ŞERİFE (Bir Ömür Serisi - I ) TAMAMLANDI

ŞERİFE | Bir Ömür Serisi - I

Bu hikaye "Mahalle Serisi" kitaplarımda sıklıkla yer alan, "Gamze ve Bergüzar" adlı hikayelerimde  yer verdiğim, hikayelerin kurgusu sebebiyle ölmesi gereken  "Şerife" karakteri hakkında yazılmıştır.

Kitap, tek bölümden oluşmaktadır.

*

Paralel evrende; Şerife.

*

Şerife

Bir Ömür Serisi – I

*

Sevmek.

Sevmek emek vermekti bana göre, bugüne kadar hep çabalamıştım çünkü ben. Canım yandığında, canımı yaktıklarında...

Paramparça olduğumda bile emek vermiştim ben onun sayesinde.

O gün... o lanet olası gün beni ayağa kaldırmıştı Ali'm. Tıpkı benim onu ayağa kaldırdığım gibi. Sevmek Ali ile güzeldi.

O sırf benim için diğer adını sildirmişti.

Bana bir söz vermişti, o verdiği bütün sözleri tutan koca yürekli sevdiğimdi benim. Aklıma gelen gerçeklerle boğazımda bir düğüm şeklinde kaldı.

GEÇMİŞ ZAMAN

Konfeksiyon.

Okumadıydım ben, burada başladım hayatıma. Keşke okusaydım işte. Belki böyle bir hayat sürmezdim ama eve geçim derdi olsun diye annemler yollardı senelerdir beni buraya işte.

Gocunmazdım, kaçmazdım işten ama yapasım da gelmezdi. Bugün vardiyam geceydi, sabaha kadar buradaydık... bazen böyle denk gelirdi. Her zaman olmasa da izin yapanlar veya hasta olanlar yüzünden üç ayda bir de olsa biz kızlara vardiya sırası gelirdi.

Mahallede olmasa hayatta izin vermezdi babam ve annem.

"Ne ettin kız Şerife..."

"Ne edeceğim abla, diktim işte..."

Bakışları yaptıklarıma kaydı, "Eyi eyi... çalış" gözlerimi devirip molaya çıkmaya karar verdim. Bazen bu insanların saçma sapan konuşmaları yüzünden neler olabileceğini düşünüyordum. Arka taraftan çıkıp biraz nefes almak istedim.

Bilemedim, nereden bilecektim ki?

Hayatımı cehenneme çevirecek olanın gelmekte olduğunu.

Kimse yoktu burada, soğuktu. Ürktüm, hızlı adımlarla bahçeye ulaşmaya çalıştım. Ulaşamadım ama kolumu kavradı biri tam bağıracakken eli kapandı ağzıma.

Susturuldum.

"Sakın o sesini çıkartma, şimdi değil Şerife"

Kollarımı oynatıp durdum, korkudan irileşen gözlerimle baktım ellerin sahibine. Bütün vücudum buz kesmiş gibiydi.

Çekti bedenimi hızla, soktu depoya. Bir yaprak gibi savruldum. Ellerimi bedenime sarıp güç bela yerde doğrulmaya çalıştım. Bakışlarımı yüzüne çıkarttığımdaysa...

Korktum.

Çok korktum.

"Sab...ri"

İğrenç bakışları üstümdeydi, bunun ne demek olduğunu iyi bilirdim. Bilmez miydim! Yutkundum defalarca, "Bu ne güzellik Şerife hanım..." elinin tersiyle dokundu yüzüme.