(Namjoonတစ်ယောက်Seok Jinအိမ်ရှေ့ရောက်နေပေမယ့်Seok Jinကိုဘယ်ကစပြီးဘာပြောရမှန်းတောင်သူမသိ)
(၁၁နာရီတောင်ခွဲနေပြီဆိုတော့Seok Jinလည်းအိပ်နေရောပေါ့)
(အခုတော့Seok JinကိုPhဆက်ပြီး ခဏလောက်တော့တွေ့ခွင့်တောင်းရပေအုန်းမည်)
.
.
(သားလေးကတော့နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေပေမယ့်Seok Jinမှာတော့အခုထက်ထိပင်အိပ်မပျော်နိုင်သေးပါ)
(အကိုလေးကိုပြောလိုက်တဲ့စကားတွေကအရမ်းများလွန်သွားသလားလို့စဥ်းစားနေရင်းခုံပေါ်တင်ထားတဲ့Phလေးကမြည်လာတာကြောင့် သားလေးမနိုးအောင်Phကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီးအိမ်အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့တယ်)
Seok Jin-#Hello ဘယ်သူပါလည်း#
Namjoon-#Hello Jinကိုယ်ပါ Namjoon#
Seok Jin-#အကိုလေးလား ဒီအချိန်ကြီးဘာကိစ္စရှိလို့လည်း ကျွန်တော်အိပ်တော့မှာ#
Namjoon-#Jin Jin phမချလိုက်ပါနဲ့နော်
ကိုယ်ပြောစရာလေးရှိလို့ပါ ကိုယ်အခုJinအိမ်ရှေ့မှာ ကျေးဇူးပြုပြီးကိုယ့်ကိုအိမ်ထဲဝင်ခွင့်ပေးပါနော်#
(Namjoonအသံကအရမ်းကိုနူးညံ့လွန်းတာကြောင့်Jinမှာတွေဝေသွားရပြန်သည်)
Seok Jin-#အကိုလေး....#
Namjoon-#Jin ကိုယ်တစ်ကယ်တောင်းဆိုနေတာပါ ကျေးဇူးပြုပြီးကိုယ့်ကိုထွက်တွေ့ပေးပါ#
Seok Jin-#ကောင်းပြီလေ#
(Seok Jinလည်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ချက်ချင်းပင်ပြေးဖက်တဲ့Namjoon)
Seok Jin-အင့် အကိုလေးဘာလုပ်တာလည်း လွှတ်ပါ
Namjoon-ခဏလေးပါJin ခဏလေးဘဲ
Seok Jin-အကိုလေး...
Namjoon-ကိုယ့်ကို အကိုလေးလို့မခေါ်ပါနဲ့တော့Jin ကျေးဇူးပြုပြီး
Seok Jin-.....
Namjoon-Joonလို့ပြောင်းခေါ်ပေးပါလား
Seok Jin-ဘာကြီး အင့်~လွှတ်ပါအုန်းဗျာ
(Namjoonလည်းSeok Jinကိုဖက်ထားရာမှလွှတ်လိုက်ပေမယ့် လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုသေချာဆုပ်ကိုင်ပြီး)
Namjoon-Jin ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်
ကိုယ်အပစ်ကျူးလွန်ပြီး မမှတ်မိခဲ့လို့
