Hepimiz sevdalandık. Belki bir adama,belki bir şarkıya, belki de hiç uğruna değmeyecek insanlara.
Yıl 2000, yer İSTANBUL,
Elif'ten
İlk görüşte aşk demiştim. Gece onu düşünmeden yatmaz, sabah gözümü ilk açtığımda gördüğüm ama sadece gördüğümdü. Ne adı ne sanı hiç bir şey bilmiyordum hakkında.
Her sabah kadıköy dolmuşunda görürdüm onu kokusundan tanır olmuştum.
Yine bir sabah okula gitmek için hazırlandım hava biraz soğuktu üstümü sıkı giyip acelece çıktım. Biraz geç kalıyordum ilk ders yazılı sınav olucaktık. Biraz koşar adımlarla yürümeye başladım, bi anda birine çarptım elimdeki kitaplar düştü. 'Acele işe şeytan karışır' diye boşa demiyorlar diye geçirdim içimden. Kiminle çarpıştığıma bakmak için kafamı kaldırdım birde ne göreyim 'O' tam karşımda bakakaldım tutuldum resmen o da kitaplarımı toplamış bana uzatıyor ve bana-'özür dilerim bir yeriniz acımadı değilimi?'
dedi. Ben de
-'Hayır'
dedim. Gülümsedi bana o dolgun dudaklarıyla, o arada dolmuşu gördüm ve onu bırakıp koştum.
Okulda sırf onu düşündüm aslında içimden 'tanışmamız böylemi olucaktı'
'Sesi ne kadar çekiçi, ayyy gözleride simsiyah zeytin gibi' diye geçiriyordum gülerek. Sınavlar başlamıştı artık çok sıkılmıştık kızlar okulun karşısında yeni bir muhallebici açılmış gidelim diye zorladılar. Ders bitimi oraya gitmeye karar verdik. Kızlarla laflaya laflaya gittik dükkana girdik içeri dizaynı güzeldi içeride birkaç masa vardı hava soğuk olduğu için herkes içerideydi. En köşe masa boştu kızlarla oraya oturduk. Tatlı sipariş ettik ben birde çay istedim. Kızlarla tatlıların gelmesini beklerken sınavlar hakkında konuştuk. Tatlılar geldi bir güzel yedik çok güzeldi. Kasaya doğru yöneldik kızlarla kasada o vardı inanın hiç beklemiyordum. Oda beni farketti gülümsedi, selamlaştık ve bana-'Tatlılardan memnun kalmıştırsınız umarım'
dedi. Bende
-'Evet,tatlılar güzeldi'
dedim. Ücret işini halledip çıktık.
Ali'den;
Hayatımda yeni bir sayfa açmaya karar verdim. Ankaradan istanbula taşındım. Bir arkadaş sayesinde bana yetecek kadar küçük bir ev buldum. Hayatım bu sıralar biraz karışık o yüzden şehir değiştirdim bir nevi kaçtımda denebilir. Bir haftaya yakındır yerleşmekle uğraştım. Artık iş bulmalıydım elimdeki hazır parayı bitirmeden. Bir iki yere haber saldım dükkan tarzı bir iş yapmak istiyordum. Kadıköy taraflarında bir dükkan buldum. Küçük ama şirin bir dükkan bana yeter di bile. İçini biraz değiştirdim bir aya yakın süredir orayla uğraştım.
Açmadan son kez dükkana gidiyordum içimden 'müşteri gelir mi, ya hiç kar edemezsem' diye düşünüyordum o anada bir kız ile çarpıştım. Çarpıştığım kız bizim mahallede sürekli gördüğüm ve sürekli beni izleyen küçük kız idi. Çarpıştıktan sonra yere düşen kitapları topladım ve-'Bir yeriniz acımadı değil mi'
dedim o da
-'Hayır'
dedi ve koşarak uzaklaştı belki de utandı. Tekrar yoluma devam ettim dükkana uğradım ve eve döndüm. Duş alıp üzerimi değiştirdim aslında açıkmıştım ve o sırada kapı çaldı üst komşunun kızı necla geldi.
-'Ne vardı küçük hanım' dedim.
Necla da '
-Annem çiğ börek yaptı ve sana da vermemi söyledi evde tek yaşadığın için yemek yapmıyorsundur dedi'
dedi necla. Bende
-'teşekkür ederim küçük hanım anneye hürmetler '
dedim ve necla gitti. 'Ballıydım keşke allahtan başka bir şey isteseydim' dedim içimdem ve hemen yemeğe başladım. Tadı güzeldi ama 'feride teyzeminkinin yerini tutmaz tabiki' dedim içimden. Artık yatmalıydım sabah dükkanı açıcaktım çünkü.
Artık sabah olmuştu hızlıca üstümü giyip dükkana doğru gittim. Dükkanı açtım ve yanıma çırak olarak karşı komşunun oğlu muhsini işe aldım. Muhsin ortalığı sildi süpürdü bende müşteri gelicek mi diye kapıya odaklandım.
Sabahtan öğlene kadar 10 kişi geldi ilk güne göre bayağı iyiydi. Öğlenden sonra da öğrenciler gelmeye başladı. Gelen öğrenciler arasında geçen çarpıştığım küçük kızda vardı tatlı ve bir çay istediler.
Siparişleri muhsinle masalarına gönderdim ve afiyetle yediler kasaya doğru geldiler o sırada küçük kıza- 'Tatlılardan memnun kalmıştırsınız umarım'
dedim küçük kızda
- 'Evet güzeldi'
dedi ve ayrıldılar. İlk gün olmasına rağmen süperdi işler yorgun argın eve gidip direk yattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATIM UÇURUMUN KIYISINDA
Roman pour AdolescentsZaman dolduğunda, unutmayın: başka bir çıkış yolu ortaya çıkabilir, yeni bir kişi gelebilir, yeni bir fırsat ortaya çıkabilir ve yeni bir neden sizi gülümsetebilir. Üzüntü kapısını kapatın... Mini bir hikaye yazmak istedim çünkü bu benim ilk deneyim...