Namjoon bir aydan fazladır benimle birlikte kalıyor.
İlaçlarımı aldığımdan ve kendime dikkat ettiğimden emin oluyor.
Ona kendim yapabileceğimi ve kalmak zorunda olmadığını söyledim ama o da kalmak istediğini söyledi.
Başlangıçta onun varlığının beni rahatsız edeceğini düşündüm.
Ama şaşırtıcı bir şekilde olmadı ve ben de bundan zevk almaya başladım.
Annem birkaç kez uğradı, ona Namjoon'un evimde kaldığını söylediğimde şaşırmadı.
Bu garipti.
Beni saran bir çift kol hissedene kadar öğle yemeği pişirmekle meşguldüm.
Namjoon yine bana sarılıyor
Bu hastaneden döndüğümden beri daha da hassaslaştığı bir şeydi
Neden yaptığını sormadım, bunun yerine sakin kalmaya çalışıyorum ve onu rahat bırakmaya çalışıyorum.
"Jin?" diye fısıldadı, nefesi boynumu gıdıklıyormuş gibi hissettim.
Sesim titredi
"Efendim Joon"
Hala ellerini belimde tutarak konuşmaya başladı
"Yarın benimle çıkmak ister misin?"
Dışarı mı? Randevu gibi mi?
Yüzüm kızarmaya başladı ve kararımı vermem uzun sürmedi.
Hala yemek pişirirken cevapladım
"Çok isterim."
________________
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece başka bir sıradan aşk hikayesi || 𝐍𝐚𝐦𝐣𝐢𝐧 [TR]
Romance"Merhaba ben Jin senin komşun-" "Siktir git"