Selenophile || Chaekurra AU

18

Chaeyeon's POV

Matapos ng klase ay dumiretso ako sa isang bar.

Pag pasok ko ay sumalubong sakin ang ingay ng lugar.

Lumapit ako sa bartender.

"Kuya, soju limang bote" ani jo sabay abot ng bayad.

"Okay maam"

Inilapag niya ang limang soju.

Nag bukas ako ng isa at nilaklak ang laman nito. Diretso at walang tigil hanggang sa maubos ko ang isa.

"Ah t*ngina.." mura ko.

I hate myself, simula ng araw na yun.

Wala akong ibang sinisi kundi sarili ko, kung nandun ako... kasama ko pa sana siya ngayun.

Binuksan ko ang pangalawang bote at ininom ito.

Naubos ko ang pangalawang bote, hindi ko napansin na may bumagsak na luha mula sa mga mata ko.

Im so weak...

Wala akong kwenta.

Lumipas ang ilang oras at hindi ko na mabilang kung ilang bote na ang nainom ko.

"Isa pa!" Sigaw ko.

"Maam nakaramina po kayo"

"Wala akong pake! Bigyan mo pa ako mag babayad ako!"

Iaabot sana ng bartender ang soju ngunit may humarang nito.

"Wag na kuya, isasama ko na toh" ani niya.

"P*ta sino ka?!" Sigaw ko.

"Wag ng makulit, tara na"

Inalalayan niya ako at isinakay sa isang sasakyan.

"T*ngina ang lakas mo palang uminom" ani niya.

"Sino ka ba?!" Sigaw ko.

"Mag pahinga ka na bukas ako mag papaliwanag" ani niya.

Dahil sa sobrang pag kahilo ay ipinikit ko ang mata ko at hindi ko namalayang nakatulog na ako.

THE NEXT DAY

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na dumapo sa mukha ko. Napahawak ako sa ulo ko, ang sakit t*ngina. Tumingin ako sa paligid at hindi ako pamilyar sa lugar.

Nasaan ako?

"Gising ka na pala unnie?"

Napalingon ako sa isang babae may dala siyang soup.

"Sino ka?" Tanong ko.

Inilapag niya ang soup sa breakfast table.

"Hindi pa ba obvious?" Tanong niya sabay turo sa mukha niya at mukha ko.

"Lee Chaeryeong, biological sister mo" pakilala niya.

At halos nabuhusan naman ako ng malamig na tubig dahil dito.

"P*ta ano?!" Gulat na tanong ko.

"Lee Chaeryeong! Kapatid mo!" Sigaw niya.

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko.

Agad akong tumayo at niyakap siya ng mahigpit.

"Oh gosh unnie, kung alam mo lang kung ilang taon ka naming hinanap" ani niya.

"Hindi na mahalaga yun, ang mahalaga kasama na kita" ani ko.

"Ang mama at papa?" Tanong ko.

"Matagal ng wala ang mama unnie, si papa papunta na dito" sagot niya.