Zeil
Maaga akong pumasok sa school ngayon. Kaya tatlo pa lang silang nandodoon at mukhang may pinagkaka-abalahan kaya dumeretso ako sa upuan ko at nagsound trip habang nak subsob sa table.
Hindi ko naman kasi sila kilala kaya hindi ko sila makausap. Sa pagtakbo ng oras padami na ng padami ang tao sa room, dumating na rin yung makulit na lalaking to. But akala yata niya tulog ako, kaya hindi niya ako iniisturbo.
I wonder kung anong gagawin namin ngayon. Since second day palang namin, wala pang klase.
"Guys" tawag ng isang lalaki sa atensyon namin, but i stil didn't raise my head up.
" Gising na guys. hindi ba kayo nakatulog? Mukha kayong puyat. Umayos na ng upo." I bet he's mayor.
Kinakalabit ako nitong katabi ko, at marahang niyuyogyog kaya umayos na ako ng upo at tumingin sa harap, hindi pinapansin ang presensya siya. Tama ako, si Mayor nga. May hawak siyang box. I wonder what's inside.
" Since everyone's up, sasabihin ko na yung activity natin for today. Tutal gusto nilang makilala natin ang isa't isa, yun ang gagawin natin." He said and opened up the box and pulled out a . . . what's that?
A headband?
He showed us the headband with cursive letters on top.
" These headbands will act as our name tags." napaangat ang isang kilay ko, buti na lang at hindi siya nakatingin sa akin. "We will wear it everyday, para makilala natin ang isa't isa." then He started distributing the headbands.
While Mayor is distributing the headbands, our Vice Mayor started explaining the game that we will be playing.
" Remember yesterday we asked you to ask one question sa isa sa mga members ng family niyo. So yung question ilalagay natin yun sa isang fish bowl. then we will pick 15 to 20 questions na sasagutan ng lahat."
Tinanggap ko yung headband na inaabot sakin ni Mayor. It has my name 'Lyndzei' in cursive letters. Cute. And it comes with a necklace. May pangalan din namin.
"Thanks"
He just smiled and continued distributing the headbands. And nang matapos ay pinaayos na kami, pinaform nila kami ng circle at kinuha yung mga questions.
*flashback*
Bell? tch
Bakit naman kaya Bell? Am I noisy? Hindi naman eh.
I opened the door of my room kasi kakatapos ko lang kumain. Naka ligo naman na ako kanina pagkarating. and I can't understand my mind kung bakit bigla-bigla na lang nag replay sa utak ko yung sinabi niya.
Sasampa na sana ako sa kama nang mapansin ko yung schedule chart ko na sinulatan ko kanina.
' Ask a family member to give you a question.'
Muntik ko pa makalimutan.
Pero sinong member naman kaya. Hindi naman ako close sa kanila, sa mga pinsan ko lang kung tutuusin. But baka busy sila. Ayokong maka abala.
Tsk. Ako na lang mag-iisip. Hindi naman nila malalaman.
Kinuha ko yung maliit kong notebook ko and ballpen. Tsaka ako naupo sa kama.
I was about to write some question para pipili na lang ako mamaya kung anong pinakamaganda. Pero nagring yung phone ko.
One of my kuya is calling.
![](https://img.wattpad.com/cover/217602449-288-k659479.jpg)
YOU ARE READING
Do you know?
Short StoryDo you know the feeling of being compared? Do you know the feeling of being pressured? Being forced to do something you don't want to do? Giving everything you have but still its not enough? Feeling okay but you're not? Hiding what you really feel b...