Φτάσαμε στο εξοχικό του και πάρκαρα με τα αυτοκίνητα στο μικρό γκαράζ που είχε. Πήραμε τα πράγματα μας και βγήκα έξω να το παρατηρήσω καλύτερα. Είναι ένα διακριτικό σπίτι όπως και τα υπόλοιπα σπίτια του χωριού. Καλό αυτό. Δεν θα γίνουμε στόχος. Εσφιξα το χέρια μου και αγκάλιασα το σώμα μου προκειμένου να ζεσταθώ. Κάνει πολύ κρυο εδώ. Λογικό μιας και Δεκέμβριο έχουμε ακόμα.Ένιωσα έπειτα από λίγα δευτερα ένα χέρι γύρω από τη μέση μου.F:«Ξέρω δεν είναι μεγάλο αλλά..για αυτή τη στιγμή πιστεύω μας κάνει.»
L:«είναι πολύ όμορφο!» Έχει ένα μικρό κήπο στρωμένος όλος με γκαζόν και διαφορά διακοσμητικά λουλούδια γύρω γύρω. Κοίταξα ξανά το σπίτι.
F:«έλα πάμε να το δεις και από μέσα.» Είπε χαρούμενα και πήρε τη τσάντα μου στα χέρια του. Άνοιξε τη πόρτα και έμεινα άφωνη. Δεν υπήρχε ίχνος χλιδής. Μοιάζει με παραδοσιακό σπίτι κάτι που δεν μου θυμίζει τα πλούσια σπίτια ή εξοχικά που έχω επισκεφθεί. Πάντα μου άρεσαν τα απλά πράγματα. Αυτά που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Περιπλανήθηκα στο χώρο και κατέληξα στο δεύτερο όροφο. Είχε τρεις πόρτες. Η μια ήταν η κρεβατοκάμαρα, η άλλη το μπάνιο και η τελευταία ήταν κάτι σαν αποθήκη. Κατέβηκα κάτω και βρήκα έναν θυμωμένο Francesco. Τον πλησίασα και έκατσα στο καναπέ.
L:«Όλα καλά;» Ειπα και τον κοίταξα με απορία. Κλείδωσε τα βλέμματα μας.
F:«Όλα καλά..» αποκρίθηκε καθόλου πιστευτά. Δεν θα το βάλω κάτω.
L:«Francesco τι συνέβη ;»
Τότε σηκώθηκε και πέταξε ένα βάζο στο πάτωμα. Η αλήθεια είναι ότι τρόμαξα και έβγαλα ένα επιφώνημα έκπληξης.
F:«Μπορείς να μην ρωτάς;» Είπε και με κοίταξε με ένα βλέμμα που αν μπορούσε να με σκοτώσει θα ήμουν ήδη νεκρή.
Δεν πρόλαβα να απαντήσω καθώς χτύπησε το κουδούνι. Άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα μια κοπέλα. Λίγο κοντή θα έλεγα,με ξανθά μαλλιά και καφέ μάτια. Πρέπει να είναι στην ηλικία του.
F:«Isabella...» την κοίταξε σαν χαμένος και εκείνη χαμογέλασε ντροπαλά.
I:«Σου έλειψα καθόλου;» Είπε και τον πήρε αγκαλιά. Εκείνος στην αρχή τα έχασε αλλά την αγκάλιασε σφικτά. Δεν σας κρύβω ότι άρχισα να ζηλεύω. Ποια είναι αυτή και γιατί τον αγκαλιάζει;
Όταν σταμάτησε αυτή η αγκαλιά έκατσε στον καναπέ άνετη. Με κοίταξε και κόλλησε το βλέμμα της πάνω μου. Νιώθω σαν να με σκανάρει.
CITEȘTI
Ιταλικός Έρωτας.
Ficțiune adolescențiΓίνεται μέσα σε μια μέρα να καταστραφούν όλα τα όνειρα που είχες κάνει για το μέλλον σου; Αυτό συνέβη στη Luisa.Γόνος μιας πλούσιας οικογένειας της Ιταλίας, 24 ετών με πολλά όνειρα για το μέλλον της. Όμως ο πατέρας της έχει διαφορετική άποψη. Την αν...