Duru ; Annesi ve Babası tarafından sevilmemiş ,şefkat görmeyen ve yaşadıklarını günlüğüne aktaran bir kız.
Okan; Babasını aldatan kadından nefret eden ve hiçbir kadına güvenmeyen ,nefret eden bir oğlanın yaşadıklarını günlüğünde saklayan bir genç.
G...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
19.08.1998-İstanbul 07.30
Bu gün Duru'nun doğduğu gündü. Hiç sevmemişti kızını Rümeysa hep kötü davranmıştı kızına . çocuğunu emzimnek dışın da pek görmüyordu kızını. En çok o adamla vakit geçiriyordu kızı ve bu Duru dan daha çok nefret etmesini sağlıyordu. Durumları iyiydi ama kızlarına doğum günü yapmak hiç akıllarına gelmemişti daha doğrusu Rümeysa'nın gelmemişti Dursun her 19 ağustosta kızına yap-boz parçası veriyordu. Tam tamına 25 parçası vardı ve Dursun her yıl kızına bir parçasını veriyordu eğer yaşarsa da 24 yıl sonra ona bu yap-boz tamamlattırmak istiyordu yap-boz' da kızının ileride çok merak ettiği bir şeyin cevabı vardı .Bunu biliyordu kızı ileride karşısına geçip neden onu sevmediğini soracağını biliyordu, hissediyordu Dursun. Günü geldiğinde ona bu elindeki son parçayı verip gidecekti bu hayattan tahmince. O sırada kızına baktı ilk parçayı kendisi koymuşu doğduğu gece .Hep çekmecesinde saklardı Dursun yap-bozu her yıl çekmecesinden çıkartıp kızına yerine koydurup geri çekmecesine koyacaktı . 17 yaşında ise yapbozu ona verecek ve saklamasını isteyecekti parçalarını ona kendisi verecekti. Her parçayı verdiğinde daha da çok köşeye sıkışıyor , nefesi daralıyordu Dursun'un nasıl ayrılacaktı ki kızından canından ,kanından olan kızından .Biliyordu Dursun karısı da seviyordu ama sevgisini göstermekten çekiniyordu. Zaten karısı hep böyleydi hiç konuşmazdı kendisi ile en son sesini Doğum hanede bağırırken duymuştu Dursun .Doktor bir travma dan dolayı yani travmasını tetiklediği için konuşamadığını söylemişti. O günden sonra bir daha karısının sesini duyamamıştı Dursun çok özlemişti karısını ,sesini her şeyini ama ona hatalı olduğu için doğru düzgün yüzüne bile bakmıyordu Rümeysa. Dursun kızını alıp yer yatağına gitti .Küçük ir kasabada yaşayorlardı Rümeysa ile. Kızının saçlarını öptü Dursun.
"İyi geceler Duru'm .Büyüyünce umarım beni anlarsın kızım .Umarım affedersin yaşlı bunak babanı" Deyip gülümsedi Dursun ve kızının kendisi ile konuşma çabasını izledi. Yanağına yaklaşıp koklaya koklaya, doya doya öptü kızını dursun ,nasıl olsa ilerleyen yıllarda öpemeyecek belki de göremeyecekti kızını .Çünkü kızı kendisinden nefret ediyor olacaktı. Düşünerek uykuya dalan dursun kendisine bakan iki çift gözden habersizdi.
***
25.08.2020 - Şile 06.30
Duru'dan
Bu gün tıp konferansı vardı .Okan bey ile sabahın altısında tıp konferansına gidiyoruz sadece ikimiz baş başa. Hıh sanki beni neden yanında sürüklediyse. Güzelim uykumdan uyandım ben sadece şu konferans mıdır her neyse onun için güzelim uyku gitti. Hayır yani ne var da gidiyoruz ben niye gidiyorum ya ,beni neden sürüklüyor.
