Unprecedented Love

Chapter 5 - Part 2

Kelly's POV

"Parang may mali... Sino ka ba?" Sabi ko at tumingin sakanilang dalawa.

Tumawa bigla yung babae at lalo akong na irita sakaniya.

"Totoo nga ang sinabi ni mom na wala kang na aalala." Mom? Sino ang tinutukoy niya? Yung matandang babae kanina?

Biglang lumabas na si Jayrum at sumunod itong babae.

"Di ko siya gusto..."

Wait iiwan lang nila akong ganto?

"Hoy kuy--- Aishh!"

...

Jayrum's POV.

Nandito ako ngayon sa Hospital at binabantayan ko si Celine. Sobrang napaka weird ang kilos ni Celine simula yung na gising siya. Bakit ko ba kasi ginawa yon?!

"Jayrum ikaw muna dito ha? I have to go home first because Sofia is back." Sabi saakin ng mom ni Celine. Nakauwi na si Sofia?

"Really Tita? Okay i will take care of Celine" Then i smiled to Celine's mom.

"Thank you so much Jayrum! Di ko na talaga alam gagawin ko ngayon buti nandyan ka lagi para kay Celine." At kinuha na niya ang gamit niya saka umalis na ito.

Tinignan ko Celine at Tulog na tulog parin siya dahil sa pampatulog ng Doctor sakaniya. Inayos ko ang kumot niya para hindi siya lamigin at saka na ako umupo sa sofa sa sobrang pagod ko kakahabol sakaniya kanina.

Sabi saakin ng Mom ni Celine na nag karoon siya ng Memory loss kaya lahat kami hindi niya na maalala.

Tama lang na nakalimutan niya na ang lahat...

Ilang oras na rin at gising na ulit si Celine.

"Papa!--- Ha? Bakit nandito parin ako?!" Nagulat ako ng nagsisigaw siya ulit at may hinahanap na naman siyang ibang tao.

"Bakit ako nakatali?!" Hindi ko na siya pinapakinggan at nagpatuloy lang mag basa ng libro.

"Kuya ano ba talaga kailangan niyo saakin? Bakit kailangan pa umabot sa ganto?! Pera ba? Wala ako yon!"

"Gusto ko nang umuwi! Pakawalan niyo na ko dito!" Umiiyak na siya at tinignan ko na siya.

"Di ka uuwi pag di ka pa tumigil dyan." Sabi ko sakaniya. Tsk Ang ingay niya..

Ilang oras nakaupo lang siya at tulala parin hanggang sa marinig ko na ang tiyan niya tumunog. Mukhang gutom lang siya kaya maingay... di parin nawala ang pag ka-spoiled niya.

"Bibili lang ako ng pagkain." Tumayo na ko bigla at lumabas na.

Binilihan ko na siya ng pakain ng madami dahil di ko alam kung ano ang gusto niyang pagkain.

"Nga pala." Tumingin ako sakaniya "Si Auntie umuwi lang saglit dahil may inasikaso lang." At naka tulala lang siya saakin na ikinailang ko. Ano na naman nasa utak nito?

"Ano gusto mong unang kainin dito" Sabi ko na lang.

"Tanggalin mo na lang tong tali ko." Sabi niya. Tapos ano hahabulin ko na naman siya?

"No, baka tumakas ka na naman." Sabay ko agad sinubo yung pagkain sakaniya.

"Talaga bang ako pinagkakamalan niyo na ako si celine? Ganto kase yan, nakatira ako sa province... At kelly ang pangala---" Ito na naman siya ang dami niyang tanong.

"Pwede ba kumain ka lang?" Medyo inis ko nang sinabi sakaniya.

Di parin siya tumigil sa pagtatanong saakin. At paulit ulit niyang sinasabi saakin na di siya si Celine.

"Last na to."

"What?" Seryoso kong sinabi.

"Kung sinasabi yung isang matandang babae na mama ko daw siya. Bakit ka nandito? I mean ka ano ano ka ni celine? O a--" Di ko na siya pinatapos sa tanong niya at diretyo ko na tong sinagot.

"Fiance mo ko."

The heck? Binugahan naman niya ako ngayon.

"Sor--"

"Celine!" Napatingin kaming dalawa ng may magsalita sa pinto.

Si Sofia.

"Celine, what are you doing?! Umayos ka nga." Kumuha siya ng tissue sa table at pinunasan niya yung mukha ko. Ito na naman kaming dalawa.

"Are you okay?" Sabi ni Sofia at pinigalan ko siya sa pagpupunas niya sa mukha ko.

"Excuse me." Sabi ko at tumayo na ko.

"Jayrum wait! We need to talk." At sumunod parin saakin saakin si Sofia.

"Parang may mali." Tumingin ako kay Celine. Really? Magaaway pa sila ngayon?

"Totoo nga ang sinabi ni mom na wala kang na aalala." Lumabas na ko dahil ayoko nang makitang nag aaway pa sila.

Naglakad na ko papuntang Comfort Room para mag hugas ng mukha.

"Jayrum!" Please Talk to me!" Habol saakin ni Sofia

"Ano pa ba paguusapan natin?" At hinarap ko na siya.

"Bakit ka pumayag? Akala ko ba..."

"Sofia Wala akong pinangako sayo." Mag lalakad na sana ulit ako ng magsalita siya ulit.

"Pero sabi mo dati hihintayin mo ko." Paiyak niyang sinabi.

"That was before Sofia. Iba na ang sitwasyon ngayon.... kaya please stop it. You're just hurting yourself." at nag patuloy na ko maglakad.


"No! I will take back everything Celine took from me."