HAYATIM UÇURUMUN KIYISINDA

*Çaresizce bekledim bir mucizenin gelmesini. Ve geldi Kahramanım

-Eve gittiğimde yüzümdem korktuğum anlaşılıyordu. Hızlıca odama koştum. Yatağımın üzerine oturum ve son 1 saat içinde ki tüm olanları düşündüm. O sırada annem içeri girdi 'sana geç kalma demiştim. Neyseki baban yokluğunu hissetmedi yoksa uğraş dur' dedi. Cevap vermedim konuşmaya çalışsam ağlayacaktım çünkü. Annem 'acele üstünü çıkar yemeğe in babanı işkillendirme' dedi. Kafamı salladım hızla üstümü değiştirip aşağı indim. Yemek yedik ve ben odama çıktım yatağın üzerine uzandım ve aliyi düşünmeye başladım uyuya kalmışım. Sabah okula geç kalmamak için kahvaltı bile etmeden evden ayrıldım. Okula girerken gözüm muhallebiciye takıldı ve poğaca alma bahanesiyle içeri girdim. Ali yoktu tam çıkarken ali içeri giridi ve bana 'biraz konuşmamız gerek bence' dedi. Bir masaya oturduk ali 'belki haddim değil ama o adam kim ve senden ne istiyor' dedi. Ben biraz sustum ve sonra '3 yıldır peşimde onu reddetmeme rağmen peşimi bırakmıyor. Onun yüzünden bırak beni ailem bile zor anlar yaşadı. Babam iş değiştirmek bense okul değiştirmek zorunda kaldık' dedim. Ali çok şaşırdı 'ne tür bir manyak bu' dedi sinirli bir ses tonuyla. Bense daha fazla anlatmak istemiyordum çünkü korkuyordum aliye 'benim derse yetişmem gerek' dedim ve ayrıldım. Tüm gün okulda kafam çok karışıktı zamanın nasıl geçtiğini çözemedim ve okuldan eve doğru yürümeye başladım.
O sırada ali tam arkamda yürüyordu ona döndüm ve 'ne yapıyorsun' dedim. O da 'sana eşlik ediyorum' dedi. Çok hoşuma gitmişti o an hiç bitmesin yol uzasın istiyordum ama eve vardık artık aliye 'buraya kadar yeter babam görmesin' dedim. Ali kafasını salladı benim eve girmemi bekledi. Odama çıktım ve bu sefer yanılmam herhalde diye düşündüm, çünkü 3 sene önce benim yüzümden hem kendi hayatım hemde ailemin hayatı zehir oldu. Duş alıp yatağa geçtim tüm olanları unutup sadece ali'yi düşündüm.
Sabah kahvaltı yapıp evden çıktım. Yolda giderken ali yanıma geldi çok şaşırdım 'senin burda ne işin var' dedim. O da 'artık senin korumanım' dedi. Bende 'benim neden haberim yok' dedim. Güldü ve 'artık var' dedi. Okula gelmiştik ben okula o da dükkana gitti. 1-2 hafta böyle ilerledi tabi bizim muhabbetimizde bayağı ilerledi. Sabah tekrar okula gitmek için evden çıktım. Ama ali ortalarda yoktu. Okul çıkışı da yoktu. Ali 2-3 gün gelmedi çok merak ettim ve dükkana gittim. Orda çalışana 'ali yok mu?' dedim. O da 'abla 2 gündür ali abim gelmedi dükkana' dedi. Çok korkmuştum aklıma binbir türlü şeyler geliyordu. En baştada 'EKREM' bu beni çok korkutuyordu.