Love at Eleven

CHAPTER FIVE

Chapter Five

Ned's POV

It was the longest ride I ever had on my way to school. The silence was unbearable and I was tensed to the point that it was really hard to breath. But I was pissed too. Why? Because every time I take a quick glanced, he was just so relaxed. He is not affected by my existence. Like, I was not even there. So I decided to fake a nap.

I closed my eyes and lean by the window. The situation now is quite awkward, to me. Iniisip ko kung ano na lang ang ikakaawkward ng nararamdaman ko ngayon kung dumating pa ang isang malaking singit sa buhay ni Terrence. Haaay, naiistress ako sa babaeng yun. Hmph, sana hindi na lang ako sumakay dito. Baka maistorbo ko pa silang dalawa. Or sana hindi na lang siya sumakay dito. Sana nagkaroon ng emergency meeting ang mga faculty para magmadali siyang pumunta ng school at nauna na siya kaya hindi na siya naabutan pa ni Terrence. Pero mas maganda sana kung hindi na lang sila nagkakilala in the first place para wala akong problema ngayon. Nakakainis!

But all my expectations and wishes were answered.

Naramdaman ko ang pagpreno ni Terrence tapos ay nagsalita siya,"saglit lang Ned ha." Pero hindi ko iminulat ang mga mata ko at nagpatuloy lang sa pagpapanggap. Muli ay narinig ko ang pagclick ng mga lock ng pinto, ilang saglit ay ang pagbukas at pagsira naman nito. Marahil ay lumabas na siya.

Kaya unti unti kong minulat ang kanan kong mata. At sakto,'shemay naglandian pa. may pa beso-beso pang nalalaman si manicurista girl kay Kuya ko. Tseh, at naka-off shoulder pa sya bes. Masyado syang showy, ewww.' Pamimintas ko sa loob ng ulo ko habang nakasimangot at nakakiller eyes, wari'y isang lawin na nakakita ng pagkain.

'Hindi talaga ako baba dito sa front sit. Kasi ako yung nauna, tyaka hindi lang nauna sa pagsakay kundi ako ang nauna sa buhay ni Terrence. Ikaw, sino ka? Isa ka lang kabute na bigla bigla na lang sumusulpot. Kaya dun ka mauupo sa likuran. Para marealize mo na third wheel ka lang. third wheel!' then I rolled my eyes and smirked evilly.

Pero agad akong napapikit ng magsimula na silang humakbang patungo sa sasakyan. 'You can do this Ned! Claim your rightful place!' I chanted inside my head and prayed a silent prayer of success.

__________________

@peachypeachy: alam mo anong wish ko?

@batanginlove: hindi,hindi kasi tayo close.

@peachypeachy: (tryin' to be cool about the above text) winiwish kong sana dumami ng dumami ang villain ng encantadia.

@batanginlove: Ha? Bakit naman? (tryin' to ignore the fact that Idk what encantadia is.)

@peachypeachy: kc namatay si Ate Kylie. (Idc kung wala kang idea about enca)

@batanginlove: so? Kelan burol niya? (Thankful na wala kang K.)

@peachypeachy: UGOK KA TALAGA! Hindi ko na kayang iignore pa ito. Wala ba kayong TV?

@batanginlove: meron naman po. Pero I have bigger issues.