(Seok Jinမနက်ငါးနာရီကျော်လောက်ကျတော့နိုးလာခဲ့သည် ဘေးမှာအိပ်မောကျနေတဲ့အကိုလေးကိုကြည့်ပြီးSeok Jinညကဖြစ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်တွေကခေါင်းထဲပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်)
Seok Jin-*ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလည်း ငါအကိုလေးနဲ့ ဟာ~ရပါတယ်ငါက မိန်းကလေးမှမဟုတ်ဘဲ ငါကိုယ်ဝန်လည်းမနိုင်ပါဘူး အကိုလေးရယ် ညကအဖြစ်အပျက်တွေကိုအကိုလေးနိုးလာရင်သတိမရဖို့ဘဲကျွန်တော်မျှော်လင့်မိတယ်*
(Seok Jin Namjoonနိုးမလာခင်အခန်းထဲကမြန်မြန်ထွက်ဖို့ထလိုက်ရင်း အကိုလေးပွဲကြမ်းထားတာကြောင့် ခါးအောက်ပိုင်းကဆစ်ခနဲဖြစ်ပြီးပြန်လဲကျသွားသည်)
Seok Jin-အ့
(Seok Jin Namjoonနိုးလာမှာဆိုးလို့သူ့ကိုလည်းတစ်လှည့်ကြည့်ရသေးသည်)
Seok Jin-*ကောင်းကောင်းအိပ်နေတာဘဲ အကိုလေး*
(Seok Jinဘေးနားကခုံရဲ့အကူအညီကိုယူရင်းအားယူပြီးထကြည့်သည် ထလို့ရပြီဆိုမှ သူ့အခန်းဆီသို့ဖြေးဖြေးခြင်းလမ်းလျှောက်ပြန်သွားသည် အလုပ်သမားတွေကလည်း၆နာရီမှရောက်ကြတာဆိုတော့ သူ့ကိုဘယ်သူမှမမြင်ပေ)
~Skip
Namjoon-အား~ကျွတ် ကျွတ် ခေါင်းကိုက်လိုက်တာ ဘယ်နှစ်နာရီထိုးပြီလည်း
(စားပွဲပေါ်ကနာရီလေးကိုယူကြည့်လိုက်တော့၁၀နာရီတောင်ထိုးချေပြီ)
Najoon-ဟာ~၁၀နာရီတောင်ထိုးနေပြီဘဲ ဒါနဲ့ငါဘာဖြစ်လို့အားတွေကုန်နေသလိုခံစားနေရတာလည်း အမူးမပြေသေးလို့လား
(တစ်ယောက်ယောက်လောက်Joonieကိုညက ဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာရှင်းပြလိုက်ကြပါအုန်း🌚😉)
(Namjoonလည်းရေမိုးချိုးပြီးအောက်ဆင်းလာတော့အလုပ်သမားတစ်ချို့အလုပ်လုပ်နေကြသည် မျက်လုံးတည်းမှာတော့Seok Jinကိုရှာနေမိသည် Seok Jinကိုရှာလို့မတွေ့တာနဲ့ ထမင်းစားခန်းထဲမနက်စာစားဖို့ဝင်ထိုင်မိသည်)
Girl-အကိုလေး ထမင်းတစ်ခါတည်းစားတော့မလားရှင့်
Namjoon-ဟင့်အင်း မစားသေးဘူး နွားနို့ပူပူလေးနဲ့ကြက်ဥပြုတ်ပေးပါ
Girl-ဟုတ်ကဲ့အကိုလေး
Namjoon-အော် ဒါနဲ့Kim Seok Jinကော
