Chapter 12

126 5 0
                                    

Same routine everyday. Minsan sa pad ni Seb ako natutulog. Minsan sakin sya natutulog. Medyo naging busy ako sa mga sumunod na weeks kaya naman si Seb lagi lang nakadikit sakin pagkakauwi.

I have to review seriously because midterms na sa Monday.

Seb knows na medyo mawawalan ako ng time sa mga gala namin because acads is life.

He occupied himself sa mga kailangang tapusin sa hotel nila. Attended some business meetings and all.

"Baby." I said when he finally answered my call. "Nasaan ka ba? Hindi ka nagtext or tumawag kagabi and hindi ka din umuwi ah. I went to your pad last night."

"I-im sorry baby. I just woke up. Sorry for not updating you. S-sa bahay ako natulog."

Napakunot ang noo ko. Something feels strange.

"Hmm? Are you okay? May sakit ka ba?"

"Wala babe. Sige na maliligo lang ako then I'll bring you foods okay?"

He ended the call. Tinitigan ko ang phone ko. That's strange.

I shook my head. I should be more focused on my studies. Mamaya mahulog pa ako. Three days nalang ang meron ako before exams. I need to ace it.

I studied until before lunch when Seb arrived at my unit. He kissed me on the cheeks.

"I just bought you a take out from a fast food chain babe. Sorry."

"It's okay Seb. Magaaral din naman ulit agad ako after kumain e"

I looked at him in the eyes and umiwas siya ng tingin.

"What's bothering you?" I asked him.

"Wala Z. Medyo hindi lang maganda ang huling meeting ko kagabi."

Oh. That's why. I shrugged and gave him some consoling words before finishing my food and going back to studying.

Nagpaalam siya na may aayusin lang sa office niya sa pad niya and pumayag naman ako kasi hindi ko rin siya maasikaso.

Monday came and I am so ready for my exams. Kinakabahan parin kahit naman nag-aral ako ng sobra.

I was waiting for Seb to fetch me in my pad. Nakapag luto pa ko ng breakfast and I packed his kasi hindi na siya makakakain dito.

Nakaupo lang ako sa couch and naghihintay ng doorbell niya nang biglang nag message sakin si Zekiah.

Mg eyes lit up because this is the first time ever! Igu good luck niya ba ako?

I was so excited to open her message. Only to feel hollow on my stomach. She did not sent me a good luck message.

It was pictures. Pictures of her and Seb on the same bed. Hindi ako makaimik. Parang nablangko ang utak ko. I feel numb. Tumakbo ako sa sink because I feel nauseous and masusuka pa ata ako.

I sat on the floor and tried to look at the pictures again. Zekiah was smiling on the camera while Seb was sleeping beside him. Tanging kumot lang ang nagtatakip sa katawan nila.

Halo halo ang nararamdaman ko. I feel so dumb. I feel so wronged. Nasusuka ako sa hindi malamang dahilan. I can't cry. Hindi ko alam kung bakit.

Suddenly, narinig ko ang doorbell. It must be Sebastian. Hindi ko siya mapagbuksan kasi hindi ko kayang tumayo sa inuupuan ko.

I heard him punching the code of my pad and then I heard the closing of my door.

"Babe! Nasan ka?" he shouted because he did not see me on my couch.

Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kaniya. Hindi ko ata alam paano ko siya iimikan. Parang nawala lahat ng nasa isip ko. Pati ata inaral ko nawala.

He ran to me when he saw me sitting on the floor.

Wild Heat (GirlsGoneWild Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon