#unicoad
ဒီတစ်ပတ်လုံးအဆင်မပြေ ခေါင်းပဲကိုက်တာလိုလို
ဗိုက်တွေပဲအချိန်ပြည့်ဆာနေတာလိုလိုနဲ့ အိမ်မှာသောင်တင်နေတဲ့ဝမ်ယွမ်ဆိုတဲ့စောက်ကလေးလေးကိုလည်းကြည့်မရတာကြာပီ ပြီးတော့
ဝမ်ရိပေါ်ကိုလည်းမတွေ့ရတာလည်း
တစ်ပတ်တောင်ရှိပီ
"ဟဲ့ ရှောင်းကျန့် နင့်ပုံကဘာဖြစ်နေတာလဲ
ကြက်ကြီးလည်လိမ်ထားသလိုပဲ"
"ဘာဖြစ်လို့လဲမားမားရာ ကိုယ့်ဘာသာနေလည်း
လိုက်ပြောနေမှရမှာလား ဘာလုပ်လုပ်အပြစ်ကို
မလွတ်ဘူး မားမားရော ဝမ်ရိပေါ်ရောတူတူပဲ
ကျွန်တော့်ကိုဆု်အရမ်းနိုင်စားကြတာ"
"ဝမ်ရိပေါ်က ဘယ်ကပါလာ....
ဟဲ့ဟဲ့ ဘယ်တုန်း"
မားမားကဆက်ပြောနေတုန်း ရုတ်တရက်
မတ်တပ်ထရပ်ကာဝုန်းဒိုင်းကြဲထွက်ပြေးသွားသော
ရှောင်းကျန့်ကိုလှမ်းအော်လိုက်ပေမယ့် မမှီလိုက်
အဲ့တာပဲ သားတစ်ကောင်မျောက်တစ်ထောင်တဲ့
...........
"ဆရာဝမ် ဒီနေ့လည်းအိမ်မပြန်ဖြစ်ဘူးလား"
ရုံးခန်းထဲကိုဆေးစစ်ချက်တွေလာပြတဲ့မုန့်ဇီယိက
မေးတာကို ခေါင်းတချက်ပဲငြိမ့်ပြကာ
ဘေးမှာချထားတဲ့phကနာရီကိုကြည့်လိုက်တယ်
"ဆရာရယ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအနားလေးလည်း
ပေးပါအုန်း ဟိုတခါကလူနာကလည်း သက်သာ
နေပါပီ ပီးတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအပြစ်လည်းတင်မနေပါနဲ့တော့ ဆရာဝမ့် ဂျူတီအချိန်မှမဟုတ်တာ"
မုန့်ဇီယိကပြောပေမယ့်ဝမ်ရိပေါ်ကတော့
အခန်းပြတင်းပေါက်ကနေအဝေးကိုပဲကြည့်နေတယ်
သူဒီဆေးရုံကိုမဦးစီးခင်ဆရာဝန်ပေါက်စဘဝကတည်းကဒီလိုဖြစ်ရပ်မျိုးမပြောနဲ့ ပြသနာသေးသေးလေးကအစ သူလိုက်လုပ်ပေးခဲ့တယ် အခုက
ပထမဆုံးမလို့ အနားယူလိုက်တဲ့ဝမ်ပါးပါးကိုလည်း
အားနာတယ် သူယုံကြည်ရတဲ့သားတစ်ယောက်က
သူမြတ်နိုးရတဲ့လူနာတွေကိုပဲ သေစေနိုင်တဲ့အထိ
ဂရုမစိုက်မိလို့
ဘေးနားကဇီယိကတော့ ပြန်ဖြေခြင်းမရှိပဲဘေးကိုကေးနေတဲ့ဝမ်ရိပေါ်ကိုသာကြည့်နေတယ်
"ဝမ်ရိပေါ်"
ရုတ်တရက်အခန်းတံခါးကိုဆောင့်ဖွင့်လိုက်တဲ့အသံအနောက်မှာ ကီးအမြင့်ဆုံးအသံနဲ့အော်လိုက်တာကို
ကြားတာကြောင့် ရှောင်းကျန့်မှန်းသိလိုက်ရတယ်
