NOVELLAS

UNSAID FEELINGS

I wish i can tell what my heart says , a feeling that i keep through the years , those thing i can't say but my heart can.

Parehos kaming may sakit nang matalik kong kaibigan , ako ay hindi makapagsalita ay siya naman ay walang naririnig. Hindi kami nakaligtas sa panbubully, he always protected me kapag may gustong mang away sa akin , he can't hear but he had a strength to know enemies actions.

I preffered Socrates Nathaniel  as my hero , he's not just a good looking but also has a good heart . Sobrang kumplikado nang aming pagkakaibigan, we didn't talk, sumusulat lamang kami sa isang papel para magkaintindihan , sometines we're doing the sign language.

As years go by unti unti akong nahuhulog sa kanya , pero hindi pwede because we made a rule na bawal ma fall sa isa't isa .

Ako ay nakaupo habang pinagmamasdan ang magandang senaryo na may mga ibong kumakanta kasabay nang pagsayaw nang mga puno, isang yakap ang aking naramdaman mula sa aking likuran , his hug doesn't mean anything for him but for me his hug mean something to me, tumayo ako at sa aking pagharap malungkot na mukha ang aking nakita , he give me a flower at isang papel na naktiklop, I'm so excited to open it , I thought it's a love letter but all I see is a word " Goodbye" ,  he didn't explain at kusa na lamang tumalikod , wala akong nagawa kundi umiyak , gusto ko mang isigaw na mahal ko siya subalit hindi ako makapagsalita , I get my pen and write the word " I love you " I want to shout pero hindi ko magawa , I wish i can speak.

10 years later

Ang aking pinangarap ay natupad na, at maging isang normal ,i can now speak loudly , I know it's impossible. Ganap na akong isang guro ngayon.

Papalabas na ako nang school when i saw a familiar face, he's wearing a  khaki and casual shirts that fit on him. Sabay kaming napahinto at tinitigan ang isa't isa. Hindi ko alam ang aking sasabihin sa mga oras na ito,

" I think he is the engineer sa gagawing bagong building" ismid ko sa aking isipan

"E-elisha" he point his hand on me

"Yes i am Nathaniel" gulat ang kaniyang mukha sa akin , syempre nakakapagsalita na ako ,

" You can speak Elisha?"he asked ,nagulat din ako sa kanya , akala ko ay hindi siya nakakarinig. Ang awkwad na talaga hindi ko sinagot ang kaniyang katanungan , nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad at ganon din siya.

Sa mga oras na ito ay gusto ko nang sabihin na Mahal ko siya , sobrang mahal , oo nakakapagsalita na ako pero ang hirap gawin.

Tumango na lamang ako at nagpatuloy sa paglalakad .  He try to call my name again but i act that i can't hear him.

-The end-