overbearing and hero, drarry

03: biz

"dersi böldüğüm için üzgünüm efendim, harry james potter ve draco lucius malfoy, müdür tarafından çağırılıyorlar." kadın belli belirsiz başını salladı ve iki oğlanın çıkmasına izin verdi. draco hafif kaygıyla, harry ise onunla yan yana durabilecek olmanın heyecanıyla çıktı sınıftan.

müdür dumbledore'un odasının önüne geldiklerinde draco harry'i durdurdu.

"bana bak potter, eğer sorarlarsa ve sen, sana bunları yapanın ben olduğumu söylersen, yaralarının daha büyüklerini açarım. anladın mı?" başını salladı harry. zaten sorsalar da söylemezdi. kahramanını yine yanlış anlayıp cezalandırmalarını istemiyordu. kapıyı çaldı.

"girin!" içeri süzülüp kapıyı kapattıktan sonra müdürün karşısında durdu ikili, yan yana. harry hızla atan kalbinin sesini duyabiliyordu.

"hoş geldiniz çocuklar." harry başıyla selam verirken draco adama ifadesiz gözlerle bakmaya devam etti.

"ikiniz arasında bir kavga olduğu bilgisi kulağıma geldi. potter, yüzündeki yaraların sebebi malfoy mu?" dedi dostane bir sesle. harry'nin cevabı gecikmedi.

"hayır efendim."

"peki yüzüne ne oldu?" biraz bocalasa da belli etmedi genç.

"merdivenlerden düştüm."

"emin misin harry?" dedi bir baba edasıyla.

"evet efendim."

"pekala. çıkabilirsin, malfoy. potter işe konuşmam gereken başka bir konu daha var." platin saçlı çocuk harry'e küçük bir bakış attı ve odadan çıktı.

"oğlum. sana bir şey yapmadığına eminsin, değil mi? biliyorsun, eğer öyleyse ve sana daha fazlasını yapacağından korkuyorsan-"

"hayır efendim. gerçekten merdivenden düştüm. malfoy benden pek haz etmiyor fakat bana zarar verecek bir şey yapmaz." güven verircesine gülümsedi. yaşlı adam da derin bir nefes alarak rahatladığını belirtti.

"bir şey olursa çekinmeden gel. olmasına gerek bile yok. kapım sana açık. sen bana babanın emanetisin." dedi adam. başını sallası harry. ardından odadan çıktı.

draco duvara yaslanmış onu bekliyordu. harry odadan çıkar çıkmaz yerinde doğruldu ve sırıttı

"sizi dinledim. işte böyle potter, istediklerimi yaparsan başımız derde girmez." dedi alayla. gözlerini mavilere sabitledi kuzgun. zilin çalmasıyla irkilip bakışlarını çekti. platin çocuk gevşek adımlarla ayrıldı kuzgunun yanından.

"biz" demişti platin olan. gün boyunca bunu düşünerek, yüzünde gülümsemeyle dolaştı harry.

"biz" bile olmuşlardı. neden devamı gelmesindi ki?