◆◇1◇◆

3.9K 323 492
                                        

Ben Emilia, yani sen. Annem ve babam 13 yaşımda bir villain saldırısında öldüler, bende o zamandan beri amcam Nezu ile beraber kalıyorum yada yaşıyorum desem daha doğru olur. O zamandan beri bana hem anne hem baba oldu sağolsun onu çok seviyorum. Kendisi U.A.'ya gitmemi geçen senelerde çok istedi fakat ben kabul etmedim çünkü bence özgünlüğüm kahraman olmak için uygun değil. Geçen günlerde yine konusunu açtı ve özgünlüğüm hakkında yanlış düşündüğümü aslında özgünlüğümün sandığımdan çok güçlü olduğunu kahraman olmak için gayet uygun olduğunu söyledi. Baya ısrar edince dayanamayıp kabul ettim, geçen günlerde okul alışverişimi yaptım ve şuan Nezu amcam ile beraber U.A. lisesine gidiyoruz... hatta geldik. Arabadan inip sınıfımın olduğu yere gittik kapıyı tıklatıp içeri girdiğimizde içerisi boştu

Nezu: Sanırım uygulamalı dersteler

Kafamı salladım ve bahçe olduğunu düşündüğüm yere gittik. Nezu amcamın dediği gibi özgünlüklerini deniyorlardı. Kendisini Midnight olarak tanıdığım kadın kırbacını yere vurarak bize baktı

Midnight: Ah yeni öğrenci!

Herkesin gözü beni bulduğunda elimi selam anlamında kaldırarak içten bir gülümseme yaptım. Sarı saçlı uzun çocuk yanıma gelip kendini tanıttı

Mirio: Merhaba ben Mirio Togata yeni öğrenci

Emilia: Emilia Maharani! Memnun oldum

Mirio: Bende! İyi anlaşıcağız gibi

Mirio'nun enerjisi çok güzel geldi hep gülümsüyo, gülümsemesi çok güzel. Yapabildiğim en güzel gülümsemeyle karşılık verdim. Beni kolumdan çekiştirip diğerlerinin yanına götürdü. Herkesle tanıştırdı, son olarak kenarda kafasını duvara yaslamış mavi saçlı birini gördüm

 Herkesle tanıştırdı, son olarak kenarda kafasını duvara yaslamış mavi saçlı birini gördüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Emilia: Mirio şurdaki kim?

Mirio: O Tamaki Amajiki biraz utangaç bu yüzden gelmiyor

Emilia: Bence de birazcık

Dememle kıkırdadık. Tamaki'nin olduğu yere gidip kafamı vücudu ile duvarın arasından sokarak yüzümü ona çevirdim

Emilia: Merhaba Tamaki

Gözlerini büyütüp korku ve şaşkınlıkla geri çekildi başını eğerek konuşmaya başladı

Tamaki: M-merhaba

Emilia: Ben Emilia Maharani memnun oldum!

Yüzüme gülümseme yerleştirdim. Tamaki'ye baktığımda kızarmıştı. Onu incelediğimde lacivert saç... elf kulakları... dokunmamak için kendimi zor tutuyordum ki kurtarıcı bir ses geldi

Midnight: EMİLİA GEL!

Emilia: GELDİM!

Koşarak Midnight'in yanına gittim

Tamaki x ReaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin