Now That I've Found You 2. /\ Martin Garrix

2.6

Zoiets als studieontwijkend gedrag....veel plezier met lezen!!

Martijn

Ik ben toch ingegaan op het aanbod van Charelle en zit nu bij haar thuis. Charelle is in de keuken koffie aan het maken en Jordan & Bruce zijn boven. Ik zit op de bank in de woonkamer en kijk in het rond.

Charelle komt naar mij toegelopen met twee kopjes koffie in haar handen en zet ze voor me neer op de salontafel. "Dankjewel," zeg ik en ze komt erbij zitten. "Je hebt wel een goede smaak qua inrichting," zeg ik en neem een slokje van mijn koffie. Charelle glimlacht. "Dankje," antwoord ze en ze pakt haar koffie van de salontafel. "Maar goed, wat wilde je vragen?" vraagt Charelle, nadat ze ook een slokje van haar koffie heeft genomen en ze het kopje weer op de salontafel heeft neergezet. Ik kijk haar vragend aan. "Ja, je was op het schoolplein net zo geïnteresseerd in mijn leven. Dus vraag maar," zegt ze en gaat in een kleermakerszit zitten. Ze kijkt me in stilte aan en ik slik even. "Dus, uhm, je bent nog steeds een model toch?" vraag ik en ze knikt. "En jij maakt nog steeds muziek, heb ik gehoord," zegt ze. Ik trek m'n wenkbrauwen op en knik. "Lopen de zaken nog steeds goed?" vraagt Charelle. "Ik ben van nummer 1 dj naar nummer 4 gegaan. Maar het loopt nog steeds erg goed. Ik heb gehoord dat ik volgende week weer naar Coachella mag," antwoord ik. "Oeh leuk! En gaat je gezin dan mee, aangezien het dan meivakantie is," zegt Charelle en ik kijk haar vragend aan. "Je weet toch wel dat de kinderen twee weken vakantie hebben volgende week?" vraagt Charelle en ik zwijg. Waarom heeft Sarah mij dat niet verteld?! Oké, ik heb haar ook nog niet over Coachella gehad, maar dat wist ik ook nog niet zo lang. Charelle grinnikt. "Je wist echt niet dat de kinderen vakantie hebben? Wauw," zegt ze en ik weet niet wat ik hierop moet zeggen. "En wat ga jij dan doen in de vakantie?" vraag ik. "Ik ga naar New York," antwoord Charelle. "Leuk, met Jordan?" vraag ik. "Daar heb ik een oppas voor," lacht Charelle. Ik vraag me af wat er zo grappig aan is. "Moet je werken in New York?" vraag ik. "Ja, dat is maar voor een dagje. Dus dat valt reuze mee," antwoord Charelle en ik knik. "Aangezien je het nog niet doorhebt. De vader van Jordan is ook in Amerika dan, dus daar gaat zij heen," zegt ze en ik verslik me in m'n koffie. "De vader van Jordan is in de meivakantie ook in Amerika?!" vraag ik geschrokken. Bedoelt ze nou, op een subtiele manier,...mij?
"Mama, mogen wij wat eten, alsjeblieft?!" vraagt Jordan, als ze met Bruce naar beneden komt. "Nou Bruce, wij moeten maar weer eens naar huis gaan. Anders weten mama en Noud niet waar wij zijn," zeg ik en kijk naar Jordan. Zij kan toch nooit van mij zijn. "Weet je het zeker? Het was best gezellig," glimlacht Charelle. "En ik heb honger papa," zeurt Bruce en ik rol met m'n ogen. "Dan eet je nog even iets, met Jordan. En daarna gaan we weg," zeg ik. "Yes," fluisteren Bruce en Jordan tegen elkaar en ik schud m'n hoofd. Kleine boefjes.

De kindjes zitten aan de keukentafel en Charelle ploft weer op de bank. Dit keer dichter bij mij. Ze kijkt me met een glimlach aan en ik kijk naar haar mooie, blauwe ogen. "Cameron," zegt ze en ik kijk haar vragend aan. "Wat?" vraag ik. "Cameron, zo heet de vader van Jordan. Maak je niet druk," zegt Charelle en ik knik. Er valt echt een last van mijn schouders. "Ben je een beetje opgelucht nu? Ik ken je wel langer dan vandaag hoor. Je ogen straalde minder, omdat je nogal ongerust was," antwoord Charelle en ik glimlach klein. Ik kijk even omlaag naar m'n vingers en daarna weer naar Charelle, die nog steeds naar mij kijkt. "Je kent me nog steeds erg goed. Ik was inderdaad een beetje ongerust," zeg ik zacht en ze knikt. We kijken elkaar in stilte aan. Ik voel mijn hart in m'n keel kloppen. "Moeten we nu gaan?" vraagt Bruce. Charelle en ik raken uit onze bubbel kijken naar de kinderen. "Heb je genoeg gegeten dan?" vraag ik en Bruce knikt. "Ja, dan gaan we weer eens naar huis," antwoord ik en sta op. "Wacht Bruce, de ring ligt nog boven," zegt Jordan en springt van haar stoel af. "Ring? Wat voor ring?" vraag ik. "Bruce en ik hebben nu verkering. En nu hebben we ook een ring," zegt Jordan en ik trek m'n wenkbrauwen op. "Nou, haal die dan maar even boven," zeg ik en ze rennen allebei naar boven. "Niet rennen op de trap, lieverd," zegt Charelle. "I'm sorry, mommy," roept Jordan boven. Ik zet mijn leeg kopje in de keuken neer. "Nou, die twee doen me nu een beetje denken aan ons. Een paar jaar geleden," zegt Charelle, als ze zich omdraait in de keuken. Ik lach en leun tegen het aanrecht aan. "Er zit dan waarschijnlijk toch een bepaalde aantrekkingskracht in ons DNA," zeg ik en Charelle glimlacht. "Doe Sarah de groetjes van me. En alvast veel succes op Coachella," antwoord Charelle en ik knik. Er valt weer even ene stilte en ik strek m'n armen. "Fijn om je weer even gesproken te hebben," zeg ik terwijl we elkaar een knuffel geven. Ik druk een kus op haar wang en ze trekt zich terug uit de knuffel. "We zullen elkaar nu wel vaker gaan zien, aangezien meneertje Garritsen en mevrouwtje Schriek verkering hebben," grinnikt Charelle, als ik achter haar aan naar de gang loop. "Heet Jordan Schriek met de achternaam?" vraag ik en ze knikt. "Aangezien ze toch altijd bij mij is, vond ik dat het beste," zegt ze en ik knik. Bruce trekt zijn jas aan en Charelle maakt de voordeur open. "Kijk pap, met een hartje," zegt Bruce en steekt zijn hand uit, om de ring te laten zien. "Prachtig!" zeg ik en wrijf door zijn haren heen. "Veel beterschap aan je broertje. En je bent altijd welkom," zegt Charelle tegen Bruce en hij zwaait. "Doeidoei," zeg ik voordat we de auto instappen.