Shadow // ¾ Texting

Kurs

 Merhabaa ikinci bölümle devammm iyi okumalar dilerimmm

Aşağı inmiş bekliyorum Ravza işi olduğunu söyleyip gitmişti diğerleri de dışarıdaydı bende sınıfta bekliyordum birden koluma bir şey vurdu çok sert gelmişti yere baktığım zaman şişe olduğunu gördüm hangi mal atmıştı şimdi bunu ben kolumu ovarken sınıfa Baran'ın arkadaşı olan Enes girdi bu mu atmıştı şimdi şişeyi gelip önümde durdu ve kolumu tuttuğumu fark etti 

-sana mı gelmiş şişe, baya hızlı atmıştım kolun acımamıştır umarım güzellik 

Bu da arkadaşı gibi belli güzellik dediğine göre ben tam ağzımı açmış çemkirecekken içeri Baran daldı sinirli duruyordu 

- Ne oluyor burada Arel sen neden kolunu tutuyorsun göster bakayım (ne oluyor buna mxndfönsfnös)

"Senin çok akıllı!!! arkadaşın koluma şişe attı aha bak" diyip kolumu gösterdim morarmıştı aq Baran sinirle Enes'e döndü niye bu kadar sinirlenmişti bu mal yeşil gözleri koyulaşmıştı bu arada yeşil göz rengi benim en sevdiğim göz rengi bu pezevengin sevdiğim tek yönü gözleri neyse Baran birden kolumdan tuttu noluyoruz aq 

-Ne yapmışsın lan koluna morarmış yürü revire gidiyoruz seninle de sonra görüşeceğiz Enes

Ne oluyor buna yaw sanki kitaptayız aloo koçum gerçek hayat burası kendine gel kolumu çekip

"Nörüyon koçum sen bırak kolumu zaten morardı daha da mı morarsın alooo"
Baran bana dönüp
-Sus şu koluna bak hadi o attı sen niye dikkat etmiyorsun kolunu çeksen ya te Allah'ım ya
Ne diyor la bu değişik mala bak sanki ben gördüm şişeyi
"Koçum mal mısın rol mü yapıyorsun ulan görsem şişeyi zaten çekerim kolumu bu da ayrı manyak Allah'ım ben niye bu çocuğu tanıdım rabbim"
Ben yakınmaya devam ederken revire gelmiştik evet beni bir taraflarına takmamıstı pezo Aysel hemşire gelip nolduğunu sormuştu bende olanları anlattım şanslı olduğumu söyledi ne şansı be morardı kol krem sürdü sonra biraz buz tut dedi gitti eee ne anladım benn kolum diyom mor diyom dkkfkxkgkv neyse neyse iki saat şımarık kızlar gibi kolum da kolum yapamam mal Baran hala bekliyor bu arada ne yaşıyor bu yaw benimle uğraşan çocuk şimdi benimle ilgileniyor kendine gel koçum kitap değil diyorum revirden çıktığım da kapının önünde elleri cebinde beni bekliyordu

-Ne oldu ne dedi
"Tez zamanda ölürsün dedi ne dicek buz tut krem sür dedi dövülmüş kolum yok bir şey yani" ne diye bu kadar telaş yapıyorsa sanki koçum benden hoşlanayım deme yolarım seni
-Tamam o zaman ben gidiyorum sende eve git dinlen bu halde kursa kalamazsın
Bak hele bak fizik kursu lan bu zaten kaçırdım hay onu orada mal gibi bırakıp sınıfa koştum hoca girmişti işte Allah'ım sen bana sabır ver bir mal nelere sebep oldu kapıyı tıklatıp içeri girdim

"Özür dilerim hocam revirdeydim girebilir miyim"
-Bir şey mi oldu Arel iyi misin
"İyiyim hocam kendini çocuk sanan bir arkadaşımız şişe attı koluma o yüzden gittim
-Hey Allah'ım ya geçmiş olsun kızım gel otur biz soru çözüyorduk sonra alırsın arkadaşlarından
Tamam hocam deyip oturdum üst sınıf sayısalların hepsi de gelmişti bizim sınıftan sadece 15 kişiydik 35 kişilik sınıftan hepsi kaçmış yarın fizikçinin gazabına uğrayacaklar geçmiş olsun hoca soru çözmeye devam ederken bende sol elimle yazıyordum malum sağ kol gazi olmuştu evet sol elimle biraz kötü yazıyorum ama alışmıştım kurs bittiğinde bende bitmiştim eve gidip ders çalışıp dizi izlemek istiyordum çantamı toparlayıp sınıftan çıkacağım sırada sınıftakiler hep bir ağızdan geçmiş olsun dediler ölüyorum sanki kolum sakatlandı alt tarafı neyse hepsine sağol deyip çıktım kulaklıklarımı takıp yürümeye başladım yürümeye devam ederken annem aradı birkaç günlüğüne teyzeme gidiyormuş bu da demek oluyor ki evde yemekleri ben yapacağım babam da gitmiştir şimdi ben tek nasıl kalacam lan diye düşünürken annem yine aradı babamın kuzenine gitmemi söyledi orada kalacakmışım eve gidip eşya hazırladıktan sonra gerekli kitaplarımı da alıp tekrar okula doğru giden yola döndüm evet evleri okula biraz yakındı tek kolumla taşımak zor oluyordu ama sakat koluma da almıştım o kadar acımıyordu artık morarması geçsin de geleceğim yere varmıştım kapıyı tıklayıp beklemeye başladım kapıyı Esma ablam açtı demek ki Nevruz abla işteydi Esma abla elimden çantaları alıp içeri geçmemi söyledi ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim Nevruz ablanın tek kızı Esma ablaydı benden iki yaş büyüktü bu sene üniversiteye gitmek istemediği için mezuna kalmıştı içeri geçip oturduktan sonra Esma abla bana yemek hazırlamıştı yemeğimi yiyip biraz da onunla sohbet ettikten sonra kalacağım odaya çıkıp ödevlerimi yapmaya başlamıştım annem arayıp nasıl olduğumu sormuştu sonra da okul harçlığımı Nevruz ablaya bıraktığını söylemişti biraz konuştuktan sonra kapatmıştık ödevlerimde bitmişti tam çantamı toplarken telefonuma mesaj geldi kimdi şimdi bu mesajı açtığımda tanımadığım bir numaraydı