GİRL NEXT DOOR / Liam Payne

22.Bölüm

"Harry senin burada ne işin var?"dedim şokla.Duymuştu!Elizabethnin hamile olduğunu duymuştu!Ona güvenebilirmiydik?Hiçbir fikrim yok!

"Ben burada yaşıyorum Alex.Asıl senin burada ne işin var?"diye gözlerini kısıp bana baktı.Ama bakışlarında garip birşey vardı.Tuhaf birşey.

"Alex buraya ne zaman isterse gelebilir dostum.O benim..."Liam duraksayarak bana baktı."Biz çok çok yakın dostuz"diye tamamladım onu.Liam ın gözlerinden küçük bir hayal kırıklığı geçti.

"Alex in Dylan ile de dost olduğunu sanıyordum.Biraz önce duyduğum şey doğrumu peki?"diye sordu Harry.Neden bahsediyordu? Elizabeth ile Dylan arasındaki ilişki Dylan ve beni etkilemezdi.

"Evet doğru.Harry sakın kimseye bişey söyleme"dedi Liam.Harry ona acıyan bana ise biraz kınayan bakışlar attı.Neden böyle davranıyordu?

"Yani Alex Dylan dan hamile.Bu nasıl olduki?"diye sorduğunda şokla ona bakakaldım.Sanırım Harry olayı tamamen yanlış anlamıştı.

"Ne!! Hayır dostum Alex Dylan dan hamile felan değil!!"derken aynı anda bende "Evet hamileyim"demiştim.

Liam ile ikimiz birbirimize bakarken Harry dikkatle bizi süzüyordu.

Harry nin Elizabeth yerine beni hamile sanması daha mantıklıydı.Elizabeth i tanımıyordu.Eğer kötü bir şekilde tanışıp kaynaşırlarsa Harry bunu kullanabilirdi.Onu tam olarak tanımıyordum.Bunun olmasını istemezdim.Elizabeth in ne yaparsa yapsın bu konuda dile gelmesini istemiyordum.

Ama Harry beni hamile sanarsa bu sırrı saklamasını kontrol edebilirdim.Hem bir ay sonra gidecekti ve hiç birşey bilmeyecekti.

"Yani o zaman Dylan dan hamile değilmisin?"dediğinde ona tanımadığım biri tarafından hamile olduğumu söyleyecektim.

Ama Liam sinirle bana baktı,derin bir nefes aldı ve "Bebek benden"dedi.Eminim bu gün daha fazla şaşıramazdım!!

Harry görmeden bana sakin ol bakışı attı.Tabiki planımı anlamıştı.Aslında bunu yapmasını berbat bulsamda içimden bir ses çok daha iyi olduğunu söylüyordu.Sonuçda o Harry nin arkadaşıydı.Buda sırrı daha sağlama alıyordu.

"Bu herşeyi açıklıyor"dedi Harry düşünür gibi.Dağınık kıvırcıklarına ve yorgun gözlerinden yeni uyandığını anladım.Umarım duyduklarıyla söylediklerimiz çatışmayacak kadar uykuludur!

"Nasıl yani?"diye sordu Liam.Ona baktığımda onunda aslında yorgun göründüğünü fark ettim.Yakışıklı yüzündeki tek kusur yorgunluğuydu.

"Yani bu Alex in ağlayarak tuvaletten çıkmasını ve sana sarılmasını açıklıyor"dedi Harry.Vay canına! Parçaları birleştirmede çok iyiydi.Fakat bu yanlış parçaları birleştirdiği gerçeğini değiştirmiyordu.

"Kimseye söyleme lütfen"diyerek sırrımı yani Elizabeth in sırrını güvene almaya çalıştım.

"Olur tabi söylemem"diyerek Harry bana biraz daha baktı ve yukarı geri döndü.Liam beni kolumdan yakalayıp sertce dışarı sürükledi.Arabasına bindiğimizde burnundan soluyordu.

"Neden yaptın bunu?"diye tam gözlerime bakarak sordu.

"Kardeşimi korumak için tabiki.Asıl sen neden yaptın?"

"Seni korumak için tabiki!"dediğinde ruhum titredi.Bana acı çekiyormuş gibi bakması hoşuma gitmiyordu.

"Neden beni korumaya çalışıyorsunki?"diye sordum sesimi biraz yükselterek.Bana tekrar sinirle baktı.Elimi sertçe tutup tam kalbinin üzerine koydu."Kalbimin atışını hissediyormusun Alexandra?! Daha önce böyle atmıyordu.Buraya taşındığım günden beri çok değişti.Nedenini düşündüm.Çok fazla düşündüm.Ama aslında nedeni tam karşımdaydı.Her zaman öyleydi.Tam şuan da olduğu gibi"dedi giderek alçalan ses tonuyla.Ona ne diyeceğimi bilmiyordum.Ondan gerçekden hoşlanıyordum.Ama son zamanlarda olanlar çok hızlıydı.

"Liam ben...ne diyeceğimi bilmiyorum"dedim.Bana hayal kırıklığıyla baktı.Arabadan inmek için elimi kapı koluna uzattım ama sertce kolumu geri çekti.

"Siktir etsene Alex!! Geldiğim günden beri sırf senin yanında olabilmek için çabalayıp durdum.Dylan ile yaptığın aptalca şovu bile göz ardı ettim.Üzülmene dayanamıyorum.Yada seni görmeden bir gün geçiremiyorum.Seni acayip kıskanıyorum.Ve sonunda sana bunu itiraf etmeye çalıştığımda cevabın cidden bilmiyorum mu? Ne diyeceğimi bilmiyorum? O zaman arabamdan inip hayatımdanda siktir olup gidebilirsin!!"

Gözlerim dolu dolu olmuştu.Bir süre şaşkınlık ve şok karışımı bir şekilde ona baktım.Arabanın kapısını açtığımda sinirle direksiyona vurduğunu duydum.Arabadan inip ağlayarak eve yürümeye başladım.

Arkamdan arabasının kapı sesini ve daha sonra ayak seslerini duydum."Alex! Alexandra!!"diye bağırdı ama dönüp bakmadım.

Sonunda eve tam ulaşacakken beni kolumdan yakalayıp kendine çevirdi.Yine aptal kalp kırıcı laflarını yada sinirli bakışlarını bekledim.

O ise beni öptü! Yavasca ve özlemle öptü.

Sonunda ağlayarak ona sıkıca sarıldım."Özür dilerim.Çok özür dilerim Bebeğim"diye mırıldandığında düşündüm.

Hayatım hem bu kadar berbat hemde bu kadar iyi olamazdı.Olmamalıydı!

Kısa oldu farkındayım ama cidden son zamanlarda Girl Next Door u yazamıyorum :(
Yeni hikayem Breath e odaklanmamdan mı kaynaklı bilmiyorum ama cidden yazacak bişey bulamıyorum.
Belki Final bile yapabilirim.Lütfen yorum yapıp fikrinizi belirtin