Şaşkınlığım kendini haykırırken önce ağzımı açmaya çalıştım sonra ne diyeceğimi düşünürken kurumuş olmasından korktuğum dilimi hareket ettirdim Derek ise sadece bana bakıyordu bizim bakışmalarımız hep böyle mi olacaktı tamam şikayetçi değilim ama suan yeni kalktım Derek bana çok yakın ve gözüm de o küçük pis şeylerden olabilir bu yüzden tam Derek' e bağırmak için ağzımı açtım ki sadece şu kelimeler çıktı ağzımdan
"Bir daha görmeyecegimden çok korkmuştum...Seni görememekten çok korktum."
Gözlerim yine dolmuştu anlamamıştım bunlar nasıl dışarıya çıkmıştı bu kelimelerin içimde kalmasi lazımdı ama o kadar yalnızdim ki ona gercekten ihtiyacım vardı o yine bana her zamanki gibi bakıyordu→ şaşkın
Ben buydum işte icimdekileri saklayamazdim duygularımı paylaşmaktan çok duygularımı kendi kendime yaşamaktan sakınırdım . Evet bıkmıştım artık ilgisizlikten...sevgisizlikten ... şimdi Derek' e neden geldin? Diye soramazdim çünkü o gizemliydi yani kesinlikle düzgün şeyler soylemezdi . Derek de şaşkınlığını hafifletmiş olacakki konuşmaya başladı.
"Buradan gitmemiz gerekebilir."
"Neden diye soruyum mu bilmiyorum senin için sormamam daha iyi gibi yani herneyse ne zaman ?"
".... bilmiyorum ama ben vakti geldiğinde söyleyeceğim"
Derek son söylediklerime kaşlarını catmisti . Bense uykunun verdiği rahatlığımdaydim. Ve ona sorumu sordum.
"Madem şimdi gitmeyecegiz o zaman benimle yatar mısın ?"
"Neden boyle birşey yapayım? "
"Bilmem kitaplarda genelde öyle olur da yani boşver yine sadece umursama"
Ne oluyordu bana . Aslında babamlari düşünmek böyle etki veriyordu bana . Gercekten Derek' i umursamadan yatagima iyice sokuldum tuhaf bir şekilde üşüyordum . Derek kaşlarını catmaya devam ederken geldi ve yanağıma dokundu. Sonra o güzel ağzıyla konuştu .
"Sen yaniyorsun."
"Merak etme sen gidince geçer "
"Hayır senin ateşin çıkmış"
Haa şimdi anlaşıldı bu manyakligim kesin iyilesince bu söylediklerimden daha da çıldırırım acaba sonum nasıl olacak son? Babamlar?
"Beni neden bıraktilar ki
Babamlar beni neden bıraktilar Derek sadece öldüklerini biliyorum ama nerede nasıl öldüler hiçbir bilgim yok. Kendimi bildim bileli teyzem var yanımda ama olmuyor işte tam şuram varya şu kalp denilen haylazın yeri orası çok canımı yakıyor. Işte orası alev alev yanıyor ve her geçen gün kendisine odun atıyor. Ama sen gelince seni görünce sadece bi kuş kafesten çıkmaya yeminli bir kuş gibi zaten o yüzden adı haylaz . Beni cok yorar sana bir kere bakmak ona yeminini hatırlatmak . Sonra sen sanki görüyormuşsun gibi kuşu alıp bogazliyorsun ya da bıçak falan ne olursa öldürmeye çalışıyorsun ama imkansız bu çünkü zaten o kuşu sen var ediyorsun .
Beni dinle Bay Derek eğer katilim olmak istemiyorsan ateşimi gercekten düşürmen gerek çünkü daha fazla dayanamıyorum. Sonra gözlerim tam kapanacakken havalandım ve kısa bir seyahetten sonra kendimi Derek' in kucağında suyla buldum. Çok üşüyordum ve Derek' in omzunu sıktıkça kendime aciyordum tam bir zavallıydim. Ateşimin sönmesi icin kendimi ateşe atıyordum ...
