Her Şeye Rağmen

3.Bölüm-BAŞ BELASI

  Yeni bölüm

     Bu bölümü  iyi ki tanımışım dediğim bitanecikkk arkadaşıma  çalışkan, öğretmen kılıklıma  , minik ,gizemini  çözemediğim gizemimeeeeee gizem altınıma @mysterygold  a ithaf ediyorum :)
       İyi okumalar.Voteleyinnnnnnn

      -ZEYNEP-
 
    
     Deniz'in gıcıklıkları ile dolu dakikalar birbiri ardını kovalarken ben de onun ne kadar sinir bozucu olduğunu düşünmekle meşguldum.

      Çekip gidebilirdim ama yapmadım. Bu hale benim yüzümden gelmişti sonuçta.Gitmedim.Gidemezdim.

     Suskun gibi bir tipi vardı ama bir türlü susmuyordu.Benim gibi geveze çıkmıştı.

      Deniz tam yeni bir  şey diyecekken telefonum çaldı ve o  susmak zorunda kaldı ama sonra kahkahayı patlattı. Çünkü ben telefonumun Arsız Bela melodisini değiştirmeyi unutmuştum ve Deniz'in eline yine bir dalga kozu vermiştim.Bu kesinlikle rezillikti.

      Utanç ve acı eşliğinde ( Arsız bela diyorum ) telefonu açtım.İyi bir savunma yapmam gerekti yoksa Deniz'in eline düşmüştüm.

    

      Arayan annemdi.

   " Alo kızım müsait misin ? "

  Eski annem Derya bana hiç sormazdı müsait olup olmadığımı direk dalardı konuya.Aslında karşılaştırmamalıyım değil mi ? Sonuçta biri gerçek diğeri yalan...

      Ve ben gerçeğe aitim.

     "Müsaitim.Önemli bir şey mi oldu ? " Babam geldi aklıma.Hani şu zengin ve gerçek olan.Ona bir şey olmamalıydı. Ben daha onu tanıyamadan onu kaybedemezdim.

     " Bugün babanın doğum günü.Sen de bizimle olabilir misin? Babanın sana ihtiyacı var. " dedi.

     Babamın doğum günü...Gitmeli miyim ? Bilmiyorum.

     " Ben"  dedim. " Hazır değilim."

Telefonu kapattım.Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı bile.

      Deniz bana anlamsızca baktı.Sonra şaşkınlıkla " Ne oldu ? Kötü bir haber mi aldın ? " dedi.

      Ne denirdi ki ? Babamın doğum günü olduğu için ağlıyordum resmen ve bu çok saçmaydı.

     " Babamın doğum günü. "

     " Ve sen bu yüzden ağlıyor musun? " dedi.

     "  Ailemin gerçek olmadığını öğrendim.Akşam da hiç tanımadığım , hasta babamın doğum günü kutlaması var.Nasıl bir tepki vermemi beklerdin acaba ? " dedim.

      Afallamış gözlerle bana baktı. Kim afallamazdı ki . Deniz Çağlayan'ı bile şaşırtacak bir olay ve ben bu olayın tam ortasındaydım.

     Deniz şaşkınlığını üzerinden attıktan sonra gözlerime baktı ve

     " Gideceksin ! " dedi.

    

      "Bana emir vermeyi kes ! Gitmiyorum." dedim.

     " Sana emir vermiyorum.Sadece senin için bir şeyler yapmak istiyorum ve ben istediğimi yaparım.Er ya da geç ama yaparım.O yüzden fazla direnmezsen senin iyiliğine olur . " dedi.

    

     Gözlerimi devirdim.

     " Sinirimi bozuyorsun." dedim.