Now That I've Found You 2. /\ Martin Garrix

2.13

Martijn

Vandaag komen m'n ouders terug met de kids van het kamperen! Sarah ligt nog te slapen, dus ik besluit om een ontbijtje voor haar op bed te maken. Nu kan ze nog rustig liggen zonder dat de kinderen weer om haar heen springen.
Een croissant in de oven, timer op 10 minuten. Vers geperste sinaasappelsap in een glas schenken. De jam uit de koelkast pakken en op het dienblad zetten. Een glas water erbij. Ik hoor de brievenbus en loop ernaar toe. Reclameboekjes & een brief voor mevrouw S. Garritsen. Hoe cute! Ik bekijk de envelop. Amsterdam UMC staat erop. Een brief voor Sarah van het ziekenhuis?! De timer van de oven gaat af. Shit, helemaal vergeten. Ik sprint naar de keuken, wel voorzichtig zijn dat ik niet op mijn sokken uitglijd, en zet de oven uit. Ik gooi de envelop van het ziekenhuis op het dienblad neer en maak de oven voorzichtig open. De croissant is wat aan de krokante kant, maar nog niet zwart. Het kan ermee door. Ik haal het eruit, verbrandt mijn vingers en leg het snel op het bordje neer. Auwch, even mijn vingers onder de koude kraan houden. M'n telefoon trilt en neem hem met m'n andere hand op. "Martijn," zeg ik, nog steeds gefocust op mijn vingers die aan het koelen zijn. "Schatje, alles goed daar beneden? Ik hoor van alles en het ruikt een beetje naar vuur. Moet ik me zorgen maken?"zegt Sarah door de telefoon. "Wat doe jij al wakker? Ga maar weer slapen. Niks aan het handje. Ofja, niks aan mijn linkerhandje. Maar geen paniek hoor," zeg ik en hoor Sarah grinniken. "Okidoki, maar doe voorzichtig met...wat je ook aan het doen bent," zegt ze en ik hang weer op. Ik zet de kraan uit en bewonder m'n vingers. Het gaat wel weer over. Snel even nog wat aardbeien in een schaaltje doen en ik kan Sarah een prima ontbijt op bed aanbieden.

Voorzichtig loop ik, met het dienblad, de trap omhoog richting onze slaapkamer. Met mijn elleboog maak ik de deur van de slaapkamer open en zie dat Sarah de gordijnen open is aan het maken. Ze draait zich om en ik sta met het dienblad in de deurpost. "Ik wist het!" roept Sarah enthousiast en springt meteen weer het bed in. "Nee, dit wist jij niet hoor. Dit is een grote verrassing voor jou," zeg ik terwijl Sarah op het bed klopt als teken dat ik het dienblad daar neer mag zetten. "Ik sterf van de honger," zegt ze en neemt al meteen een aardbei. Ik kom naast haar in bed zitten en Sarah drukt een kus op mijn lippen. "Moet jij niks eten?" vraagt ze, voordat ze een hap van haar croissant neemt. "Niet voordat ik weet wat hierin staat," zeg ik en pak de envelop van het ziekenhuis van het dienblad af. "Een brief van het ziekenhuis voor jou," zeg ik. Sarah wrijft de kruimels haar handen af, boven het bord, en pakt de brief aan. "Aah, is het eindelijk aangekomen! Ik was hier al op aan het wachten," zegt ze en scheurt de envelop aan de achterkant voorzichtig open, terwijl ik haar verbaasd aankijk. "Waarover gaat dit dan?" vraag ik verbaasd. "Ik heb een bloedtest gedaan. Die kan je al vanaf 7 weken doen. En aangezien ik er met 10 weken pas achterkwam dat ik zwanger ben, wilde ik wel even alles checken," zegt Sarah en ik knik. "En met zo'n bloedtest krijg je ook al meteen het geslacht te weten," zegt Sarah enthousiast en mijn ogen worden groot. "Serieus?! Dus hierin staat zowel of ons kindje gezond is als het geslacht?!" zeg ik verbaasd en Sarah knikt glimlachend. "Samen eruit halen?" vraagt ze en ik knik. Ik schuif me dichter naar Sarah toe en samen pakken we de brief uit de envelop.

Uitslag bloedtest
Moeder: Sarah Jane Garritsen
Vader: Martijn Gerard Garritsen

Uitslag bloedafname: geen vergrote kans op aandoeningen & afwijkingen; geen chromosomale afwijking
DNA baby: XX
Het geslacht van de baby is een MEISJE

"Oh mijn god!" roept Sarah en er springen tranen in mijn ogen. Dat dit ons gegund is! Een gezonde dochter. "Ons gezin was al compleet, maar dit maakt ons gezinnetje al helemaal compleet. De familie Garritsen," zeg ik en er rollen tranen over Sarah's wangen. Ik trek haar in een knuffel en voel zelf ook tranen over mijn wangen. "Love you," zegt Sarah. "Love you too," fluister ik en druk kusjes in haar haren. "En nu moeten we nog een leuke naam voor ons meisje verzinnen," zeg ik. "En aan de kinderen en je ouders vertellen. Want die weten überhaupt nog niks van de zwangerschap af," antwoord Sarah. Ik knik en druk nog een lange kus op haar lippen. "Ons kleine prinsesje," zeg ik en wrijf over Sarah's buik. Wat heb ik toch een prachtige vrouw & wat straalt ze toch mooi! Hierop ben ik verliefd geworden en die verliefdheid verdwijnt nooit meer!