Kod Adı: SAYE

0.4 bölüm

   Merhaba gençler yine ben uzun bir aradan sonra nasılsınız?
   Sınavlar yüzünden geç geldim ama sonuç olarak geldim.
   Neyse ben kaçar. İyi okumalarrr;)

           🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡

  

~Katil'in bakış açısı~

    "Abi adamı kaçırmışlar ellerinden." Diye odama dalan adama, dışarıda ki yüksek sesli müzikten dolayı ağrıyan başımın yüzünden agrasif bir şekilde:

   "Kim böyle bir hatayı yapabilecek cesareti kendinde bulan."dedim, sakin bir şekilde tabii bradaki herkes bilirdi benim bu sakin patlamalarımı.

   Adam odadan dışarı çıktıktan sonra, siyah  ile döşenmiş olan odamdla bir sağ bir sola doğru ağır adımlarla ilerlerken ahşap masanın üzerindeki telefonum çalmaya başladığında adımlarımı o tarafa yöneltim.

   "Abi adamı bulduk ama bir sorun oldu. " dediğinde tüm sinrimi karşımda ki adama yükleyerek:

   "Siktirmeyin lan sorununuzu, bir adamı paketleyip karşıma getiremediniz."dedim benim bağırmam ile  karşı taraf biraz sustuktan sonra konuşmaya devam etti.
 
   "Abi bir kız adamı kaçırdığımızı gördü. Ama kızı bulabiliriz." Dediğinde sıkıntıyla yüzümü sıvazladığım da bir insan bir işi daha ne kadar batırabilir ki diye düşündüm.

   "Kız kim?"dedim soğuk bir otorite ile.

   "Telefonunu düşürdü, bizim Mete bakıyor abi kime ait olduğuna."dediğinde onaylayab bir kaç ses çıkardığımda, bir yandan da masanın üzerindeki eşyalarımı topluyordum.

   "Kızı bulduktan sonra bilgilerin hepsini bana at, siz adamı araziye götürün."diyip bir şey demesine müsade etmeden yüzüne kapattım telefonu. Bir işi de bensiz yapamıyorlardı.

   Kulüpten çıktıktan sonra siyah spor arabama bindiğimde telefonuma gelen mesaj ile gideceğim yerin adresine sürmeye başladım.

               《••••••••••••••••••••••••••》

   Bir süre sonra çocukların attığı adrese geldiğimde , kızın daha eve geldiğini düşünmüyordum ki zaten çocuklar hemen beni aradığı için kızdan önce gelmiştim. Biraz daha bekledikten sonra evin sokağında kapşonundan dolayı yüzü gözükmesede korktuğu her hâlinden brlli olan bir kız çıktı. Beklediğim kızın bu olduğunu anladığımdan kızın yanımdan geçmesini bekledim. Yanıma geldiğinde hiç duraksamadan geçecektik ki ona yöneltiğim  soru ile olduğu yere çivilenmişti.

   "Fazla aceleci değil misin ufaklık?" Yavaş bir şekilde arkası döndüğünde ondan beklediğimin aksine olabildiğince sakin bir ses tonuyla yukarı göstererek konuştu:

   "Birazdan yağmur başlayacak onun için beyefendi." Dediğinde kaşlarımı çatmıştım. Ne kadar soğuk kanlı daha biraz önce sokaktan titreyerek geçen o değilmiş gibi sakindi. Göründüğünden daha akıllı olduğun fark etmiştim. Üzerindeki siyah kapşonludan dolayı saçı gözükmesede beyaz teni ve orta büyüklükteki gözleri, normal bir gün geçirmiş gibi  duruyordu. Rol yeteneği gayet iyi. Yanımdan geçip gitmeye yeltendiğinde:

  
    "Dikkatli olmanı tavsiye ederim küçük, ücra sokaklar tehlikelidir." sözlerimi de söyleyip orayı terk edip onun çıktığı  sokağa girdim. Bir süre ona verdiğim cevapın etkisiyle orada durduktan sonra kapşonunu çıkarıp elinin tersi ile omuzlarının üzerinde olan saçlarını geriye doğru savurarak özgüvenli bir şekilde eve ilerledi.Nedense içimden bir sesin bu kızın arza biri olduğunu düşünmeme sebep olmuştu.
  
     Burada işimin bittiğini anlayıp arabama binip araziye doğru hızla ilerledim.

              《•••••••••••••••••••••••••》

    Araziye giriş yaptığımda bizim tayfanın toplanmış büyük bir ihtimalle beni bekliyorlardı. Arabadan çıkıp seri adımlarla onların yanına ilerledim. Bir an önce eve gidip dinlenmek istiyordum.

   Yanlarına gelene kadar geçen süre de herkes kendini toparlamış ciddi bir halde önümde dizilmişlerdi.
  
      Herkesin karanlık bir düşüncesi vardır demi benimde vardı. Dünya yı adaletle tanıştıramıyorlarsa ben adaleti kendimi tanıştırırım. Önümde diz çöktürüp bana yalvaran herkesin bir günahı vardır sonuçta onlara hakettiği cezayı vererek sokakları onların kanlarıyla temizlemek bana hiç bir zaman kötü bir fikir olarak gelmedi ve gelmeyecekti.

    "Adamı getirin." Dediğimde iki kişi çoktan harekete geçmişti. Karşıma getirdikleri adam sıfatundaki ittin kafasına geçirdikleri  tarbayı, belimden çıkardığım silah ile çıkarmalarını işaret ettiğimde sağ tarafımdaki her zaman bana sadık olan dostum çıkarmıştı bile.

   Emniyetini açtığım silahıın ucunu adaöın anlının ortasına dayadığım da göz ucuyla bana yalvarmasına baktım.

   "Son istek diye bişey vardı kullanmak ister misin?" dediğimde adam tam ağzını açmıştı ki umursamaz bir şekilde sözünü bölerek

   "Pek de umrumda değil."diyip kafasının ortasına sıktım silahı.

   Bu diyalog ile arkamdakiler gülünce kafamı yan yatırıp baktığımda hepsi bir an da susmuştu.

   Bence o kadar korkmamalılardı, bunlar daha hiç bir şeydi.

•

•

•

     Bölüm mü nasıl buldunuz? Bu bölümde bizi katilimiz eşlik etti diğer bölüm Nil'in anlatımından olacak....

  
   Sevdiyseniz eğer şu " ☆ " işarete basarsanız sevinirim. Bir sorun olursa da mesaj ( yorum)  atabilirsinz.

Çok teşekkür ederim hepinize. Diğer bölümde görüşmek dileğim ile.🧡