◆◇5◇◆

2.1K 213 239
                                    

!!!!!!Stain sahnesini acayip şekilde değiştirdim hiçbir kısmı aynı değil belki bi iki yeri!!!!!!

Koşarak aceleyle konumun olduğu yere gittik. Gördüğümüz manzarayla şok olmuş haldeydik. Kahraman Katili Stain olarak bildiğim adamla Todoroki ile Midoriya savaşıyordu ve yerde hareketsiz yaralanmış bir şekilde yatan pro hero ile İida...

Emilia: ÇOCUKLAR!

İida: S-senpai!

Kirishima tam yanlarına gidicekken onu durdurdum. Artık mutlu gülümseyen halim yok, yerinde sinirli ve ciddi biri vardı

Emilia: Kirishima Fat Gum'a haber ver yardım çağır!

Kirishima: Ama senpa-

Emilia: GİT!

Kirishima burada aklı kalıcak gibi bi savaşan Todoroki ile Midoriya'ya bi de bana bakıp kafasını salladı ve son hız koşarak gitti

Stain: Daha gelicek var mı? Hücre misiniz çoğalıp duruyosunuz? Sıkmaya başladınız

Stain Todoroki'lerle savaşmaya devam ederken "dikkat edin!" diyip yaralı olan İida ve pro heronun yanına gittim

Emilia: İida! Sizin burda ne işiniz var ha!

İida: Senpai gidin lütfen!

Emilia: Saçmalama! Yaralısınız!

İida: BENİM YÜZÜMDEN BİR KİŞİNİM DAHA YARALANMANIZI İSTEMİYORUM SENPAİ GİDİN!

Emilia: KES SESİNİ! ŞUAN NE BOK YEDİĞİN UMURUMDA DEĞİL!

İida'nın gözleri dolmuştu. Herşeyin onun yüzünden olduğunu düşündüğü içindi bu, niçin bana öyle dediğinin nedenini bilmiyorum ama şuan sorguya çekicek vakit yok!

Pro heronun yanına gidip çömeldim ve yaralarına baktım derin gibiydi sanki. Kostümümden zor da olsa parçalar koparıp İida ve pro heronun yaralarına sardım ve küçük bir gülümsemeyle sordum "Daha iyi misiniz?"

Pro hero: Teşekkür ederim evet

Emilia: Sevindim güzel

Pro hero: Gidin burdan... kaçın... canınız tehlikede

Emilia: Sizi bırakıp hiçbir yere gidemem

Todoroki: SENPAİ!!!

Todoroki'nin bana çağırmasıyla o tarafa döndüm ve Stain'in bize doğru havadan geldiğini fark ettim. Hemen güçlü bir çiçekle bize kalkan yaptım ama nasıl bir kılıcı varsa çiçeği deldi ve kolumu sıyırdı

Emilia: AAH AZ KALMIŞTI! BU KILIÇ NE!?!

Stain: *piç smile* özel yapım beğendin mi?

Emilia: HIII ÇOK!

Kendimize kalkan yaptığım çiçekle Stain'i duvara fırlattım ama zıplayarak duvara çarpmaktan son anda kurtuldu

Stain: Zarif ama güçlü... fakat beni yenicek kadar değil annen ve baban gibisin

Söylediği sözle ayağa kalktım ve o tarafa doğru yavaşca yürümeye başladım Todoroki ve Midoriya'nın önlerine gelince durdum

Emilia: Ne dedin sen?

Stain: Diyorum ki annen gibi güçsüzsün

Emilia: SEN ANNEMLE BABAMI NERDEN TANIYOSUN Kİ!??!?!

Stain: Onlar da yaşamayı hak etmiyorlardı tch kahramanlar, kendilerini bişey zannediyorlar

Emilia: ...

Stain: Sinirlendi mi bizim küçük çiçeğimiz

Bacaklarımdan yukarı doğru vücudumu küçük kırmızı sarmaşıklar sarmaya başlamıştı

(Nezuko'nun vücudundaki kırmızı sarmaşıklımsı şey gibi aynısını düşünebilirsiniz)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Nezuko'nun vücudundaki kırmızı sarmaşıklımsı şey gibi aynısını düşünebilirsiniz)

Gözlerim gittikce mordan kırmızıya dönüyordu bu durumu fark eden Midoriya ve Todoroki endişeli bir biçimde bana bakıyorlardı

Midoriya: S-senpa-

Gözlerimi Stain'den ayırmayarak sinirli bir şekilde sözünü kesip konuştum

Emilia: Arkada yaralı olan İida ve Pro heroyu güvenli bir yere taşıyın

Todoroki: Senpa-!

Emilia: DEDİĞİMİ YAPIN VE SİZDE ORDA KALIN!

Midoriya: Senpai sizle kalalım!

Emilia: Midoriya

Midoriya: Senpai?

Kırmızı tehditkar gözlerimle gözünün içine bakarak konuştum

Emilia: Gidin Midoriya

Benim bu halimden korkmuş olucak ki donuk bir hal ile kafa salladı ve "kanınızı yalamasına izin vermeyin" deyip Todoroki ile arkaya gittiler. Tekrar Stain'e dönüp gözünün içine bakarak konuşmaya başladım

Emilia: Annen ve babanı ben öldürdüm diyosun şimdi öyle mi?

Stain: Akıllısın

Emilia: ne istedin... ne istedin... NE İSTEDİN ONLARDAN HA!?!? ONLAR YAŞAMAYI SENDEN ÇOK HAK EDİYOLARDI! LANETSİN GEBER!

Asla yapamadığım bir şeyi... çiçekten sert ve zehirli bıçaklar yapıp Stain'e attım fakat hızlı reflekslerle hepsinden kaçmayı başarıyordu

Stain: Beni korkutuyorsun küçük kız *piç smile*

Emilia: ÖL!

Ardı arkası kesilmeyen zehirli çiçekler fırlatmaya başladım nasıl oluyorsa hepsinden ya kaçıyordu yada kesip biçiyordu. Polen salgılayacak vaktim yoktu! Bi açıklık bulmalıydım! Dakikalarca savaştıktan sonra artık sınırıma geliyordum ve bu yüzden yavaşça yüzüm kanamaya başlamıştı. Dikkatimin dağıldığı an Stain bana kılıcını savurarak uçarken bi buz kütlesi onu durdurmuştu... Evet, bu Todoroki idi. İşte sana açıklık yakalama fırsatı

Emilia: Todoroki onu oyala bi açıklık bulmam gerek odaklanamıyorum!

Todoroki kafasını salladı ve ardı ardına buz ve ateşini kullanıyordu. Stain onunla ilgilenirken açıklık bulduğumu düşünüp ellerimin parmak uçlarını birbirine değdirip odaklanmaya çalışıyordum ki havadan gelip koluma giren küçük bıçakla odaklanmam bozuldu...



Azcık kısa olmuş olabilir bundan sonra bi dahaki bölümü hemen yazmaya başlicam eğer uyuklamazsam 3 yada 3 buçuk gibi yb atarım





Tamaki x ReaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin