Now That I've Found You 2. /\ Martin Garrix

2.14

MARTIJN IS JARIG!! HAPPY BIRTHDAY TO THE BEST!❤️ En hebben jullie We Are The People al gehoord?! LOVE IT!!!

Sarah

Er komt een auto de oprijlaan opgereden. "Liefje, de kids zijn weer thuis. Met je ouders," roep ik Martijn en ik loop alvast naar buiten toe. Gerard zet de auto vlak bij de voordeur neer en stapt uit, samen met Karin. "Die hebben de tijd van hun leven gehad," zegt Karin als ze mij omhelst. Martijn maakt de achterdeur van de auto open. "Papa!" roepen ze en Martijn pakt al wat tassen uit de auto. Noud is naar voren in de auto geklommen en ik maak de deur van de bijrijder open. "Mama!" roept Noudje en ik glimlach. "Dag schatjes van me," zeg ik en til Noud de auto uit.

"Komen jullie nog even gezellig binnen wat drinken," zeg ik tegen Karin en Gerard. Ik wist dat zij vandaag weer terug kwamen en heb speciaal roze babycupcakes laten maken. Dan weten ze gelijk dat wij een kindje verwachten én dat het een meisje is.

Martijn zet de tassen van de kinderen in hun kamers en ik zet alvast koffie voor Karin en Gerard. "We hebben zelfs vuur gemaakt met opa!" zegt Bruce vol bewondering. "Echt waar?! Daar moet je wel voorzichtig mee zijn hoor," zeg ik en hij rolt met zijn ogen. Ik grinnikt om zijn reactie. "Oma zei dat ook al," mompelt hij. "Ja, maar vuur is ook heel gevaarlijk. Maar ik ben blij dat Noud en jij het heel leuk hebben gehad," zeg ik tegen Bruce en wrijf zijn haar naar links. Ik zet de twee kopjes koffie neer bij Karin en Gerard in de woonkamer. Martijn komt naar beneden. "Sarah is trouwens naar de bakker geweest, willen jullie ook een lekker gebakje? Ik moest me inhouden totdat jullie hier kwamen," zegt Martijn en ik rol met m'n ogen. "Ja jongen, je moet soms geduld hebben in het leven," zegt Gerard tegen Martijn en ik grinnik. "Nou, lekker hoor. We worden wel verwend hier. Alsof jullie heel blij zijn dat wij weer terug zijn," zegt Karin. "Wij zijn altijd blij als jullie er weer zijn hoor mam," zegt Martijn tegen Karin. "Mam? Dat is mama," zegt Noud verbaasd en wijst naar Sarah. Iedereen begint te lachen. "Maar oma is mijn mama," zegt Martijn en Noud fronst zijn wenkbrauwen. "Is oma jouw mama?" vraagt hij en Martijn knikt. "En ik ben jouw papa's papa," zegt Gerard tegen Noud. "Nee, dat kan niet," antwoord Noud hoofdschuddend en kijkt mij aan. Ik knik. "Jawel, dat kan wel. Dat is de mama van papa. En dat is de papa van papa. En als jij later ook kindjes krijgt, dan ben ik de oma en dan is papa de opa," zeg ik en ik zie dat Noud hard aan het denken is. "Maar dat komt allemaal nog wel. Ik heb nu wel zin in iets lekkers hoor," zegt Gerard en ik knik. Samen met Martijn loop ik naar de keuken om de cakejes uit de doos te halen.

We zetten ze op een groot bord. Ik pak nog snel drinken voor de kinderen, Martijn tilt het bord met de cakejes erop en ik loop voor Martijn weer de woonkamer binnen, zodat Karin en Gerard het nog niet meteen zien. "Kijk eens schatjes," zeg ik tegen Bruce en Noud als ik hen hun beker geef. Martijn zet het bord midden op tafel. "Zozo, die zien er goed uit!" zegt Gerard. Karin zet haar bril op en gaat boven de cakejes hangen. "Wat moo-" ze maakt haar zin niet af en kijkt op naar Martijn en mij. Ik glimlach en haar mond valt open. "Niet!" zegt ze en ik knik. "He, wat niet?" vraagt Gerard en Karin stoot hem aan. "Lees wat erop staat," zegt ze en Gerard gaar er ook bij staan. "Baby girl," zegt hij droog. "Ja..." zegt Karin om het even bij hem te laten doordringen. Dan kijkt hij ook op. "Zijn jullie in verwachting?!" vraagt hij. Ik knik glimlachend en Martijn legt zijn hand op m'n rug. "Van een meisje," zegt Martijn trots en ik kijk hem aan. Zijn ogen stralen trotsheid uit en ik druk een kus op zijn lippen. "Aah wat leuk!" zegt Karin en komt meteen naar ons toe om een knuffel te geven. "Gefeliciteerd!" zegt ze en Gerard feliciteert ons ook. "Ben je jarig mama?" vraagt Noudje. Lachend schud ik mijn hoofd. "Nee schatje, mama is niet jarig. Mama heeft een baby in haar buik. Jullie worden allebei grote broer van een zusje," legt Martijn uit. "Zusje?" vraagt Noud verbaasd. "Ja, in mama's buik hier," zegt Martijn en legt zijn hand op mijn buik. "Wil je voelen?" vraagt Martijn en de jongens komen allebei naar mij toe om hun nieuwe, kleine zusje te voelen. 

"Hoeveel weken ben je nu dan? Er valt namelijk nog niet veel zo veel te zien," zegt Karin. "Bijna 13 weken," zeg ik en ze kijkt verbaasd. "En jullie weten nu al het geslacht?!" vraagt Gerard. "Ja, dat was voor mij ook nog een hele verrassing," zegt Martijn en ik grinnik. "Deze hele zwangerschap kwam voor mij ook als een verrassing. Maar ze is natuurlijk van harte welkom in ons liefdevolle gezin," zeg ik en Martijn kijkt me met zijn verliefde blik aan. "Ik was bij Laura, Martijn ging naar Amerika en ik kreeg zoveel pijn. Toen had Laura me naar het ziekenhuis gebracht, waar jij ook nog even kwam kijken," zeg ik tegen Karin, "en toen kwam de dokter met de uitslag dat ik blijkbaar al 10 weken zwanger was! Daarna ben ik zelf nog een bloedtest gaan doen. Aangezien ik toch al 10 weken onbewust zwanger was, wilde ik even zeker weten of alles goed ging. En bij de bloedtest krijg je ook het geslacht te weten, dus vandaar," zeg ik met een glimlach.
"Ze is wel echt op het juiste moment bij jullie gekomen. Ik begreep van Laura dat het niet helemaal goed meer tussen jullie liep. Maar ik jullie hier nou zo verliefd zitten, daarin heb ik nu alle vertrouwen in!" zegt Karin en ik krijg tranen in m'n ogen van haar mooie woorden.  Het zullen de zwangerschapshormonen wel zijn.