CHAPTER FOUR

119 5 4
                                    

Kaway-kaway kay Ms. bevegen. salamat a pagbabasa ng story na toh. itinuloy kong ipublish ang ikaapat na part matapos kong mabasa yung comment mo. Salamat!

Sawa na akong masaktan,
Hindi ko na kaya pang tiisin ang mga nangyayari. Sana nandito ang mga magulang ko ngayon para sabihin sakin na magiging ok ang lahat. Pero,

Iniwan na nila akong lahat.
Iniwan na ako ng mga kaibigan ko, siguro nagsawa na sa pakikinig sa mga problema ko.

At kahit hindi man nila sabihin, iiwanan na din ako ng mga kapamilya kong tinuring ko ng ina't ama dahil siguro ayaw na nila ng dagdag pang pasanin.

Kaya itong gagawin ko ngayon para toh sa kanila. Para mawala na ang sakit nila sa ulo. Noon pa man talaga, wala ng may gusto sakin. Pinagpapasahan lang ako dahil nga wala daw akong silbi.

Sana maging maligaya na kayo.

Ngumiti ako sa mga nalalabi ko ng oras. Nakatingin sa malawak na karagatan na malapit ng makapiling ng aking katawan.

Luminga-linga ako, walang sasagip sa akin dahil walang tao sa paligid.

Unti-unti kong pinakawalan ang lubid na syang tanging harang sa akin at ng dagat. Nakangiti ako habang ginagawa ito.

Dahil sa lahat ng ginawa ko sa buhay, ito lang ang tanging bagay na tama.

~~~~~~~~~~~~

Nakarinig ako ng malakas na katok galing sa labas ng aking kwarto at imbes na sumagot ay pinindot ko ang salitang 'publish' tyaka tinikop ang laptop ko.

"Ned, bunso h'wag mong sabihing tulog ka pa." I heard Kuya's voice outside.

'Manahimik ka, ang lakas mong humilik kagabi. Kung hindi lang ako nag-iisip tungkol sa gagawin ko kay Terrence at dun sa manicurista nya-este- girlpren nya malamang iisipin kong dahil sayo kaya hindi ako makatulog!'

"Papasok ka ha, bawal umabsent. Bumababa na ang grades mo. Lalabas ako para magjogging. Tyaka yung hoodie kong sinuot mo kahapon, labhan mo yun!" I can sense na pinaglalaruan lang ako ni Kuya. Kaya imbes na suotin ko ang rubber shoes ko ay ibinalibag ko yun sa pinto. Nagsalita naman ang masipag pumasok noon sa klase. E laman nga siya lagi ng guidance councilor at principal's office. Ganyan siya kasipag pumasok.

Pagkatapos kumalabog ng tinapon kong sapatos nagsalita na naman siya,"nagtext si Terrence pakisabi daw sayo na 'good morning!" Then I heard his big foot making loud sound and his laughter echoing downstairs. Pinagtitiripan na naman nya ako. Wala kasi syang magawa sa buhay nya.

'Oo, alam nung bakulaw na yun na crush ko si Terrence noon.'

Kaya hindi ko na lang pinansin ang mga sinabi niya, halata namang gawa gawa nya lang yun para inisin ako. Pinulot ko ang sapatos na itinapon ko kanina at sinuot ito. Sinukbit ko sa balikat ko ang bag kong violet na jansport at katabi nito ang itim ko na bonnet. Nang matapos kong gawin yun ay bumaba na ako.

"Ned, hija ang sabi ng daddy mo ay magtaxi ka muna kasi nagpahatid sya sa Driver mo kasi naflat yung gulong ng kanyang kotse." sabi ni Manang Remmy sakin ng nasa last step na ako ng hagdanan. I just nodded and headed to the front door.

"Ned, naghanda ako ng almusal. Baka magutom ka sa school? Kain ka muna?"

I look back and just wave my hand, 'Hindi na Manang Remmy' she seems to understand because she slowly nodded her head.

Love at ElevenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon