kocaman bir tebessüm oluşmuştu bile. Yavaş adımlarım ile yurda geldiğimde Jungkook'da yeni çıkıyordu.

Gülümseyerek sarıldığımızda saçını öpüp kokladım. Ayrıldığımızda gideceğimiz kafeye doğru yürümeye başladık. Onunla konuşamamak çok kötü bir şeydi.

Biz sevgiliydik ve ben onun hakkında hiçbir şey bilmiyordum.

Gerçi o da bilmiyordu benim hakkımda bir şeyler. Tüm yol boyunca sessizdik. Kafeye geldiğimizde boş bir masaya oturup siparişlerimizi vermiştik.

Siparişlerimiz gelene kadar çantamdan kağıt kalem alıp kağıda yazmaya başladım.

- Kook biz sevgiliyiz ve ben senin hakkında hiç bir şey bilmiyorum.

Yazdıktan sonra Jungkook'a doğru çevirdiğimde bana kısa bir bakış atıp usulca elimden kalemi alıp yazmaya başladı.

-Bilmesen daha iyi olur Tae.

Okuduğumda üzülmüştüm açıkcası. Bana anlatmak istemediği bir olayı veya herhangi bir şey vardı. Ve bu onun canını çok sıkıyordu farketmiştim.

Kafamı olumlu anlamda sallayıp kağıdı çantama koydum.

Zaten siparişlerimiz de gelmişti. Sessizce yemeğimizi yerken telefonum çalmıştı.

Babam...

Derin nefes alıp telefonu açmıştım. "Efendim baba" dediğimde her zamanki sert ses tonu ile konuşmuştu. "Taehyung okul çıkışı bizim eve geliyorsun" dediğinde söze başladım.

"Baba ne oluyor?" dediğimde ise hafif sesini yükselterek cevap vermişti. "Sana gel diyorsam geleceksin!" deyip konuşmama fırsat vermeden kapatmıştı telefonu.

Umutsuzca Jungkook'a baktığımda o da bana bakıyordu. Durumu farketmemesi için hemen gülümseyip elini tuttum. O da ne kadar inanmasada gülümseyip elimi tutmuştu.

....

"Aishh! Spor hocası beni ne yapcaksa!" Söylenerek spor salonuna iniyordum. Çünkü ilk ders, dersi nöbetçi öğrenci bölmüş ve beni Spor hocası Bay Min'in çağırdığını söylemişti.

Beni ne yapacaksa hoca da! Spor salonuna geldiğimde yavaşça büyük kapıyı açıp içeri girdim. Spor salonu soğuk ve oldukça sessizdi.

Etrafta kimse yokken tam sesleneceğim sırada telefonuma bildirim gelmişti. Baktığımda tanımadığım bir numaraydı. Mesaj bildirimine tıkladığımda ise mesajları okumaya başladım.

082******: Naber Taehyung?

082******: Ahh tamam cevap vermeyeceğini biliyorum.

082******: Sadece seni uyarmak istedim. 082******: Jungkook ile olan aşkınızı biliyorum ve bu çok yanlış sen yakında evleniceksin.

082******: Seni uyardım eğer ayrılmazsan olacaklardan ben sorumlu değilim.

Okuduğum mesajlara karşı nefesim kesilmişti. Nefes almayı unutmuştum. Nereden öğrenmişti? Kimdi bu?

Taehyung: Kimsin sen?

082******: Kim olduğum seni ilgilendirir mi?

Taehyung: Aşkımız seni ilgilendirir mi?!'

082******: Ahh küçük Taehyung çok safsın.

082******: o çocuk sırf hastane paralarını ödeyebilmek için seninle sevgili.

Taehyung: ne saçmalıyorsun sen?!

082******: Gerçekler hiç bir zaman saçma değildir Kim.

082******: Dikkat etde o çocuk hırsız olmasın.

Taehyung: Onun hakkında düzgün konuş!

082******: konuşmazsam ne olur?

082******: Sırf paran için Tae bunu unutma.

'082******' numarasi Taehyung'u engelledi.

Bu da ne demek oluyordu?! Başımdan aşağı sular dökülmüş gibi hissediyordum. Hayır daha kötüsü. Jungkook... O öyle bir şey yapabilir mi?

O melek suratlı bir çocuğun arkasında yüzü bile olamayacak şeytan çıkabilir miydi? Hayır hayır hayır! O öyle biri değil!

Daha ismini bile bilmediğim şahısa inanamazdım. Sinirlerimi yatıştırınca Spor salonundan çıktım. Sınıfa çıktığımda hala olanları düşünüyordum. Gerçekten olabilir miydi?

....

Selamlar🤭💗
Ben geldim ve sizi özledim :<
Yorumlarda istediğinizi sorun, konuşalımmm.🧚🏻‍♀️