Het bloed begint te lopen, ik wordt er misselijk van als ik er naar kijk. Maar dit gevoel is veel beter, het verlicht de erge pijn in mijn hart.
Ik snij er nog een snee bij, die ook heel erg begint te bloeden. De pijn gaat meer weg.
Nog een keer snij ik en er komt meer bloed. De pijn gaat steeds meer weg bij elke snee.
Opeens zak ik in elkaar, kracht om te blijven staan heb ik niet. Ik begin te huilen. Dit is niet goed. Dit is helemaal niet goed.
Opeens zie ik zwart. Dit was het dan. Ik had niet zo veel moeten snijden. Dan adem ik mijn laatste beetje zuurstof uit.
BEETJE EEN KORT VERHAAL MAAR WEL LEUK TOCH?
